TEIKOPOL 200 MG IM/IV ENJEKSIYONLUK COZELTI HAZIRLAMAK ICIN TOZ VE COZUCU (1 FLAKON+1 AMPUL)

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1.BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

TEİKOPOL® 200 mg I.M./I.V. enjeksiyonluk çözelti hazırlamak için toz ve çözücü Steril

2.KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:
Her bir flakon,
Teikoplanin 200 mg

Yardımcı madde(ler):
Sodyum klorür 24 mg
Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1’e bakınız.

3.FARMASÖTİK FORM

Enjeksiyonluk çözelti hazırlamak için liyofilize toz ve çözücü.

Sulandırılarak hazırlanan çözeltinin görünümü berrak, sarımsı çözelti şeklindedir.

4.KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1.Terapötik endikasyonlar
TEİKOPOL, yetişkinlerde ve doğumdan itibaren çocuklarda aşağıdaki enfeksiyonların parenteral tedavisinde endikedir (Bkz. Bölüm 4.2, 4.4 ve 5.1):
•Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları,
•Kemik ve eklem enfeksiyonları,
•Hastane kökenli pnömoni,
•Toplum kökenli pnömoni,
•Komplike idrar yolu enfeksiyonları,
•İnfektif endokardit,
•Sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD) ile ilişkili peritonit,
•Yukarıda listelenen endikasyonların herhangi biri ile ilişkili ortaya çıkan bakteriyemi.

Gerekli durumlarda teikoplanin, diğer antibakteriyel ajanlarla kombine olarak uygulanmalıdır.

Antibakteriyel ajanların doğru kullanımına ilişkin resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

4.2.Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Tedavinin dozu ve süresi, altta yatan enfeksiyonun tipi ve şiddetine, hastanın klinik yanıtına, yaş ve böbrek fonksiyonu gibi hasta unsurlarına göre ayarlanmalıdır.

Serum konsantrasyonlarının ölçülmesi
Minimum çukur serum konsantrasyonuna ulaşıldığından emin olmak için, yükleme doz rejiminin tamamlanmasından sonra kararlı durumda teikoplanin çukur serum konsantrasyonları izlenmelidir;
•Gram-pozitif enfeksiyonların çoğu için, teikoplanin çukur serum konsantrasyonları Yüksek Performanslı Sıvı Kromotografisi (HPLC) ile ölçüldüğünde en az 10 mg/L’lik ya da Floresan Polarizasyon İmmünoanaliz (FPIA) yöntemi ile ölçüldüğünde en az 15 mg/L’lik çukur teikoplanin seviyeleridir.

•Endokardit

serum

konsantrasyonları HPLC ile ölçüldüğünde en az 15-30 mg/L’lik ya da FPIA metodu ile ölçüldüğünde en az 30-40 mg/L’ye ulaşmalıdır.

İdame tedavisi sırasında, bu konsantrasyonların stabil olduğundan emin olmak için teikoplanin çukur serum konsantrasyonları en az haftada bir kez izlenebilir.

Erişkinler veya renal fonksiyonu normal olan yaşlı hastalarda

Endikasyonlar

Yükleme doz rejimi

3 ila 5. günde
hedeflenen çukur konsantrasyonları

İdame dozu

İdame boyunca
hedeflenen çukur konsantrasyonları

– komplike deri ve yumuşak doku
enfeksiyonları
– Pnömoni
– komplike idrar
yoluenfeksiyonları

3 intravenöz
veya
intramüsküler uygulama için her 12 saatte 6 mg/kg

> 15 mg/L1

Günde bir kez
intravenöz veya intramüsküler 6 mg/kg vücut
ağırlığı

> 15 mg/L1
Haftada 1 kez

– kemik ve eklem enfeksiyonları

3 ila 5
intravenöz
uygulama için her 12 saatte 12 mg/kg vücut
ağırlığı

> 20 mg/L1

Günde bir kez intravenöz
veya
intramüsküler 12 mg/kg
vücut ağırlığı

> 20 mg/L1

– infektif
endokardit

3 ila 5
intravenöz
uygulama için her 12 saatte 12 mg/kg vücut
ağırlığı

30-40 mg/L1

Günde bir kez intravenöz
veya
intramüsküler 12 mg/kg
vücut ağırlığı

> 30 mg/L1

1 FPIA ile ölçülen
Doz hastanın ağırlığı ne olursa olsun vücut ağırlığına göre ayarlanmalıdır.

Tedavi süresi:
Tedavinin süresine klinik yanıta dayanarak karar verilmelidir. İnfektif endokardit için genellikle en az 21 günlük bir tedavi uygun görülmektedir. Tedavi süresi 4 ayı geçmemelidir.

Kombine tedavi:
Teikoplaninin sınırlı bir antibakteriyel aktivite spektrumu vardır (Gram pozitif).Patojenin önceden belgelendiği ve duyarlılığın bilindiği veya teikoplanin ile tedaviye uygun en olası patojenlerin olduğuna dair yüksek bir şüphenin bulunduğu durumlar olmadığı sürece, bazı enfeksiyonların tedavisinde tek ajan olarak kullanılması uygun değildir.

Uygulama şekli:
Sulandırılmış TEİKOPOL enjeksiyonu doğrudan intravenöz ya da intramüsküler yoldan uygulanabilir. İntravenöz dozlar, bolus olarak (3-5 dakika içinde yapılan hızlı enjeksiyonla) ya da 30 dakika içinde yapılan yavaş infüzyonla uygulanabilir. Yenidoğanlarda sadece infüzyon tekniği kullanılmalıdır.

Kullanmadan önce, TEİKOPOL’ün sulandırılması ve seyreltilmesi hakkındaki talimatlara bakınız (Bkz. Bölüm 6.6).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
TEİKOPOL tedavisinin dördüncü gününe kadar doz ayarlaması gerekli olmayıp daha sonra HPLC ile ölçüldüğünde en az 10 mg/L’lik ya da FPIA yöntemi ile ölçüldüğünde en az 15 mg/L’lik bir çukur serum konsantrasyonu elde edilecek şekilde doz ayarlaması yapılmalıdır.

Tedavinin 4’ncü gününden sonra:
•Orta dereceli böbrek yetmezliğinde (kreatinin klirensi 30 ila 80 mL/ dakika arasında): Önerilen normal doz 2 günde bir kez ya da bu dozun yarısı günde bir kez uygulanarak idame dozu yarıya düşürülmelidir.

•Şiddetli böbrek yetmezliğinde (kreatinin klirensi 30 mL/dakika’nın altında) ve hemodiyaliz uygulanan hastalarda:
Önerilen normal doz 3 günde bir kez ya da bu dozun üçte biri günde bir kez uygulanarak idame dozu önerilenin üçte birine düşürülmelidir.

TEİKOPOL hemodiyaliz ile uzaklaştırılamaz.

Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan hastalar (SAPD):
IV olarak uygulanan 6 mg/kg vücut ağırlığında intravenöz tek bir yükleme dozundan sonra, ilk hafta için diyaliz çözeltisi torbasında 20 mg/L, ikinci hafta için farklı torbalarda 20 mg/L ve daha sonra üçüncü hafta gece torbasında 20 mg/L uygulanır.

Pediyatrik popülasyon:
Doz önerileri, yetişkinlerde ve 12 yaşından büyük çocuklarda aynıdır.

2 aydan büyük ve 12 yaşından küçük çocuklarda:
Yükleme dozu olarak, ilk üç uygulama için her 12 saatte bir 10 mg/kg vücut ağırlığında intravenöz doz uygulanır.

İdame dozu olarak, günde 6-10 mg/kg vücut ağırlığında tek dozla intravenöz yoldan devam edilir.

Yenidoğanlar ve 2 aylıktan küçük bebeklerde:
Yükleme dozu olarak, tedavinin ilk günü için 16 mg/kg vücut ağırlığında intravenöz infüzyon yoluyla uygulanan tek yükleme dozudur.

İdame dozu olarak, günde bir kez intravenöz infüzyon yoluyla 8 mg/kg vücut ağırlığında uygulanır.

Geriyatrik popülasyon:
Geriyatrik hastalarda böbrek yetmezliği olmadığı müddetçe doz ayarlaması gerekmez.

4.3.Kontrendikasyonlar
Etkin madde teikoplanin veya Bölüm 6.1’de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık gösteren hastalarda TEİKOPOL kontrendikedir.

4.4.Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Aşırı duyarlılık reaksiyonları
TEİKOPOL ile ciddi, hayatı tehdit edici, bazen ölümcül olabilen, aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir (örn. anafilaktik şok). Teikoplanine karşı bir alerjik reaksiyon oluşursa, tedavi derhal kesilmeli ve uygun acil önlemler başlatılmalıdır.

Vankomisine karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda ölümcül anafilaktik şok dahil, çapraz duyarlılık reaksiyonları görülebileceğinden, TEİKOPOL önlem alınarak uygulanmalıdır.

Ancak daha önceden vankomisin ile ‘Kırmızı Adam Sendromu’ hikayesi, teikoplanin kullanımı için kontrendikasyon değildir.

İnfüzyona bağlı reaksiyonlar
Seyrek durumlarda (ilk dozda bile), kırmızı adam sendromu (kaşıntı, ürtiker, eritema, anjiyonörotik ödem, taşikardi, hipotansiyon, dispne dahil semptomlar kompleksi) gözlenmiştir.

İnfüzyonu durdurmak veya yavaşlatmak bu reaksiyonların kesilmesini sağlayabilir. Günlük doz bolus enjeksiyon yerine 30 dakikalık periyoda yayılan infüzyon ile uygulanırsa, infüzyona bağlı reaksiyonlar sınırlandırılabilir.

Ciddi kutanöz advers reaksiyonlar
TEİKOPOL kullanımı ile hayatı tehdit edici veya ölümcül olabilen deri reaksiyonları olan Steven-Johnson sendromu (SJS) ve Toksik Epidermal Nekroliz (TEN), eozinofili ve sistemik semptomlar (DRESS) ile ilaç reaksiyonu dahil olmak üzere ciddi kutanöz advers reaksiyonlar (SCAR) bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Teikoplanin kullanımıyla akut jeneralize ekzantematöz püstüloz rekasiyonu da (AGEP) bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Reçeteleme sırasında, hastalara ciddi deri reaksiyonlarının belirtileri ve semptomları (örn. genellikle kabarcıklar veya mukozal lezyon veya püstüler döküntü ile birlikte ilerleyen deri döküntüsü veya ciltte aşırı duyarlılığın diğer herhangi bir belirtisi) hakkında bilgi verilmeli ve hasta yakından izlenmelidir. Ciddi deri reaksiyonlarını

düşündüren belirti ve semptomlar ortaya çıkarsa, teikoplanin kesilmeli ve alternatif tedavi düşünülmelidir.

Antibakteriyel aktivite spektrumu
Patojenin önceden belgelendiği ve duyarlılığın bilindiği veya teikoplanin ile tedaviye uygun en olası patojenlerin olduğuna dair yüksek bir şüphenin bulunduğu durumlar olmadığı sürece, bazı enfeksiyonların tedavisinde tek ajan olarak kullanılması uygun değildir.

Teikoplaninin rasyonel kullanımı, bireysel hastanın tedavisinde bakteriyel aktivite spektrumunu, güvenlilik profilini ve standart antibakteriyel terapinin uygunluğunu dikkate almalıdır. Bu temelde çoğu durumda teikoplaninin, standart antibakteriyel aktivitenin uygun olmadığı hastalarda şiddetli enfeksiyonların tedavisinde kullanılması beklenmektedir.

Teikoplanin intraventriküler yoldan uygulanmamalıdır.

Trombositopeni
Teikoplaninle trombositopeni bildirilmiştir. Tedavi sırasında, tam hücre kan sayımı dahil olmak üzere periyodik hematolojik incelemeler yapılması önerilir.

Nefrotoksisite
TEİKOPOL ile tedavi edilen hastalarda böbrek yetmezliği bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Böbrek yetmezliği olan hastalar, yüksek yükleme dozu teikoplanin alan hastalar ve/veya teikoplanin ile birlikte veya ardışık olarak nöfrotoksik potansiyeli olduğu bilinen tıbbi ürünleri kullanan (aminoglikozid, kolistin, amfoterisin B, siklosporin ve sisplatin) hastalar dikkatle izlenmeli ve buna işitsel testler de dahil edilmelidir.

Teikoplanin esas olarak böbrek yoluyla atıldığı için, böbrek yetmezliği olan hastalarda doz mutlaka ayarlanmalıdır (Bkz. Bölüm 4.2).

Ototoksisite
Diğer glikopeptitlerle olduğu gibi, TEİKOPOL ile tedavi edilen hastalarda ototoksisite (sağırlık ve kulak çınlaması) bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). TEİKOPOL tedavisi sırasında iç kulakta işitme engeli ya da bozukluğu belirtileri veya semptomları gelişen hastalar, özellikle uzatılmış tedavi durumlarında ve böbrek yetmezliği olan hastalarda, dikkatle değerlendirilmeli ve izlenmelidir. TEİKOPOL ile birlikte veya ardışık olarak nefrotoksik ve/veya nörotoksik/ototoksik potansiyeli olduğu bilinen tıbbi ürünleri kullanan (aminoglikozid, kolistin, amfoterisin B, siklosporin, sisplatin, furosemid ve etakrinik asit) hastalar dikkatle izlenmeli ve duyma yetisi kötüleşirse teikoplaninin faydası değerlendirilmelidir.

Eşzamanlı olarak ototoksik ve/veya nefrotoksik tıbbi ürünler ile tedavi gereksinimi olan hastalara TEİKOPOL uygulanırken özel önlemler alınmalıdır; böyle bir durumda düzenli hematoloji, karaciğer ve böbrek fonksiyon testlerinin yapılması önerilir.

Süperenfeksiyon:
Diğer antibiyotiklerle olduğu gibi, TEİKOPOL kullanımı, özellikle uzun süreli ise, duyarlı olmayan mikroorganizmaların aşırı üremesiyle sonuçlanabilir. Tedavi sırasında süperenfeksiyon gelişirse, uygun önlemler alınmalıdır.

Bu tıbbi ürün her mL’sinde 1 mmol (23 mg)’den daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında “sodyum içermez”.

KESİNLİKLE DOKTOR KONTROLÜ ALTINDA KULLANILIR.

4.5.Diğer tıbbi ürünler ile etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri Özel etkileşim çalışmaları gerçekleştirilmemiştir.

Teikoplanin ve aminoglikozid çözeltileri geçimsizdir ve enjeksiyon için karıştırılmamalıdır; bununla beraber diyaliz sıvısı içinde geçimlidir ve SAPD ile ilişkili peritonit tedavisinde serbestçe kullanılabilirler. TEİKOPOL nefrotoksik veya nörotoksik/ototoksik potansiyeli olduğu bilinen diğer ilaçlarla birlikte veya peş peşe kullanırken dikkatli olunmalıdır. Bunlar aminoglikozidler, kolistin, amfoterisin B, siklosporin, sisplatin, furosemid ve etakrinik asiti içerir (bkz. Bölüm 4.4).

kanıtı

bulunmamaktadır.

Klinik çalışmalarda teikoplanin, diğer antibiyotikler, antihipertansifler, anestezik ajanlar, kardiyak ilaçlar ve antidiyabetik ajanlar gibi başka ilaçlarla tedavi edilmekte olan çok sayıda hastaya uygulanmış, herhangi bir advers etkileşim gözlenmemiştir.

Pediyatrik popülasyon
Etkileşim çalışmaları yalnızca yetişkinlerde gerçekleştirilmiştir.

4.6.Gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda teikoplanin kullanım ile ilgili herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Bu nedenle, teikoplanin açıkça gerekli olmadıkça çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanılmamalıdır.

Gebelik dönemi
Gebe kadınlarda teikoplaninin kullanımına ilişkin sınırlı veri bulunmaktadır. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar, yüksek dozlarda üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. Bölüm 5.3): Sıçanlarda yüksek dozlarda, neonatal mortalite ve düşük insidensinde artış vardır. İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir.

Bu nedenle, teikoplanin açıkça gerekli olmadıkça gebelik sırasında kullanılmamalıdır. Fetüste renal hasar ve iç kulaktaki potansiyel risk göz ardı edilemez (Bkz. Bölüm 4.4).

Laktasyon dönemi
TEİKOPOL’ün anne sütü ile atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Hayvanlarda ise teikoplaninin sütle atıldığına ilişkin bilgi yoktur. Emzirmeye devam edilmesi/edilmemesi veya teikoplanin ile tedaviye devam edilmesi/edilmemesi kararı, anneye teikoplanin tedavisinin yararı ve çocuğa emzirmenin yararı göz önünde bulundurularak alınmalıdır.

Üreme yeteneği/Fertilite
Hayvan üreme çalışmaları üremede bozulma kanıtı göstermemiştir.

4.7.Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
TEİKOPOL’ün araç ve makine kullanımı becerisi üzerinde minör etkisi bulunmaktadır. Teikoplanin sersemlik ve baş ağrısına neden olabilir. Araç ve makine kullanımı etkilenebilir. Bu istenmeyen etkilere sahip hastaların araç ve makine kullanmaması gerekir.

4.8.İstenmeyen etkiler
Bildirilen advers reaksiyonlar aşağıda belirtilmiştir:
Çok yaygın (≥ 1/10); yaygın (≥ 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (≥ 1/1.000 ila < 1/100); seyrek(≥ 1/10.000 ila < 1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:
Seyrek: Apse
Bilinmiyor: Süperenfeksiyon (duyarlı olmayan mikroorganizmaların aşırı üremesi)

Kan ve lenf sistemi hastalıkları:
Yaygın olmayan: Eozinofili, trombositopeni, lökopeni Bilinmiyor: Agranülositoz, nötropeni, pansitopeni

Bağışıklık sistemi hastalıkları:
Yaygın olmayan: Anafilaktik reaksiyonlar (anafilaksi) (Bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor: Eozinofili ve sistemik semptomların görüldüğü ilaç reaksiyonu (DRESS), anafilaktik şok (Bkz. Bölüm 4.4).

Sinir sistemi hastalıkları:
Yaygın olmayan: Sersemlik, baş ağrısı
Bilinmiyor: Nöbetler

Kulak ve iç kulak hastalıkları:
Yaygın olmayan: Sağırlık, işitme kaybı (Bkz. Bölüm 4.4.), tinnitus ve vestibüler bozukluk.

Vasküler hastalıkları:
Yaygın olmayan: Flebit
Bilinmiyor: Tromboflebit

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediyastinal hastalıkları: Yaygın olmayan: Bronkospazm

Gastrointestinal hastalıklar:
Yaygın olmayan: Bulantı, diyare, kusma

Deri ve deri altı dokusu hastalıkları:
Yaygın: Eritem (kızarıklık), döküntü, kaşıntı
Seyrek: Kırmızı adam (Red man) sendromu (ör. vücudun üst bölümünde kızarıklık) (Bkz. Bölüm 4.4).

Bilinmiyor: Ürtiker, anjiyoödem, eksfolyatif dermatit, toksik epidermal nekroliz, eritem multiforme, akut jeneralize ekzantematöz püstüloz (AGEP), Stevens-Johnson sendromu (Bkz. Bölüm 4.4).

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:
Yaygın olmayan: Kan kreatininde artış
Bilinmiyor: Böbrek yetmezliği (akut renal yetmezlik dahil)*.

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları: Yaygın: Ağrı, ateş
Bilinmiyor: Enjeksiyon yerinde apse, titreme (rigor)

Araştırmalar:
Yaygın olmayan: Artmış transaminazlar (geçici anormal transaminazlar), artmış kan alkalen fosfataz (geçici anormal kan alkalen fosfataz), artmış kan kreatinin (serum kreatininde geçici yükselme).

Seçilmiş advers reaksiyonların tanımı
*Literatür raporlarına göre, günde iki kez ortalama 6 mg/kg düşük yükleme dozu rejimi ve ardından günde bir kez ortalama 6 mg/kg idame dozu alan hastalarda tahmini nefrotoksisite oranı yaklaşık % 2’dir.

Günde iki kez 12 mg/kg’lık yüksek yükleme dozu rejimi alan (kemik ve eklem enfeksiyonu, endokardit veya diğer ciddi enfeksiyonlar için tedavi edilen) ortalama yaşı 63 olan 300 hastanın dahil edildiği gözlemsel bir ruhsatlandırma sonrası güvenlilik çalışmasında (medyan olarak 5 yükleme dozu alan) ve ardından günde bir kez 12 mg/kg idame dozunun ardından, gözlenen doğrulanmış nefrotoksisite oranı ilk 10 günde gözlenen doğrulanmış nefrotoksisite oranı % 11’dir (% 95 GA= [% 7,4; % 15,5]). Tedavi başlangıcından son dozdan 60 gün sonrasına kadar kümülatif nefrotoksisite oranı % 20,6’dır (% 95 GA= [% 16,0; % 25,8]). Günde iki kez 12 mg/kg’lık 5’ten fazla yüksek yükleme dozu ve ardından günde bir kez 12 mg/kg’lık idame dozu alan hastalarda, tedavinin başlangıcından son uygulamadan 60 gün sonrasına kadar gözlenen kümülatif nefrotoksisite oranı % 27’ydi (% 95 GA = [% 20,7; % 35,3]) (Bkz. Bölüm 4.4).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi’ne (TÜFAM) bildirilmesi gerekmektedir e-posta: tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9.Doz aşımı ve tedavisi
Semptomlar: Yanlışlıkla aşırı dozlar uygulanmış pediyatrik hastalar bildirilmiştir. Bunların birinde, intravenöz olarak 400 mg (95 mg/kg) verilen 29 günlük bir yenidoğanda ajitasyon ortaya çıktığı bildirilmiştir.

Tedavi: Doz aşımında semptomatik tedavi uygulanmalıdır. TEİKOPOL hemodiyaliz ile uzaklaştırılamamakta ve yalnızca yavaş peritonal diyaliz yapılmaktadır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Glikopeptid antibakteriyel ATC kodu: J01XA02

Etki mekanizması
Teikoplanin beta-laktamlar tarafından etkilenen bölgeden farklı bir bölgede hücre-duvarı biyosentezi ile etkileşime girerek duyarlı organizmaların gelişmesini inhibe eder. D-alanil-Dalanin rezidülerine spesifik bağlanma yoluyla peptidoglikan sentezi bloke olur.

Direnç mekanizması
Teikoplanine direnç aşağıdaki mekanizmalara bağlı olabilir:
•Modifiye hedef yapı: bu direnç biçimi özellikle Enterococcus faecium‘da oluşmuştur.

Modifikasyon, amino asit zincirinin D-Ala-D-laktat ile bir murein öncülü içinde terminal D-alanil-D-alanin fonksiyonuna değişmesine dayanır, dolayısıyla vankomisine afinitesi azalır. Sorumlu enzimler yeni sentezlenmiş D-laktat dehidrogenaz veya ligazdır.

•Teikoplanine azalan hassasiyet veya stafilokok direnci, teikoplaninin bağlandığı murein öncüllerinin aşırı üretimine dayanır.

Teikoplanin ve glikoprotein vankomisin arasında çapraz direnç oluşabilir. Bir miktar vankomisin dirençli enterekoklar teikoplanine duyarlıdır (Van-B fenotipi).

Duyarlılık testi kriterleri
Avrupa Komitesi Antimikrobiyal Duyarlılık Testlerine (EUCAST) göre MIK (madde seviyesinin patojenin minimum inhibitör konsantrasyonu) kriterleri, versiyon 7.1, 10 Mart 2017 aşağıdaki tabloda gösterilmektedir:

Mikroorganizma

Duyarlı

Dirençli

Staphylococcus aureus a,b

≤2 mg/L

>2 mg/L

Koagülaz-negatif stafilokok a,b

≤4 mg/L

>4 mg/L

Enterococcus spp.

≤2 mg/L

>2 mg/L

Streptococcus grupları (A, B, C, G) b

≤2 mg/L

>2 mg/L

Streptococcus pneumoniae b

≤2 mg/L

>2 mg/L

Viridans grup streptokok b

≤2 mg/L

>2 mg/L

Clostridium difficile hariç Gram-pozitif anaeroblar

IE

IE

PK/PD (türlerle ilgili olmayan) kriterler c

IE

IE

a Glikopeptit MIK’ler metoda bağlıdır ve sıvı besi yeri mikrodilüsyon ile tayin edilmelidir (referans ISO 20776). 2 mg/L’lik vankomisin ile S. aureus MIK değerleri vahşi tip MIK değerlerinin sınırındadır ve klinik yanıtta bozulma olabilir. S. aureus için direnç kriteri, GISA izolatları ara ürününün ciddi enfenksiyonlar olarak raporlanmasını engellemek için 2 mg/L’ye düşürülmüştür, GISA izolatları vankomisin veya teikoplaninin yükseltilmiş dozları ile tedavi edilebilir değildir. b Duyarlı izolatlar nadirdir veya henüz rapor edilmemiştir. Bu tür herhangi bir izolat üzerinde gerçekleştirilen tanımlama ve antimikrobiyal duyarlılık testleri doğrulanmalıdır ve izolat, bir referans laboratuvara gönderilmelidir.

c IE, organizma veya grubun ilaç ile tedavi için iyi bir hedef olduğuna ilişkin yeterli kanıt bulunmadığını gösterir. Eşlik eden S, I veya R kategorizasyonu bulunmayan bir MIK bir yorumla raporlanabilir.

Farmakokinetik/Farmakodinamik ilişki
Teikoplanin antimikrobiyal aktivitesi temel olarak, madde seviyesinin patojenin minimum inhibitör konsantrasyonundan (MİK) daha yüksek olduğu zamanın süresine bağlıdır.

Duyarlılık
Direnç prevelansı seçilen türler için coğrafi olarak ve zaman içinde değişkenlik gösterebilir ve özellikle ciddi enfeksiyonların tedavisinde dirence ilişkin yerel bilgilerin olması arzu edilmektedir. En azından bazı enfeksiyon tiplerinde ajanın faydasını şüpheli kılacak bir yerel direnç prevelansı söz konusu olduğunda, gerekli olduğunda uzman tavsiyesi aranmalıdır.

Yaygın biçimde duyarlı türler
Aerobik Gram-pozitif bakteriler
Corynebacterium jeikeiuma
Enterococcus faecalis
Staphylococcus aureus (metisilin dirençli suşlar dahil) Streptococcus agalactiae
Streptococcus dysgalactiae subsp. equisimilis a
(Grup C & G streptococci)
Streptococcus pneumoniae
Streptococcus pyogenes
Viridans grup Streptococci a b

Anaerobik Gram-pozitif bakteriler
Clostridium difficile a
Peptostreptococcus spp.a

Direnç gelişmesi problem olabilecek türler

Aerobik Gram-pozitif bakteriler
Enterococcus faecium
Staphylococcus epidermidis
Staphylococcus haemolyticus
Staphylococcus hominis

Doğal olarak dirençli bakteriler
Tüm Gram-negatif bakteriler

Diğer bakteriler
Chlamydia spp.

Chlamydophila spp.

Legionella pneumophila
Mycoplasma spp.

a Tablolar yayınlandığında güncel bir veri mevcut değildi. Ana literatür, standart hacimler ve tedavi önerileri duyarlılık farz etmektedir.

b Streptokok türleri heterojen grubu için ortak bir terim. Direnç oranı gerçek streptokok türüne bağlı olarak değişebilir.

5.2. Farmakokinetik özellikler
Genel özellikler
Emilim:
Teikoplanin parenteral yol ile (intravenöz veya intramusküler olarak) uygulanır. İntramusküler uygulama sonrası, teikoplanin biyoyararlanımı (intravenöz uygulamaya kıyasla) hemen hemen tamdır (%90). Altı gün boyunca 200 mg intramusküler uygulamayı takiben, ortalama (SD) maksimum teikoplanin konsantrasyonu (Cmaks) 12,1 (0,9) mg/L’dir ve uygulamadan 2 saat sonra meydana gelir.

İntravenöz olarak her 12 saatte bir 3 ila 5 uygulama ile 6 mg/kg yükleme dozu sonrası, Cmaks değerleri 60 ile 70 mg/L aralığındadır ve Cmin genelde 10 mg/L’nin üzerindedir. İntravenöz olarak her 12 saatte bir 3 uygulama ile 12 mg/kg yükleme dozu sonrası, ortalama Cmaks ve Cmin değerleri sırasıyla 100 mg/L ve 20 mg/L’dir.

Günlük idame dozu olarak 6 mg/kg uygulaması sonrası, Cmaks ve Cmin değerleri sırasıyla yaklaşık 70 mg/L ve 15 mg/L’dir. Günlük idame dozu olarak 12 mg/kg uygulaması sonrası, Cmin değerleri 18 mg/L ile 30 mg/L aralığındadır.

Dağılım:
Teikoplanin konsantrasyonlarının fonksiyonunda herhangi bir değişiklik olmaksızın insan serum proteinlerine %87,6 ila %90,8 aralığında bağlanır. Teikoplanin başlıca insan serum albümine bağlanır. Teikoplanin kırmızı hücrelerde dağılmaz.

Kararlı durum dağılım hacmi (Vss) 0,7 ila 1,4 L/kg arasında değişir. En yüksek Vss değeri numune alma periyodunun 8 günden fazla olduğu son çalışmalarda gözlenmiştir.

Teikoplanin başlıca doku/serum oranları 1’den fazla olan akciğere, miyokardiyuma ve kemik dokularına dağılmaktadır. Blister sıvılarda, sinoviyal sıvı ve peritonal sıvıda doku/serum oranları 0,5 ile 1 aralığındadır. Peritonal sıvıdan teikoplanin eliminasyonu serumdan eliminasyonu ile aynı hızdadır. Plevral sıvıda ve subkütan yağ dokusunda doku/serum oranları 0,2 ile 0,5 arasında olmaktadır. Teikoplanin serebrospinal sıvıya (CSF) kolayca penetre olmamaktadır.

Biyotransformasyon:
Plazma ve idrarda değişmemiş teikoplanin ana metabolit olarak saptanmıştır ki bu minimal metabolizmayı işaret etmektedir. Muhtemelen hidroksilasyon ile iki metabolit oluşmaktadır ve uygulanan dozun %2 ila 3’ünü temsil etmektedir.

Eliminasyon:
Değişmemiş teikoplanin başlıca üriner yol (16 günde %80) ile atılırken, uygulamayı takiben 8 gün içinde uygulanan dozun %2,7’si feçeste (safra salgısıyla) elde edilmektedir.

Kan numunesi alma süresinin 8 ile 35 gün olduğu son çalışmalarda, teikoplaninin eliminasyon yarılanma ömrü 100 ile 170 saat arasında değişmektedir.

Teikoplanin 10 ile 14 mL/sa/kg aralığında düşük toplam klirense sahiptir ve teikoplanin esas olarak renal mekanizmalarla atıldığına işaret eden 8 ile 12 mL/sa/kg’lık bir renal klirense sahiptir.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:
Teikoplanin 2 ile 25 mg/kg doz aralığında doğrusal farmakokinetik göstermektedir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Teikoplanin renal yolla atıldığından, böbrek yetmezliğinin derecesine göre teikoplanin eliminasyonu azalmaktadır. Teikoplanin toplam ve renal klirensleri kreatinin klirensine bağlıdır.

Pediyatrik popülasyon:
Erişkinlerle kıyaslandığında, daha yüksek toplam klirens (neonatlar için 15,8 mL/sa/kg, ortalama 8 yaşındakiler için 14,8 mL/sa/kg) ve daha kısa eliminasyon yarılanma ömrü (neonatlar için 40 saat; 8 yaşındakiler için 58 saat) gözlenmiştir.

Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hasta nüfusunda teikoplanin farmakokinetiği böbrek yetmezliği durumu yok ise değişmez.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Sıçanlara ve köpeklere, tekrarlanan parenteral uygulamayı takiben, böbrekte etkiler gözlenmiş ve bunların doza bağlı ve geri dönüşümlü olduğu gösterilmiştir. Ototoksisiteye neden olabilecek potansiyeli araştırmak için kobaylarda yapılan çalışmalar, morfolojik hasarın olmaması durumunda koklearda ve vestibuler fonksiyonda hafif bir bozukluğun mümkün olabileceğine işaret etmektedir.

Teikoplaninin sıçanlarda 40 mg/kg/gün’e kadar subkutan uygulaması erkek ve dişi fertilitesini etkilememiştir. Embriyofetal gelişim çalışmalarında, sıçanlarda 200 mg/kg/gün’e kadar subkutan uygulamayı ve tavşanlarda 15 mg/kg/gün’e kadar intramüsküler uygulamayı takiben malformasyon gözlenmemiştir. Bununla birlikte, sıçanlarda 100 mg/kg/gün ve üzeri dozlarda düşük insidansında ve 200 mg/kg/gün dozunda neonatal mortalite insidansında artış olmuştur. Bu etki 50 mg/kg/gün dozunda raporlanmamıştır. Sıçanlarda bir perinatal ve postnatal çalışma, 40 mg/kg/gün’e kadar subkutan uygulamayı takiben, F1 jenerasyonunun fertilitesinde veya F2 jenerasyonunun hayatta kalması ve gelişiminde etki göstermemiştir.

Teikoplanin antijenisiteye (farelerde, kobaylarda veya tavşanlarda), genetoksisiteye veya lokal tahrişe sebep olacak bir potansiyel göstermemiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Flakon: Sodyum klorür, enjeksiyonluk su ve pH ayarlayıcı olarak sodyum hidroksit/ hidroklorik asit
Ampul: Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler
Teikoplanin çözeltileri ve aminoglikozidler doğrudan karıştırıldığında geçimsizdir, enjeksiyondan önce karıştırılmamalıdır.

Teikoplanin diğer antibiyotiklerle kombine tedavi olarak uygulanacaksa, ilaç ayrı uygulanmalıdır. Bu tıbbi ürün Bölüm 6.6’da belirtilenler hariç diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır.

6.3. Raf ömrü
24 ay

Rekonstitüsyondan sonraki saklama şartları ve süresi: Sulandırılmış çözeltinin kimyasal ve fiziksel kullanım stabilitesi 2-8 oC arasında buzdolabında 24 saat süre için kanıtlanmıştır.

Mikrobiyolojik açıdan, hazırlanan tıbbi ürün hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmaması durumunda, kullanımdan önceki koşullar ve kullanımdaki saklama süreleri kullanıcının sorumluluğundadır ve sulandırma kontrollü ve valide edilmiş aseptik şartlar altında gerçekleştirilmemişse bekletme süresi 2-8 oC arasında 24 saatten uzun süre olmamalıdır.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C altındaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklayınız.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
Her ambalaj bir flakon ve bir ampul içerir.

Flakon: Bromobutil kauçuk tıpa ve şeffaf flip-off koruyucu kapak ile kapatılmış, renksiz Tip I cam flakon,
Ampul: Renksiz, Tip I cam ampul

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler Bu ilaç yalnızca tek kullanımlıktır.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıkları Kontrolü Yönetmeliği’ne uygun olarak imha edilmelidir.

Sulandırılmış çözeltinin hazırlanması:
1. Bir enjektör ile ampulün içindeki suyun tamamını çekiniz.

2. Flakonun şeffaf renkli plastik kapağını yukarıya doğru hafifçe iterek çıkarınız.

3. Steril suyun tamamını YAVAŞÇA flakonun içine yanından aşağıya enjekte ediniz.

4. İçindeki toz tamamen çözününceye kadar flakonu iki elinizin arasında hafifçe döndürünüz; köpük oluşumunu engellemek için dikkatli davranınız. TÜM TOZUN, HATTA KAPAK LASTİĞİNİN ÇEVRESİNDE OLANLARIN DAHİ TAMAMEN ÇÖZÜNDÜĞÜNDEN EMİN OLUNMALIDIR.

Bu çözeltiyi sallamak, beklenen hacmin alınmasını güçleştirecek biçimde köpük oluşumuna yol açacaktır. Bununla birlikte, TEİKOPOL tam olarak çözünmüşse, köpük çözeltinin konsantrasyonunu değiştirmez ve 1,5 mL için 100 mg’lık ya da 3 mL için 200 mg (200 mg’lık flakon) veya 3 mL için 400 mg’lık (400 mg’lık flakon) konsantrasyon elde edilir. Eğer çözeltide köpük oluşursa, 15 dakika beklemek gereklidir.

5. İğneyi kapak lastiğinin tam ortasına yerleştirerek ve TEİKOPOL çözeltisinin çoğunu almaya çalışarak çözeltiyi flakondan yavaşça çekiniz.

6. Dikkatle hazırlanmış bir çözeltinin konsantrasyonu, 1,5 mL’de 100 mg (200 mg’lık flakon), 3 mL’de 200 mg (200 mg’lık flakon) ve 3 mL’de 400 mg (400 mg’lık flakon) olacaktır. Çözeltinin doğru olarak hazırlanması ve enjektöre dikkatle çekilmesi önemlidir. Dikkatle hazırlanmamış preparatlar ile yapılan uygulamalar, tam dozdan daha az uygulanmasına yol açabilir.

7. Nihai çözelti, pH’ı 7,2 – 7,8 arasında olan izotonik bir çözeltidir. Yalnızca berrak ve sarımsı renkte olan çözeltileri kullanınız.

8. Sulandırılmış çözelti ya direkt olarak ya da aşağıdakilerle seyreltilerek enjekte edilebilir:

•%0,9’luk sodyum klorür enjeksiyonu
•Sodyum laktat bileşik enjeksiyonu (Laktatlı Ringer çözeltisi, Hartmanns çözeltisi) •%5 Dekstroz enjeksiyonu
•%0,18 sodyum klorür ve %4 Dekstroz enjeksiyonu
•%1,36 ya da %3,86 dekstroz içeren peritoneal diyaliz çözeltileri.

TEİKOPOL ve aminoglikozid çözeltileri doğrudan karıştırıldığında geçimli değildir, enjeksiyondan önce karıştırılmamalıdır.

9. Enjeksiyonluk su ile çözünen flakon içeriğinin kimyasal ve fiziksel kullanım stabilitesi 2-8 ℃’de buzdolabında 24 saat süre için kanıtlanmıştır. Bu çözelti dondurulmamalıdır.

Mikrobiyolojik açıdan, hazırlanan tıbbi ürün hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmaması durumunda, kullanımdan önceki bekletme süreleri ve koşulları kullanıcının sorumluluğundadır ve sulandırma kontrollü ve valide edilmiş aseptik şartlar altında gerçekleştirilmemişse bekletme süresi 2-8 oC arasında 24 saatten uzun süre olmamalıdır.

7. RUHSAT SAHİBİ

POLİFARMA İLAÇ SAN. VE TİC. A.Ş
Vakıflar OSB Mahallesi,
Sanayi Caddesi No:22/1
Ergene/TEKİRDAĞ
Tel: 0282 675 14 04

8. RUHSAT NUMARASI(LARI)

9. İLK RUHSAT TARİHİ /RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 12.03.2018
Ruhsat yenileme tarihi: 19.08.2022

10. KÜB’ÜN YENİLENME TARİHİ