TECENTRIQ 840 MG/14 ML İNFÜZYONLUK ÇÖZELTİ HAZIRLAMAK İÇİN KONSANTRE

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
TECENTRIQ 840 mg/14 mL infüzyonluk çözelti hazırlamak için konsantre Steril

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM
Etkin madde:
14 mL konsantre bir flakon içinde 840 mg atezolizumab içerir.

Dilüsyondan sonra 1 mL solüsyon yaklaşık olarak 3,2 mg atezolizumab içerir (bkz. Bölüm 6.6).

Atezolizumab, rekombinant DNA teknolojisiyle Çin hamsteri yumurtalık hücrelerinde üretilen, bir Fc bölgesi değiştirilmiş, hümanize IgG1 anti-programlı ölüm-ligandı 1 (PD-L1) monoklonal antikorudur.

Yardımcı madde(ler):
Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1’e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM
İnfüzyonluk çözelti hazırlamak için steril konsantre Berrak, renksiz ila hafif sarımsı sıvı

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

TECENTRIQ’in, tümörde PDL1 ekspresyonu %1 ve üzerinde olan (SP142 Ventana İmmünhistokimya ile), daha önce kemoterapi almamış metastatik veya rezeke edilemeyen üçlü negatif meme kanserli (ÜNMK) hastaların tedavisinde nab-paklitaksel ile kombine olarak kullanımı endikedir. Hastalar önceden adjuvan kemoterapi almışlarsa hastalıksız interval 12 ay ve üzeri olmalıdır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli
TECENTRIQ, kanser tedavisinde deneyimli bir hekimin gözetimi altında uygulanmalıdır.

Daha önce tedavi almamış ÜNMK hastaları, geçerliliği gösterilmiş bir test ile doğrulanan PD-L1 tümör ekspresyonuna dayanarak tedavi için seçilmelidir (bkz. Bölüm 5.1).

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Önerilen TECENTRIQ dozu, 100 mg/m2 nab-paklitakselden önce intravenöz yoldan uygulanan 840 mg’dır. Her 28 günlük siklusta, TECENTRIQ 1. ve 15. günlerde, nab-paklitaksel ise 1., 8. ve 15. günlerde uygulanır.

Tedavi süresi:
Klinik faydanın kaybedilmesine (bkz. Bölüm 5.1) veya yönetilemeyen toksisiteye kadar hastaların TECENTRIQ ile tedavi edilmeleri önerilmektedir.

1

Geciken veya atlanan dozlar:
Planlanmış bir TECENTRIQ dozu atlanırsa mümkün olan en kısa sürede uygulanmalıdır; planlanan sonraki doza kadar beklenmemelidir. Uygulama planı, dozlar arasında uygun bir aralık korunacak şekilde ayarlanmalıdır.

Tedavi sırasında doz modifikasyonları:
TECENTRIQ için doz azaltımı önerilmez.

Doz gecikmesi veya kesilmesi (ayrıca bkz. Bölüm 4.4 ve 4.8):

Tablo 1: Belirtilen Advers İlaç Reaksiyonları için doz modifikasyon tavsiyesi

İmmunite ile ilişkili advers reaksiyon

Şiddet

Tedavi modifikasyonu

Pnömoni

2. Derece

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

Olay 12 hafta içinde 0. Derece veya 1. Dereceye iyileştiğinde ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürüldüğünde tedaviye devam edilebilir.

3. veya 4. Derece

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Hepatit

2. Derece:
(ALT veya AST >3-5 x normalin üst sınırı [NÜS]
veya
kan bilirubin >1,5-3 x NÜS)

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

Olay 12 hafta içinde 0. Derece veya 1. Dereceye iyileştiğinde ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürüldüğünde tedaviye devam edilebilir.

3. veya 4. Derece:
(ALT veya AST >5 x NÜS veya kan bilirubin >3 x NÜS)

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Kolit

2. veya 3. Derece ishal (başlangıca göre ≥4 dışkı/gün veya
semptomatik kolit)

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

Olay 12 hafta içinde 0. Derece veya 1. Dereceye iyileştiğinde ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürüldüğünde tedaviye devam edilebilir.

4. Derece ishal veya kolit (yaşamı tehdit edici; acil müdahale endike)

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Hipotiroidizm veya hipertiroidizm

Semptomatik

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

2

İmmunite ile ilişkili advers reaksiyon

Şiddet

Tedavi modifikasyonu

Hipotiroidizm:
Semptomlar tiroid replasman tedavisi ile kontrol altına alındığında ve TSH düzeyleri düşmeye başladığında tedaviye devam edilebilir.

Hipertiroidizm:
Semptomlar anti-tiroid ilaçları ile kontrol altına alındığında ve tiroid fonksiyonu
iyileşmeye başladığında tedaviye devam edilebilir.

Adrenal yetmezlik

Semptomatik

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

Semptomlar 12 hafta içinde 0. Derece veya 1. Dereceye iyileştiğinde ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon
veya eşdeğerine düşürüldüğünde ve hastanın durumu replasman tedavisinde stabil hale
geldiğinde tedaviye devam edilebilir.

Hipofizit

2. veya 3. Derece

TECENTRIQ tedavisine ara

verilir.

Semptomlar 12 hafta içinde 0.

Derece veya 1. Dereceye

iyileştiğinde ve

kortikosteroidler günde ≤10

mg oral prednizon veya

eşdeğerine düşürüldüğünde

ve hastanın durumu

replasman tedavisinde stabil

hale geldiğinde tedaviye

devam edilebilir.

4. Derece

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Tip 1 diabetes mellitus

3. veya 4. Derece

hiperglisemi (açlık glikozu

>250 mg/dL veya 13,9

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

3

İmmunite ile ilişkili advers reaksiyon

Şiddet

Tedavi modifikasyonu

mmol/L)

İnsülin replasman tedavisinde metabolik kontrol elde edildiğinde tedaviye devam edilebilir.

Döküntü / Ciddi cilt advers reaksiyonları

3. Derece
veya şüpheli Stevens-Johnson sendromu (SJS) veya toksik epidermal nekroliz (TEN)1

TECENTRIQ tedavisine ara

verilir.

Semptomlar 12 hafta içinde 0.

Derece veya 1. Dereceye

iyileştiğinde ve

kortikosteroidler günde ≤ 10

mg prednizon veya

eşdeğerine düşürüldüğünde

tedaviye devam edilebilir.

4. Derece

veya doğrulanmış Stevens- Johnson sendromu (SJS) veya toksik epidermal nekroliz (TEN) 1

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Miyastenik sendrom/
myastenia gravis,
Guillain-Barré sendromu, meningoensefalit ve Fasiyal parezi

1. veya 2. Derece Fasiyal parezi

TECENTRIQ tedavisine ara

verilir.

Olay tamamen düzelirse

tedavi sürdürülebilir.

TECENTRIQ tedavisine ara

verildiği sırada olay tamamen

düzelmezse TECENTRIQ

tedavisi kalıcı olarak kesilir.

Her Dereceden Miyastenik sendrom/myastenia gravis, Guillain Barré sendromu ve meningoensefalit

ya da 3. veya 4. Derece Fasiyal parezi

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Miyelit

2., 3. veya 4. Derece

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Pankreatit

Serum amilaz veya lipaz düzeylerinde 3. veya 4. Derece yükselme (> 2 x NÜS) veya 2. veya 3. Derece pankreatit

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

Serum amilaz ve lipaz düzeyleri 12 hafta içinde 0. Derece veya 1. Dereceye iyileştiğinde veya pankreatit semptomları düzeldiğinde ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya

4

İmmunite ile ilişkili advers reaksiyon

Şiddet

Tedavi modifikasyonu

eşdeğerine düşürüldüğünde TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir.

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Miyokardit

2. Derece veya üzeri

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Nefrit

2. Derece:
(kreatinin seviyesi >1,5 ila 3 x başlangıç veya >1,5 ila 3 x NÜS)

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

Olay 12 hafta içinde 0. Derece veya 1. Dereceye iyileştiğinde ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürüldüğünde tedaviye devam edilebilir

3. veya 4. Derece:

(kreatinin seviyesi >3

başlangıç veya >3 x NÜS)

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Miyozit

2. veya 3. Derece

TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

4. Derece veya tekrarlayan 3. Derece miyozit

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Perikardiyal bozukluklar

1. Derece perikardit

TECENTRIQ tedavisine ara verilir2

2. Derece veya üzeri

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

Hemofagositik lenfohistiyositoz

Şüpheli hemofagositik

lenfohistiyositoz

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

İmmünite ile ilişkili diğer advers reaksiyonlar

2. veya 3. Derece

Olay 12 hafta içinde 0. derece veya 1. dereceye iyileşene ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürülene kadar TECENTRIQ tedavisine ara verilir.

4. veya 3. Derece nükseden advers olaylar

TECENTRIQ tedavisi

tamamen kesilir

(replasman hormonlarıyla

kontrol altına alınan

endokrinopatiler hariç).

Diğer Advers reaksiyonlar

Şiddet

Tedavi Modifikasyonu

İnfüzyonla ilişkili reaksiyonlar

1. veya 2. Derece

İnfüzyon hızı azaltılır veya kesilir.

5

İmmunite ile ilişkili advers reaksiyon

Şiddet

Tedavi modifikasyonu

Olay düzeldikten sonra tedavi sürdürülebilir.

3. veya 4. Derece

TECENTRIQ
tamamen kesilir.

tedavisi

ALT = alanin aminotransferaz; AST = aspartat aminotransferaz; NÜS = normal üst sınır. Not: Toksisite dereceleri, Ulusal Kanser Enstitüsü Advers Olaylar için Ortak Terminoloji Kriterleri, Versiyon 4.0’a (NCI-CTCAE v.4) uygundur.

1 Şiddetinden bağımsız olarak
2 Etiyoloji tespiti için ayrıntılı kardiyak değerlendirme gerçekleştirilir ve uygun şekilde yönetilir

TECENTRIQ ile tedavi edilen hastalara ilacın riskleri hakkında bilgi veren Hasta Uyarı Kartları verilmelidir.

Uygulama şekli:
TECENTRIQ intravenöz kullanım içindir. TECENTRIQ infüzyonları intravenöz puşe veya bolus şeklinde uygulanmamalıdır.

İlk intravenöz TECENTRIQ dozu 60 dakika uygulanmalıdır. İlk infüzyon iyi tolere edilirse, sonraki tüm infüzyonlar 30 dakikada uygulanabilir.

Tıbbi ürünün uygulanmadan önceden seyreltilmesi ve kullanımına ilişkin talimatlar için Bölüm 6.6’ya bakınız.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Karaciğer yetmezliği:
Popülasyon farmakokinetik analizine göre hafif veya orta derecede karaciğer bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. Şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalara ilişkin veri mevcut değildir (bkz. Bölüm 5.2).

Böbrek yetmezliği:
Popülasyon farmakokinetik analizine göre hafif veya orta derecede böbrek bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir (bkz. Bölüm 5.2). Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalardan elde edilen veriler, bu popülasyon hakkında sonuca varmak için çok sınırlıdır.

Pediyatrik popülasyon:
TECENTRIQ’in 18 yaşından küçük çocuklarda ve adolesanlarda güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir. Mevcut veriler Bölüm 4.8, 5.1 ve 5.2’de açıklanmıştır, ancak pozoloji konusunda herhangi bir öneri yapılamaz.

Geriyatrik popülasyon:
Popülasyon farmakokinetik analizine göre ≥ 65 yaşındaki hastalarda TECENTRIQ doz ayarlaması gerekli değildir (bkz. Bölüm 4.8 ve 5.1).

Asyalı hastalar:
IMpower150 çalışmasında Asyalı hastalarda gözlenen artmış hematolojik toksisiteler nedeniyle, paklitaksel ile birlikte kullanımda paklitaksel başlangıç dozunun 3 haftada bir 175 mg/m2 olması önerilmektedir.

6

Doğu İşbirliği Onkoloji Grubu (ECOG) performans durumu skoru ≥ 2:
ECOG performans durumu skoru ≥ 2 olan hastalar ÜNMK klinik çalışmasına dahil edilmemiştir (bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1).

4.3. Kontrendikasyonlar
TECENTRIQ’in etkin maddesi atezolizumaba veya Bölüm 6.1’de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
İmmünite ile ilişkili advers reaksiyonlar:
TECENTRIQ ile tedavi sırasında oluşan immünite ile ilişkili advers reaksiyonların çoğu ilacın kesilmesi ve kortikosteroidlerin ve/veya destekleyici tedavinin başlatılmasıyla geri döndürülebilir olmuştur. Birden fazla vücut sistemini etkileyen immünite ile ilişkili advers reaksiyonlar görülmüştür ve bu reaksiyonlar TECENTRIQ’in son dozundan sonra da oluşabilir.

İmmünite ile ilişkili şüpheli advers reaksiyonlar için etiyolojiyi doğrulamak veya diğer nedenleri dışlamak için yeterli değerlendirme yapılmalıdır. Advers etkilerin şiddetine bağlı olarak, TECENTRIQ tedavisine ara verilir ve kortikosteroid uygulanır. Olay ≤ 1. Dereceye iyileştiğinde kortikosteroid kullanımı ≥1 ay boyunca azaltılarak kesilmelidir. İmmünite ile ilişkili istenmeyen reaksiyonların kortikosteroid kullanımı ile kontrol edilemediği hastalarda, klinik çalışmalardan elde edilen sınırlı verilere dayanarak, diğer sistemik immunosupresan ajanların kullanımı düşünülebilir.

Herhangi bir 3. Derece immünite ile ilişkili advers reaksiyon ikinci defa ortaya çıkarsa ve replasman hormonlar ile kontrol edilen endokrinopatiler hariç herhangi bir 4. Derece immünite ile ilişkili advers reaksiyon görülürse TECENTRIQ tedavisi tamamen kesilir (bkz. Bölüm 4.2 ve 4.8).

Gözlemsel çalışmalardan elde edilen veriler, önceden otoimmün hastalığı olan hastalarda immün kontrol noktası inhibitör tedavisini takiben immünite ile ilişkili advers reaksiyon riskinin, önceden otoimmün hastalığı olmayan hastalardaki riskle karşılaştırıldığında artabileceğini göstermektedir. Ek olarak, altta yatan otoimmün hastalıkların alevlenmesi sık olmuştur, ancak çoğunluğu hafif ve kontrol altına alınabilir nitelikte olmuştur.

İmmünite ile ilişkili pnömoni:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda ölümcül vakalar da dahil olmak üzere pnömoni vakaları gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar pnömoni belirtileri ve semptomları için izlenmeli ve immünite ile ilişkili pnömoni dışındaki nedenler dışlanmalıdır.

2. Derece pnömoni durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve günde 1-2 mg/kg vücut ağırlığı prednizon veya eşdeğeri ile tedavi başlatılmalıdır. Semptomlar ≤1. Dereceye iyileşirse kortikosteroidler ≥1 ay boyunca azaltılarak kesilmelidir. Olay 12 hafta içinde ≤1. Dereceye iyileşirse ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürülürse TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir. 3. veya 4. Derece pnömoni durumunda TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır.

İmmünite ile ilişkili hepatit:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda bazıları ölümcül sonuçlara yol açan hepatit vakaları gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar hepatit belirtileri ve semptomları için izlenmelidir.

7

Aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT) ve bilirubin, TECENTRIQ ile tedaviye başlamadan önce ve tedavi sırasında periyodik olarak ve klinik değerlendirmeye göre endike olduğu gibi izlenmelidir.

Hepatosellüler karsinom tanısı olmayan hastalarda 2. Derece olay (ALT veya AST >3-5 x NÜS veya kan bilirubin >1,5-3 x NÜS) 5-7 günden uzun süre devam ederse TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve günde 1-2 mg/kg vücut ağırlığı prednizon veya eşdeğeri ile tedavi başlatılmalıdır. Olay ≤1. Dereceye iyileşirse kortikosteroidler ≥1 ay boyunca azaltılarak kesilmelidir.

Olay 12 hafta içinde ≤1. Dereceye iyileşirse ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürülürse TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir. 3. veya 4. Derece olaylarda (ALT veya AST >5 x NÜS veya kan bilirubin >3 x NÜS) TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır.

Hepatosellüler karsinom tanısı olan hastalarda ALT veya AST başlangıçtaki normal sınırlardan > 3 ila ≤ 10 x NÜS’e veya başlangıçtaki > 1 NÜS ila ≤ 3 x NÜS’ten > 5 ila ≤ 10 x NÜS’e veya başlangıçtaki > 3 NÜS ila ≤ 5 x NÜS’ten > 8 ila ≤ 10 x NÜS’e yükselirse ve 5-7 günden uzun süre devam ederse TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve günde 1-2 mg/kg vücut ağırlığı prednizon veya eşdeğeri ile tedavi başlatılmalıdır. Olay ≤1. Dereceye iyileşirse kortikosteroidler ≥1 ay boyunca azaltılarak kesilmelidir.

Olay 12 hafta içinde ≤1. Dereceye iyileşirse ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürülürse TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir. ALT veya AST >10 x NÜS veya total bilirubin >3 x NÜS yükselirse TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır.

İmmünite ile ilişkili kolit:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda ishal veya kolit vakaları gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar kolit belirtileri ve semptomları için izlenmelidir.

2. veya 3. Derece ishal (başlangıca göre ≥4 dışkı/gün artış) veya kolit (semptomatik) durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmelidir. 2. Derece ishal veya kolit durumunda semptomlar >5 gün devam ederse veya nüksederse, günde 1-2 mg/kg vücut ağırlığı prednizon veya eşdeğeri ile tedavi başlatılmalıdır. 3. Derece ishal veya kolit durumunda intravenöz kortikosteroidlerle (1-2 mg/kg/gün metilprednizolon veya eşdeğeri) tedavi başlatılmalı ve semptomlar iyileşmeye başladığında günde 1-2 mg/kg vücut ağırlığı prednizon veya eşdeğerine geçilmelidir. Semptomlar ≤1. Dereceye iyileşirse kortikosteroidler ≥1 ay boyunca azaltılarak kesilmelidir.Olay 12 hafta içinde ≤1. Dereceye iyileşirse ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürülürse TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir. 4. Derece (yaşamı tehdit edici; acil müdahale endike) ishal veya kolit durumunda TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır. Kolit ile ilişkili potansiyel gastrointestinal perforasyon komplikasyonu dikkate alınmalıdır.

İmmünite ile ilişkili endokrinopatiler:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda hipotiroidizm, hipertiroidizm, adrenal yetmezlik, hipofizit ve diyabetik ketoasidoz dahil olmak üzere tip 1 diabetes mellitus vakaları gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8).

Hastalar endokrinopatilerin klinik belirtileri ve semptomları için izlenmelidir. Tiroid fonksiyonu TECENTRIQ ile tedavi öncesinde ve tedavi sırasında periyodik olarak izlenmelidir.

8

Başlangıçta anormal tiroid fonksiyon testleri olan hastaların uygun şekilde tedavi edilmesi düşünülmelidir.

Tiroid fonksiyonu testleri anormal olan asemptomatik hastalar TECENTRIQ alabilir. Semptomatik hipotiroidizm durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve tiroid hormonu replasmanı gerektiğinde başlatılmalıdır. İzole hipotiroidizm kortikosteroidler kullanılmadan replasman tedavisi ile yönetilebilir. Semptomatik hipertiroidizm durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve bir anti-tiroid tıbbi ürün gerektiği gibi başlatılmalıdır. Semptomlar kontrol altına alındığında ve tiroid fonksiyonu iyileştiğinde TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir.

Semptomatik adrenal yetmezlik durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve intravenöz kortikosteroid (günde 1-2 mg/kg metilprednizolon veya eşdeğeri) ile tedavi başlatılmalıdır. Semptomlar iyileştiğinde günde 1-2 mg/kg vücut ağırlığı oral prednizon veya eşdeğeri ile tedavi uygulanmalıdır. Semptomlar ≤1. Dereceye iyileşirse kortikosteroidler ≥1 ay boyunca azaltılarak kesilmelidir. Olay 12 hafta içinde ≤1. Dereceye iyileşirse ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürülürse ve hastanın durumu replasman tedavisinde (gerektiyse) stabilse tedaviye devam edilebilir.

2. veya 3. Derece hipofizit için TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli e intravenöz kortikosteroidler (1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün metilprednizolon veya eşdeğeri) ile tedavi başlatılmalı ve ihtiyaca göre hormon replasman tedavisi başlatılmalıdır. Belirtiler düzeldiğinde 1-2 mg/kg/gün prednizon veya eşdeğeri ile tedavi uygulanmalıdır. Semptomlar ≤1. Dereceye kadar yükselirse, kortikosteroidler ≥ 1 ay boyunca azaltılarak kesilebilir. Olay, 12 hafta içinde ≤1. Dereceye yükselir ve kortikosteroidler günde ≤ 10 mg prednizona veya eşdeğerine düşürülürse ve hasta replasman tedavisinde (eğer gerekliyse) stabil kalırsa, tedaviye devam edilebilir. 4. Derece hipofizit için TECENTRIQ tedavisi kalıcı olarak kesilmelidir.

Tip 1 diabetes mellitus için insülin tedavisi başlatılmalıdır. ≥3. Derece hiperglisemi (açlık glikozu >250 mg/dL veya 13,9 mmol/L) durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmelidir. İnsülin replasman tedavisinde metabolik kontrol elde edilirse TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir.

İmmünite ile ilişkili meningoensefalit:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda meningoensefalit gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar menenjit veya ensefalitin klinik belirtileri ve semptomları için izlenmelidir.

Herhangi bir derece menenjit veya ensefalit durumunda TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır. İntravenöz kortikosteroidler (günde 1-2 mg/kg metilprednizolon veya eşdeğeri) ile tedavi başlatılmalı ve hastanın durumu iyileştiğinde 1-2 mg/kg oral prednizon veya eşdeğerine geçilmelidir.

İmmünite ile ilişkili nöropatiler:
TECENTRIQ tedavisi gören hastalarda fasiyal parezi ve yaşamı tehdit edici olabilen miyastenik sendrom/myastenia gravis veya Guillain-Barré sendromu gözlenmiştir. Hastalar motor ve duyusal nöropati semptomları bakımından izlenmelidir.

TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda miyelit gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar, miyeliti düşündüren belirtiler ve semptomlar için yakından izlenmelidir.

Herhangi bir derece miyastenik sendrom/myastenia gravis veya Guillain-Barré sendromu

9

durumunda TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır. Sistemik kortikosteroidlerin (1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün dozunda prednizon veya eşdeğeri) başlatılması düşünülmelidir.

1. veya 2. Derece fasiyal parezi durumunda TECENTRIQ tedavisine ara verilmeli ve sistemik kortikosteroid tedavisi (1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün prednizon veya eş değeri) düşünülmelidir. Tedavi, yalnızca olayın tamamen geçmesi durumunda yeniden başlatılabilir. 3. veya 4. Derece fasiyal parezi durumunda veya TECENTRIQ’e ara verildiğinde tamamen geçmeyen herhangi bir başka nöropati durumunda, TECENTRIQ tedavisi tamamen kesilmelidir.

2., 3. veya 4. Derece miyelit durumunda atezolizumab tedavisi kalıcı olarak kesilmelidir.

İmmünite ile ilişkili pankreatit:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda serum amilaz ve lipaz düzeylerinde artışlar dahil olmak üzere pankreatit gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar akut pankreatiti düşündüren belirtiler ve semptomlar için yakından izlenmelidir.

Serum amilaz veya lipaz düzeylerinde ≥3. Derece artış (>2 x NÜS) veya 2. veya 3. Derece pankreatit durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve intravenöz kortikosteroidler (1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün dozundametilprednizolon veya eşdeğeri) ile tedavi başlatılmalıdır. Semptomlar iyileştiğinde 1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün dozunda prednizon veya eşdeğeri ile tedavi uygulanmalıdır. Serum amilaz ve lipaz düzeyleri 12 hafta içinde ≤1. Dereceye iyileştiğinde veya pankreatit semptomları düzeldiğinde ve kortikosteroidler günde ≤10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürüldüğünde TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir. 4. Derece veya herhangi bir derecede nükseden pankreatit durumunda TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır.

İmmünite ile ilişkili miyokardit:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda ölümcül vakalar da dahil olmak üzere miyokardit gözlemlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar miyokarditi düşündüren belirtiler ve semptomlar açısından yakından izlenmelidir. Miyokardit ayrıca miyozitin klinik bir belirtisi olabilir ve buna uygun olarak tedavi edilmelidir.

Kardiyak veya kardiyopulmoner semptomları olan hastalar, uygun önlemlerin erken evrede başlatılabilmesi için potansiyel miyokardit açısından değerlendirilmelidir. Miyokardit şüphesi varsa, TECENTRIQ tedavisine ara verilmeli, günde 1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün prednizon veya eşdeğeriyle sistemik kortikosteroidler başlanmalı ve güncel klinik kılavuzlara göre tanısal çalışmayla birlikte derhal kardiyoloji konsültasyonu yapılmalıdır. Miyokardit tanısı konulduğunda, Derece ≥ 2 miyokardit için atezolizumab tedavisi kalıcı olarak kesilmelidir (bkz. Bölüm 4.2).

İmmünite ile ilişkili nefrit:
TECENTRIQ ile yapılan klinik çalışmalarda nefrit gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar böbrek fonksiyonundaki değişiklikler açısından yakından izlenmelidir.

2. Derece nefrit durumunda TECENTRIQ tedavisine ara verilmeli ve günde 1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün prednizon veya eşdeğeriyle sistemik kortikosteroidler başlanmalıdır. Olay 12 hafta içinde Derece ≤ 1’e iyileşirse ve kortikosteroidler günde ≤ 10 mg prednizon veya eşdeğerine düşürülürse atezolizumab ile tedaviye devam edilebilir. 3. veya 4. Derece nefrit durumunda TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak bırakılmalıdır.

10

İmmünite ile ilişkili miyozit:
Atezolizumab ile yürütülen klinik çalışmalarda ölümcül vakalar dahil miyozit vakaları gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar miyozit belirti ve semptomları açısından izlenmelidir. Olası miyoziti olan hastalar miyokardit belirtileri açısından izlenmelidir.

Bir hastada miyozit belirti ve semptomları gelişirse, yakından takip edilmeli ve hasta zaman kaybetmeden değerlendirme ve tedavi için bir uzmana yönlendirilmelidir.2. veya 3. Derece miyozit durumunda TECENTRIQ tedavisine ara verilmeli ve kortikosteroid tedavisi (1-2 mg/kg vücut ağırlığı/gün prednizon veya eşdeğeri) başlatılmalıdır. Semptomlar Derece ≤ 1’e iyileşirse, klinik olarak belirtildiği gibi kortikosteroidler azaltılmalıdır. Olay 12 hafta içinde Derece ≤ 1’e iyileşirse ve kortikosteroidler günde ≤ 10 mg oral prednizon veya eşdeğerine düşürülürse TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir. 4. veya 3. Derece tekrarlayan miyozit durumunda veya başlangıçtan sonraki 12 hafta içinde kortikosteroid dozu günde ≤ 10 mg prednizon eşdeğerine düşürülemediğinde TECENTRIQ ile tedavi kalıcı olarak kesilmelidir.

İmmünite ile ilişkili şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar:
TECENTRIQ ile tedavi edilen hastalarda Stevens-Johnson sendromu (SJS) ve toksik epidermal nekroliz (TEN) vakaları dahil olmak üzere immünite ile ilişkili şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar (SCAR’lar) bildirilmiştir. Hastalar, şüpheli şiddetli cilt reaksiyonlar açısından izlenmeli ve diğer sebepler dışlanmalıdır. Şüpheli SCAR’lar varlığında hastalar ileri tanı ve tedavi için bir uzmana yönlendirilmelidir.

Advers reaksiyonun derecesine bağlı olarak, 3. Derece cilt reaksiyonu durumunda TECENTRIQ ile tedaviye ara verilmeli ve 1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün dozunda prednizon veya eşdeğeri ile sistemik kortikosteroidler başlanmalıdır. Olay 12 hafta içinde Derece ≤ 1’e iyileşir ve kortikosteroidler günde ≤ 10 mg prednizon veya eşdeğerine düşürülürse TECENTRIQ ile tedaviye devam edilebilir. 4. Derece cilt reaksiyonları için TECENTRIQ tedavisi kalıcı olarak bırakılmalı ve kortikosteroidler uygulanmalıdır.

SJS veya TEN şüphesi olan hastalarda TECENTRIQ tedavisine ara verilmelidir. Doğrulanmış SJS veya TEN durumunda TECENTRIQ tedavisi kalıcı olarak kesilmelidir.

Daha önce diğer immün sistemi uyarıcı antikanser ajanlarla tedavi sırasında ciddi veya yaşamı tehdit eden bir kutanöz advers reaksiyon deneyimleyen bir hastada TECENTRIQ kullanımı düşünülürken dikkatli olunmalıdır.

İmmünite ile ilişkili perikardiyal bozukluklar:
TECENTRIQ ile perikardit, perikardiyal efüzyon ve kardiyak tamponad gibi bazıları ölümcül sonuçlara yol açan perikardiyal bozukluklar gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Hastalar, perikardiyal bozuklukların klinik belirtileri ve semptomları açısından izlenmelidir.

1. Derece perikardit şüphesi durumunda TECENTRIQ tedavisi durdurulmalı ve mevcut klinik kılavuzlara göre tanısal çalışmalarla derhal kardiyoloji konsültasyonu başlatılmalıdır. ≥ 2. Derece perikardiyal bozukluklardan şüphelenildiğinde, TECENTRIQ tedavisi kesilmeli, 1 ila 2 mg/kg vücut ağırlığı/gün prednizon veya eşdeğeri dozunda sistemik kortikosteroidlerle acil tedaviye başlanmalı ve mevcut klinik kılavuzlar doğrultusunda tanısal tetkik ile derhal kardiyoloji konsültasyonu başlatılmalıdır. Bir perikardiyal bozukluk olayı tanısı konulduktan sonra, ≥ 2. Derece perikardiyal bozukluklar için TECENTRIQ tedavisi kalıcı olarak kesilmelidir (bkz. Bölüm 4.2).

11

Hemofagositik lenfohistiyositoz:
TECENTRIQ alan hastalarda ölümcül vakalar dahil olmak üzere hemofagositik lenfohistiyositoz (HLH) bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Atipik veya uzamış sitokin salınım sendromu varlığı durumunda HLH değerlendirilmelidir. Hastalar HLH’nin klinik belirtileri ve semptomları açısından izlenmelidir. Şüpheli HLH durumunda TECENTRIQ kalıcı olarak kesilmeli ve hastalar ileri tanı ve tedavi için bir uzmana yönlendirilmelidir.

İmmünite ile ilişkili diğer advers reaksiyonlar:
TECENTRIQ’in etki mekanizması göz önüne alındığında, enfektif olmayan sistit dahil olmak üzere bağışıklıkla ilgili diğer potansiyel advers reaksiyonlar meydana gelebilir.

Diğer nedenleri dışlamak için bağışıklıkla ilgili tüm şüpheli advers reaksiyonlar değerlendirilmelidir. Hastalar, bağışıklıkla ilgili advers reaksiyonların belirti ve semptomları açısından izlenmeli ve reaksiyonun ciddiyetine bağlı olarak, klinik olarak belirtildiği gibi tedavi değişiklikleri ve kortikosteroidlerle gözetim altında tutulmalıdır (bkz. Bölüm 4.2 ve 4.8).

İnfüzyon ile ilişkili reaksiyonlar:
TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalarda infüzyon ile ilgili reaksiyonlar gözlenmiştir (bkz. Bölüm 4.8).

1. veya 2. Derece infüzyon ile ilişkili reaksiyon görüldüğünde infüzyon hızı düşürülmeli veya tedaviye ara verilmelidir. 3. veya 4. Derece infüzyon ile ilgili reaksiyon görüldüğünde TECENTRIQ tedavisi tamamen sonlandırılmalıdır. 1. veya 2. Derece infüzyon ile ilişkili reaksiyon görülen hastalar yakından izlenerek TECENTRIQ almaya devam edebilir; bu hastalarda antipiretik ve antihistaminiklerle premedikasyon değerlendirilebilir.

Hastalığa özgü önlemler

Metastatik ÜNMK’de TECENTRIQ’in nab-paklitaksel ile kombinasyon halinde kullanımı

TECENTRIQ ve nab-paklitaksel ile tedavi sırasında ortaya çıkan nötropeni ve periferik nöropatiler, nab-paklitakselin kesilmesiyle geri dönüşlü olabilir. Doktorlar, bu ilacın özel önlemleri ve kontrendikasyonları için nab-paklitaksel Kısa Ürün Bilgisine (KÜB) başvurmalıdır.

Klinik çalışmalardan dışlanan hastalar:
Otoimmün hastalık geçmişi, pnömoni geçmişi, aktif beyin metastazı, HIV, hepatit B veya hepatit C enfeksiyonu, önemli kardiyovasküler hastalık ve yetersiz hematolojik ve hedef organ işlevi olan hastalar TECENTRIQ ile yürütülen klinik çalışmalara alınmamıştır. Kayıttan önceki 28 gün içinde canlı, atenüe aşı uygulanan hastalar; 4 hafta içinde sistemik immün sistemi uyarıcı ajan alan hastalar veya çalışmaya girişten 2 hafta önce sistemik immunosupresif tıbbi ürün kullanan hastalar; çalışma tedavisinin başlamasından önceki 2 hafta içinde terapötik oral veya intravenöz antibiyotik kullanan hastalar klinik çalışmalara alınmamıştır.

Hasta Uyarı Kartı:
TECENTRIQ reçete eden hekimin hasta ile TECENTRIQ tedavisinin risklerini konuşması gerekmektedir. TECENTRIQ ile tedavi edilen hastalara ilacın riskleri hakkında bilgi veren Hasta Uyarı Kartları verilmeli ve kartı her zaman yanlarında taşımaları söylenmelidir.

Biyoteknolojik ürünlerin takip edilebilirliği:
Biyoteknolojik ürünlerin takip edilebilirliğinin sağlanması için uygulanan ürünün ticari ismi ve

12

seri numarası mutlaka hasta dosyasına kaydedilmelidir.

4.5. Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim biçimleri
TECENTRIQ ile herhangi bir resmi farmakokinetik ilaç etkileşimi çalışması yapılmamıştır. TECENTRIQ dolaşımdan katabolizma ile temizlendiği için metabolik ilaç-ilaç etkileşimleri beklenmemektedir.

TECENTRIQ ile tedaviye başlamadan önce, TECENTRIQ’in farmakodinamik aktivitesine ve

etkililiğine yapabilecekleri potansiyel etkiler nedeniyle sistemik kortikosteroidlerin veya

immunosupresanların kullanılmasından kaçınılmalıdır. Bununla birlikte, sistemik

kortikosteroidler veya diğer immunosupresif maddeler, TECENTRIQ tedavisine başladıktan

sonra immünite ile ilişkili advers reaksiyonların tedavisinde kullanılabilir (bkz. Bölüm 4.4).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
TECENTRIQ ile herhangi bir farmakokinetik ilaç etkileşimi çalışması yapılmamıştır.

Pediyatrik popülasyon:
TECENTRIQ ile pediyatrik popülasyonda herhangi bir farmakokinetik ilaç etkileşimi çalışması yapılmamıştır.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye:
Gebelik kategorisi: D

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/doğum kontrolü (kontrasepsiyon): Çocuk doğurma potansiyeline sahip kadınlar TECENTRIQ ile tedavi sırasında ve tedaviden 5 ay sonrasına kadar etkili bir doğum kontrol yöntemi kullanmalıdır.

Gebelik dönemi:
Atezolizumabın fetüs üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır. Atezolizumab ile gelişimsel çalışmalar ve üreme çalışmaları yapılmamıştır. Hayvan çalışmalarıyla, PD-L1/PD-1 yolak inhibisyonunun fare gebelik modellerinde immünite ile ilişkili, fetüs ölümüyle sonuçlanan fetüs gelişiminin reddine sebep olduğu gösterilmiştir (bkz. Bölüm 5.3). Bu sonuçlar, etki mekanizmasına bağlı olarak, atezolizumabın gebelik sırasında uygulanmasının, düşük veya ölü doğum oranlarında artış dahil olmak üzere fetal hasara neden olabileceğine dair potansiyel bir riske işaret etmektedir.

Atezolizumab bir insan G1 immünoglobülinidir (IgG1) ve IgG1’in plasenta engelini aştığı bilinmektedir. Bu nedenle, atezolizumabın anneden gelişmekte olan fetüse geçme potansiyeli bulunmaktadır.

Gebe kadınların klinik durumu atezolizumab ile tedavi gerektirmedikçe gebelik sırasında TECENTRIQ kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi:
Atezolizumabın anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Atezolizumab bir monoklonal antikordur ve ilk gelen sütte bulunması ve daha sonra da az miktarda sütte bulunması beklenmektedir. Yeni doğanlar ve infantlar üzerindeki risk dışlanamaz. Emzirmenin çocuk için faydaları ve tedavinin anne için faydaları dikkate alınarak emzirmenin kesilmesi veya TECENTRIQ tedavisinin kesilmesi kararlaştırılmalıdır.

13

Üreme yeteneği/fertilite:
Atezolizumabın fertilite üzerindeki olası etkilerine ilişkin veri bulunmamaktadır. Atezolizumabın doğurganlık üzerindeki etkisini değerlendirme amaçlı reprodüktif ve gelişimsel toksisite çalışmaları yapılmamıştır. Bununla birlikte, 26 haftalık tekrarlanan doz toksisitesi çalışmasına dayalı olarak, atezolizumabın, önerilen dozu alan hastalarda eğri altı alanı (EAA)’nın yaklaşık 6 katı tahmini bir EAA’da adet döngüleri üzerinde bir etkiye sahip olduğu ve bu etkinin geri dönüşümlü olduğu görülmüştür (bkz. Bölüm 5.3). Erkek üreme organları üzerinde etki görülmemiştir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
TECENTRIQ’in araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde düşük düzeyde etkisi vardır. Yorgunluk hisseden hastalara semptomlar hafifleyene kadar araç ve makine kullanmamaları tavsiyesinde bulunulmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).

4.8. İstenmeyen etkiler

Güvenlilik profilinin özeti:

TECENTRIQ monoterapisinin güvenliliği, birden fazla tümör tipinde 5.039 hastadan toplanan verilere dayanmaktadır. En yaygın advers reaksiyonlar, (>%10) yorgunluk (%29,3), iştah azalması (%20,1), döküntü (%19,7), bulantı (%18,8), ishal (%18,1), ateş (%17,9), öksürük (%18,2), artralji (%16,2), dispne (%16,6), kaşıntı (%13,3), asteni (%13,0), sırt ağrısı (%12,2), kusma (%11,7), idrar yolu enfeksiyonu (%11,) ve baş ağrısı (%10,2) olmuştur. TECENTRIQ monoterapi çalışmalarının tanımı için, TECENTRIQ 1200 mg/20 mL infüzyonluk çözelti hazırlamak için konsantre’nin Kısa Ürün Bilgisi’ne bakınız.

Diğer tıbbi ürünlerle kombinasyon halinde verilen TECENTRIQ’in güvenliliği, birden fazla tümör tipinde 4.535 hastada değerlendirilmiştir. En yaygın advers reaksiyonlar (≥ %20) anemi (%36,8), nötropeni (%36,6), bulantı (%35,5), yorgunluk (%33,1), alopesi (%28,1), döküntü (%27,8), ishal (27,6), trombositopeni (%27,1), kabızlık (%25,8), iştah azalması (%24,7) ve periferik nöropati (%24,4) olmuştur.

Ciddi advers reaksiyonlarla ilgili daha fazla bilgi için bkz. Bölüm 4.4.

Advers reaksiyonların tablo halinde listesi: Advers İlaç Reaksiyonları (ADR), TECENTRIQ monoterapisi ve kombinasyon terapisi için Tablo 2’de MedDRA sistem organ sınıfına (SOC) ve sıklık kategorilerine göre aşağıda listelenmiştir.

Aşağıdaki sıklık kategorileri kullanılmıştır:
Çok yaygın (≥1/10), yaygın (≥1/100 ila <1/10), yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100), seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000), çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor). Her bir sıklık grubunda advers reaksiyonlar azalan ciddiyet sırasına göre verilmektedir.

14

Tablo 2: TECENTRIQ ile tedavi edilen hastalarda meydana gelen advers reaksiyonların özeti

TECENTRIQ kombinasyon tedavisi

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Çok yaygın

İdrar yolları enfeksiyonua

Akciğer enfeksiyonub

Yaygın

Sepsisaj

Kan ve lenf listemi hastalıkları

Çok yaygın

Anemi, trombositopenid,

nötropenie, lökopenif

Yaygın

Trombositopenid

Lenfopenig

Seyrek

Hemofagositik lenfohistiyositoz

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın

İnfüzyonla ilişkili reaksiyonh

İnfüzyonla ilişkili reaksiyonh

Endokrin hastalıklar

Çok yaygın

Hipotiroidizmi

Yaygın

Hipotiroidizmi, hipertiroidizmj

Hipertiroidizmj

Yaygın olmayan

Diabetes mellitusk,

yetmezlikl, hipofizitm

adrenal

Hipofizitm

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Çok yaygın

İştah kaybı

İştah kaybı

Yaygın

Hipokalemiae, hiperglisemi

hiponatremiaf,

Hipokalemiae,
hipomagnezemin

hiponatremiaf,

Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın

Baş ağrısı

Periferal nöropatio, başağrısı

Yaygın

Bayılma, baş dönmesi

Yaygın olmayan

Guillain-Barré
meningoensefalitq

sendromup,

Seyrek

Miyastenik sendromr, fasiyal parezi, miyelit

Fasiyal parezi

Göz hastalıkları

Seyrek

Üveit

Kardiyak hastalıklar

Yaygın

Perikardiyal bozukluklarao

Yaygın olmayan

Perikardiyal bozukluklarao

Seyrek

Miyokardith

Vasküler hastalıklar

Çok yaygın

Hipertansiyonai

Yaygın

Hipotansiyon

Solunum, göğüs hastalıkları ve mediastinal hastalıklar

Çok yaygın

Dispne, öksürük

Dispne, öksürük, nazofarenjitam

Yaygın

Pnömonit, hipoksiag, nazofarenjitam

Disfoni

Gastrointestinal hastalıklar

Çok yaygın

Mide bulantısı, kusma, ishalu

Mide bulantısı, kusma, ishalu, kabızlık

Yaygın

Kolitv, karın ağrısı, disfaji, ağız ve yutak ağrısıw, ağız kuruluğu

Stomatit, disguzi

Yaygın olmayan

Pankreatitx

15

Seyrek

Çölyak hastalığı

Çölyak hastalığı

Hepatobiliyer hastalıkları

Yaygın

AST artışı, ALT artışı, hepatity

AST artışı, ALT artışı

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Çok yaygın

Döküntüz, prürit

Döküntüz, prürit, alopesiah

Yaygın

Kuru ciltap

Yaygın olmayan

Ciddi cilt advers reaksiyonlarıak, sedef hastalığıan

Ciddi cilt advers reaksiyonlarıak, sedef hastalığıan

Seyrek

Pemfigoid

Pemfigoid

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Çok yaygın

Artralji, kas-iskelet ağrısıaa, sırt ağrısı

Yaygın

Kas-iskelet ağrısıaa

Yaygın olmayan

Miyozitab

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın

Kan kreatininin artmasıc

Proteinüriac, artmasıc

kreatininin

Yaygın olmayan

Nefritad

Bilinmiyor

Bulaşıcı olmayan sistital

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Çok yaygın

Ateş, yorgunluk, asteni, periferik ödem

Yaygın

Grip benzeri hastalık, titreme

Araştırmalar

Yaygın

Kan alkalin fosfataz artışı

Yaygın olmayan

Kanda kreatin fosfokinaz artışı

a İdrar yolu enfeksiyonu, sistit, piyelonefrit, escherichia idrar yolu enfeksiyonu, bakteriyel idrar yolu enfeksiyonu, böbrek enfeksiyonu, akut piyelonefrit, kronik piyelonefrit, piyelit, böbrek apsesi, streptokokal idrar yolu enfeksiyonu, üretrit, idrar yolu enfeksiyonu mantarı, psödomonal idrar yolları enfeksiyon raporlarını içerir. b Pnömoni, bronşit, alt solunum yolu enfeksiyonu, enfeksiyöz plevral efüzyon, trakeobronşit, atipik pnömoni, akciğer apsesi, kronik obstrüktif solunum yolu hastalığının enfektif alevlenmesi, parakanseröz pnömoni, piyopnömotoraks, plevral enfeksiyon, prosedür sonrası pnömoni raporlarını içerir.

c Kan kreatinin artışı, hiperkreatininemi raporlarını içerir.

d Trombositopeni, trombosit sayısında azalma raporlarını içerir.

e Nötropeni, nötrofil sayısında azalma, ateşli nötropeni, nötropenik sepsis, granülositopeni raporlarını içerir. f Beyaz kan hücresi sayısında azalma, lökopeni raporlarını içerir.

g Lenfopeni, lenfosit sayısında azalma raporlarını içerir.

h İnfüzyonla ilgili reaksiyon, sitokin salınım sendromu, aşırı duyarlılık, anafilaksi raporlarını içerir.

i Anti-tiroid antikoru pozitif, otoimmün hipotiroidizm, otoimmün tiroidit, kan tiroid uyarıcı hormon anormal, kan tiroid uyarıcı hormon azalmış, kan tiroid uyarıcı hormon artmış, ötiroid hasta sendromu, guatr, hipotiroidizm, immün aracılı hipotiroidizm, miksödem, miksödem koma, primer hipotiroidizm, tiroid bozukluğu, tiroid hormonlarında azalma, tiroid fonksiyon testlerinde anormallik, tiroidit, akut tiroidit, tiroksin azalması, tiroksin serbestliği azalması, tiroksin serbest artışı, tiroksin artışı, tri-iyodotironin azalması, tri-iyodotironin serbest anormal, tri-iyodotironin serbest azalmış, tri-iyodotironin serbest artmış, sessiz tiroidit, kronik tiroidit raporlarını içerir.

j Hipertiroidizm, Basedow hastalığı, endokrin oftalmopati, ekzoftalmi raporlarını içerir.

k Diabetes mellitus, tip 1 diabetes mellitus, diyabetik ketoasidoz, ketoasidoz raporlarını içerir.

l Adrenal yetmezlik, kan kortikotropininde azalma, glukokortikoid eksikliği, primer adrenal yetmezlik, sekonder adrenokortikal yetmezlik raporlarını içerir.

m Hipofizit, hipopitüitarizm, sekonder adrenokortikol yetmezlik, sıcaklık düzenleme bozukluğu raporlarını içerir. n Hipomagnezemi, kan magnezyumunda azalma raporlarını içerir.

o Periferik nöropati, otoimmün nöropati, periferik duyusal nöropati, polinöropati, herpes zoster, periferik motor nöropati, nevraljik amiyotrofi, periferik sensorimotor nöropati, toksik nöropati, aksonal nöropati, lumbosakral pleksopati, nöropatik artropati, periferik sinir enfeksiyonu, nevrit, immün- aracılı nöropati raporlarını içerir. p Guillain-Barré sendromu, demiyelinizan polinöropati raporlarını içerir.

16

q Ensefalit, otoimmün ensefalit, menenjit, fotofobi raporlarını içerir.

r Myastenia gravis raporlarını içerir.

s Miyokardit, otoimmün miyokardit ve immün aracılı miyokardit raporlarını içerir.

t Pnömonit, akciğer infiltrasyonu, bronşiolit, immün aracılı pnömoni, interstisyel akciğer hastalığı, alveolit, akciğer opasitesi, pulmoner toksisite, radyasyon pnömonisi raporlarını içerir.

u İshal, dışkılama aciliyeti, sık bağırsak hareketleri, hemorajik ishal, gastrointestinal hipermotilite raporlarını içerir.

v Kolit, otoimmün kolit, iskemik kolit, mikroskobik kolit, ülseratif kolit, diversiyon kolit, immün aracılı enterokolit raporlarını içerir.

w Orofaringeal ağrı, orofaringeal rahatsızlık, boğaz tahrişi raporlarını içerir.

x Otoimmün pankreatit, pankreatit, akut pankreatit, lipaz artışı, amilaz artışı raporlarını içerir.

y Asit, otoimmün hepatit, hepatoselüler hasar, hepatit, akut hepatit, toksik hepatit, hepatotoksisite, karaciğer bozukluğu, ilaca bağlı karaciğer hasarı, karaciğer yetmezliği, karaciğer yağlanması, karaciğer lezyonu, özofagus varis kanaması, özofagus varisi raporlarını içerir.

z Akne, püstüler akne, su toplaması, kan kabarcığı, dermatit, akneiform dermatit, alerjik dermatit, eksfolyatif dermatit, ilaç döküntüsü, egzama, enfekte egzama, eritem, göz kapağı eritemi, göz kapağı döküntüsü, sabit döküntü, folikülit, fronkül, el dermatit, dudak kabarcığı, oral kan kabarcığı, palmar-plantar eritrodisestezi sendromu, pemfigoid, döküntü, eritematöz döküntü, foliküler döküntü, jeneralize döküntü, maküler döküntü, makülo-papüler döküntü, papüler döküntü, papüloskuamöz döküntü, kaşıntılı döküntü, püstüler döküntü, veziküler döküntü , skrotal dermatit, seboreik dermatit, cilt pul pul dökülme, cilt toksisitesi, cilt ülseri. aa Kas-iskelet ağrısı, kas ağrısı, kemik ağrısı raporlarını içerir.

ab Miyozit, rabdomiyoliz, polimiyalji romatika, dermatomiyozit, kas apsesi, idrarda miyoglobin varlığı raporlarını içerir.

ac Proteinüri, idrarda protein varlığı, hemoglobinüri, idrar anormalliği, nefrotik sendrom, albüminüri raporlarını içerir.

ad Nefrit, otoimmün nefrit, Henoch-Schonlein Purpura nefriti, paraneoplastik glomerülonefrit, tübülointerstisyel nefrit raporlarını içerir.

ae Hipokalemi, kan potasyumunda azalma raporlarını içerir.

af Hiponatremi, kan sodyumunda azalma raporlarını içerir.

ag Hipoksi, oksijen satürasyonunda azalma, pO2 azalması raporlarını içerir.

ah Alopesi, madarosis, alopecia areata, alopecia totalis, hipotrikoz raporlarını içerir.

ai Hipertansiyon, kan basıncı artışı, hipertansif kriz, sistolik kan basıncı artışı, diyastolik hipertansiyon, uygun şekilde kontrol edilemeyen kan basıncı, hipertansif retinopati, hipertansif nefropati, esansiyel hipertansiyon, ortostatik hipertansiyon raporlarını içerir.

aj Sepsis, septik şok, ürosepsis, nötropenik sepsis, pulmoner sepsis, bakteriyel sepsis, klebsiella sepsis, abdominal sepsis, kandida sepsisi, escherichia sepsis, pseudomonal sepsis, stafilokokal sepsis raporlarını içerir.

ak Dermatit büllöz, eksfolyatif döküntü, eritema multiforme, genelleştirilmiş dermatit eksfolyatif, toksik deri döküntüsü, Stevens-Johnson sendromu, eozinofili ile ilaç reaksiyonu ve sistemik semptomlar, toksik epidermal nekroliz, kutanöz vaskülit raporlarını içerir.

al Enfektif olmayan sistit ve immün aracılı sistit raporlarını içerir.

am Nazofarenjit, burun tıkanıklığı ve burun akıntısı raporlarını içerir.

an Sedef hastalığı, sedef dermatiti, guttat sedef hastalığı raporlarını içerir.

ao Perikardit, perikardiyal efüzyon, kardiyak tamponad ve konstriktif perikardit raporlarını içerir.

ap Cilt kuruluğu, kserozis raporlarını içerir.

Seçilen advers reaksiyonların açıklaması:
Aşağıdaki veriler, klinik açıdan anlamlı advers reaksiyonlarla ilgili olarak TECENTRIQ monoterapisine maruziyeti yansıtır (bkz. Bölüm 5.1). Kombinasyon tedavisi olarak verildiğinde TECENTRIQ için önemli advers reaksiyonlarla ilgili ayrıntılar, yalnızca TECENTRIQ monoterapisine kıyasla klinik açıdan anlamlı farklılıkların bildirilmesi durumunda sunulmaktadır. Bu advers reaksiyonlar için yönetim kılavuzları Bölüm 4.2 ve 4.4’te tanımlanmıştır.

İmmünite ile ilişkili pnömoni:
Pnömoni, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %3’ünde (151/5.039) meydana gelmiştir. Bu hastalardan üçünde ölümcül olay görülmüştür. Başlangıca kadar geçen medyan süre 3,7 ay (aralık: 3 gün – 29,8 ay) olmuştur. Medyan süre 1,7 ay (aralık: 0 gün – 27,8+ ay; “+” sansürlenmiş bir değeri gösterir) olmuştur. Pnömoni, 41 hastada (%0,8) TECENTRIQ’in bırakılmasına yol açmıştır. Kortikosteroid kullanımı gerektiren pnömoni, TECENTRIQ 17

monoterapisi gören hastaların %1,8’sinde (92/5.039) meydana gelmiştir.

İmmünite ile ilişkili hepatit:

Hepatit, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %1,7’sinde (88/5.039) meydana gelmiştir.

88 hasta içinde üç ölümcül olay olmuştur. Başlangıca kadar geçen medyan süre 1,4 ay (aralık: 0

gün – 26,3 ay) olmuştur. Medyan süre 1 ay (aralık: 0 gün – 52,1+ ay; “+” sansürlenmiş bir

değeri gösterir) olmuştur. Hepatit, 46 hastada (%0,9) atezolizumabın bırakılmasına yol açmıştır.

Kortikosteroid kullanımı gerektiren hepatit, TECENTRIQ monoterapisi gören

hastaların %2,6’sında (130/5.039) meydana gelmiştir.

İmmünite ile ilişkili kolit:
Kolit, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %1,2’sinde (62/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 4,5 ay (aralık: 15 gün – 36,4 ay) olmuştur. Medyan süre 1,4 ay (aralık: 3 gün – 50,2+ ay; “+” sansürlenmiş bi değeri gösterir) olmuştur. Kolit, 24 hastada (%0,5) atezolizumabın bırakılmasına yol açmıştır. Kortikosteroid kullanımı gerektiren kolit TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,6’sında (30/5.039) meydana gelmiştir.

İmmünite ile ilişkili endokrinopatiler:
Tiroid bozuklukları:
Hipotiroidizm, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların % 8,5’inde (427/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 4,2 ay (aralık: 0 gün – 38,5 ay) olmuştur. Hipertiroidizm, adjuvan KHDAK tedavisinde TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %17,4’ünde (86/495) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 4,0 ay (aralık: 22 gün – 11,8 ay) olmuştur.

Hipertiroidizm, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %2,4’ünde (121/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 2,7 ay (aralık: 0 gün – 24,3 ay) olmuştur. Hipertiroidizm, adjuvan KHDAK tedavisinde TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %6,5’inde (32/495) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 2,8 ay (aralık: 1 gün – 9,9 ay) olmuştur.

Adrenal yetmezlik:
Adrenal yetmezlik, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,5’inde (25/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 6,2 ay (aralık: 3 gün – 21,4 ay) olmuştur. Adrenal yetmezlik nedeniyle 5 (%0,1) hastada TECENTRIQ kullanımı bırakılmıştır. Kortikosteroid kullanımı gerektiren adrenal yetmezlik TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,4’ünde (20/5.039) meydana gelmiştir.

Hipofizit:
Hipofizit, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,2’sinde (9/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 5,3 ay (aralık: 21 gün – 13,7 ay) olmuştur. Altı hastada (%0,1) kortikosteroid kullanımı gerekmiştir ve 1 (<%0,1) hastada TECENTRIQ tedavisi durdurulmuştur.

Hipofizit, paklitaksel ile kombinasyon halinde TECENTRIQ ve ardından TECENTRIQ, doz- yoğun doksorubisin veya epirubisin ve siklofosfamid tedavisi gören hastaların %1,4’ünde (15/1.093) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 3,8 ay (aralık: 2,4 – 10,7 ay) olmuştur. On bir hastada (%1) kortikosteroid kullanımı gerekmiştir ve 7 (%0,6) hastada TECENTRIQ tedavisi durdurulmuştur.

Hipofizit, TECENTRIQ ile kombinasyon halinde bevacizumab, nab-paklitaksel ve karboplatin

18

tedavisi gören hastaların %0,8’inde (3/393) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 7,7 ay (aralık: 5,0 – 8,8 ay) olmuştur. Her iki hastada da kortikosteroid kullanımı gerekmiştir.

Hipofizit, TECENTRIQ ile kombinasyon halinde nab-paklitaksel ve karboplatin tedavisi gören hastaların %0,4’ünde (2/473) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 5,2 ay (aralık: 5,1 – 5,3 ay) olmuştur. Her iki hastada da kortikosteroid kullanımı gerekmiştir.

Diabetes mellitus:
Diabetes mellitus, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların % 0,6’sında (30/5.039) meydana gelmiştir. Medyan süre 5,5 ay (aralık: 3 gün – 29 ay) olmuştur. Diabetes mellitus, <%0,1 (3/5.039) hastada TECENTRIQ’in bırakılmasına yol açmıştır. Dört hasta (<%0,1) kortikosteroid kullanımı gerekmiştir.

İmmünite ile ilişkili meningoensefalit:
Meningoensefalit, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,4’ünde (22/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen süre 15 gün (aralık: 0 gün – 12,5 ay) olmuştur. Medyan süre 24 gün (aralık: 6 gün ila 14,5+ ay; +, sansürlenmiş bir değeri gösterir) olmuştur.

Kortikosteroid kullanımını gerektiren meningoensefalit TECENTRIQ tedavisi gören hastaların %0,2’sinde (12/5.039) meydana gelmiştir ve 8 (%0,2) hastada TECENTRIQ’in bırakılmasına yol açmıştır.

İmmünite ile ilişkili nöropatiler:

Guillain-Barré sendromu ve demiyalizan polinöropati
Guillain-Barré sendromu ve demiyalizan polinöropati, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,1’inde (6/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 4,1 ay (aralık: 18 gün – 8,1 ay) olmuştur. Medyan süre 8 ay (aralık: 18 gün – 24,5 ay+, “+” sansürlenmiş bir değeri gösterir). Bir (<%0,1) hasta, Guillain-Barré sendromu nedeniyle TECENTRIQ kullanımını bırakmıştır. Kortikosteroid kullanımı gerektiren Guillain-Barré sendromu TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,1’inden azında (3/5.039) meydana gelmiştir.

İmmün aracılı fasiyal parezi
Atezolizumab monoterapisi alan hastaların <%0,1’inde (1/5.039) fasiyal parezi meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen süre 29 gün olmuştur. Süre 1,1 aydır. Olay kortikosteroid kullanımı gerektirmemiş ve atezolizumab tedavisinin bırakılmasına sebep olmamıştır.

İmmün aracılı miyelit
Atezolizumab monoterapisi alan hastaların <%0,1’inde (1/5.039) miyelit meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen süre 3 gün olmuştur. Olay kortikosteroid kullanımı gerektirmiş, ancak atezolizumab tedavisinin kesilmesine sebep olmamıştır.

Miyastenik sendrom:
Miyestenia gravis, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların <%0,1’inde (2/5.039) (bir ölümcül vaka dahil) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen süre 1,2 aydır (aralık: 1,2 ay – 4 ay).

İmmünite ile ilişkili pankreatit:
Yüksek amilaz ve yüksek lipaz dahil olmak üzere pankreatit, TECENTRIQ monoterapisi gören

19

hastaların %0,8’inde (40/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 5 ay (aralık: 0 gün – 24,8 ay) olmuştur. Medyan süre 24 gün (aralık: 3 gün – 40,4+ ay; “+” sansürlenmiş bir değeri gösterir) olmuştur. Pankreatit, 3 hastada (<%0,1) TECENTRIQ’in bırakılmasına yol açmıştır. Kortikosteroid kullanımı gerektiren pankreatit olguları TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,2’sinde (8/5.039) meydana gelmiştir.

İmmünite ile ilişkili miyokardit:
Miyokardit, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların <%0,1’inde (5/5.039) meydana gelmiştir. 5 hastadan biri, adjuvan KHDAK tedavisi sırasında ölümcül bir olay yaşamıştır. Başlangıca kadar geçen medyan süre 3,7 ay (aralık: 1,5 ay – 4,9 ay) olmuştur. Medyan süre 14 gün (aralık: 12 gün – 2,8 ay) olmuştur. Miyokardit, 3 hastada (<%0,1) TECENTRIQ’in bırakılmasına yol açmıştır. 3 hastada (<%0,1) kortikosteroid kullanımına gerek duyulmuştur.

İmmünite ile ilişkili nefrit:
Nefrit, TECENTRIQ tedavisi gören hastaların %0,2’sinde (11/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 5,1 ay (aralık: 3 gün – 17,5 ay) olmuştur. Nefrit 5 hastada (≤%0,1) TECENTRIQ’in bırakılmasına neden olmuştur. Beş hastada (%0,1) kortikosteroid kullanımına gerek duyulmuştur.

İmmünite ile ilişkili miyozit:
Miyozit, TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,6’sında (32/5.039) meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 3,5 aydır (aralık: 12 gün – 11,5 ay). Medyan süre 3,2 ay (aralık: 9 gün – 51,1 +ay; + sansürlenmiş bir değeri gösterir). Miyozit 6 hastada (%0,1) TECENTRIQ’in bırakılmasına neden olmuştur. 10 hastada (%0,2) kortikosteroid kullanımına gerek duyulmuştur.

İmmünite ile ilişkili şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar:
TECENTRIQ monoterapisi gören hastaların %0,6’sında (30/5.039) şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar meydana gelmiştir. 30 hastadan birinde ölümcül olay meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 4,8 aydır (aralık: 3 gün – 15,5 ay). Medyan süre 2,4 ay (aralık: 1 gün – 37,5 +ay; + sansürlenmiş bir değeri gösterir). Şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar 3 hastada (< %0,1) TECENTRIQ tedavisinin bırakılmasına neden olmuştur. %0,2 hastada (9/5.039) kortikosteroid kullanımına gerek duyulmuştur.

İmmünite ile ilişkili perikardiyal bozukluklar:
Atezolizumab monoterapisi gören hastaların %1’inde (49/5.039) perikardiyal bozukluklar meydana gelmiştir. Başlangıca kadar geçen medyan süre 1,4 aydır (aralık: 6 gün – 17,5 ay). Medyan süre 2,5 aydır (aralık: 0 gün ila 51,5+ ay; “+” sansürlenmiş bir değeri gösterir). Perikardiyal bozukluklar 3 hastada (<%0,1) TECENTRIQ tedavisinin kesilmesine neden olmuştur. Kortikosteroid kullanımını gerektiren perikardiyal bozukluklar hastaların %0,2’sinde (7/5.039) meydana gelmiştir.

Bağışıklık kontrol noktası inhibitörü sınıfı etkileri
TECENTRIQ tedavisi sırasında da meydana gelebilecek olan, diğer bağışıklık kontrol noktası inhibitörleri ile tedavi sırasında bildirilen advers reaksiyon vakaları görülmüştür: Pankreatik ekzokrin yetmezlik.

İmmünojenite:
Çoklu faz II ve III çalışmalarında, hastaların %13,1 ile %54,1’i tedaviyle ortaya çıkan anti-ilaç antikorları (ADA) geliştirmiştir. Tedavi sonucu oluşmuş anti-ilaç antikoru (ADA) gelişen hastaların başlangıçta genel olarak sağlık durumu ve hastalık özellikleri açısından daha zayıf

20

olduğu görülmüştür. Başlangıçtaki bu sağlık ve hastalık özelliklerindeki dengesizlikler,

farmakokinetik, etkililik ve güvenlilik analizlerinin yorumlanmasında karışıklık

yaratabilmektedir. Anti-ilaç antikorlarının (ADA) etkililiğe etkisini araştırmak için

başlangıçtaki sağlık ve hastalık özelliklerindeki dengesizlikleri ayarlayan keşif analizleri

yapılmıştır. Bu analizlerde ADA geliştiren hastaların, ADA geliştirmeyen hastalara kıyasla

etkililik faydasında azalma olasılığı gözardı edilmemiştir. Anti-ilaç antikorlarının başlangıca

kadar geçen medyan süresi 3 ila 5 hafta olmuştur.

TECENTRIQ monoterapisi (N=3.460) ve kombinasyon tedavisi (N=2.285) gören hastalardan elde edilen hasta havuzu verilerinden, ADA-pozitif popülasyonuna karşı ADA-negatif popülasyonundan elde edilen advers olayların sıklığı sırasıyla: Monoterapi için; 3. ve 4. Derece yan etkiler %46,2’ye karşı %39,4, ciddi yan etkiler %39,6’ya karşı %33,3, tedavinin kesilmesine neden olan yan etkiler %8,5’e karşı %7,8 iken; kombinasyon tedavisi için 3. ve 4. Derece yan etkiler, %63,9’a karşı %60,9, ciddi yan etkiler %43,9’a karşı 35,6, tedavinin kesilmesine neden olan yan etkiler % 22,8’e karşı %18,4 olmuştur (kombinasyon tedavisi için). Ancak mevcut verilerden yola çıkarak olası ilaç advers reaksiyonlarının yolağı hakkında kesin sonuçlara varılamamaktadır.

Pediyatrik popülasyon:
TECENTRIQ’in çocuklar ve adölesanlardaki güvenliliği bilinmemektedir. 69 pediyatrik hastada (<18 yaş) yapılan bir klinik çalışmada yeni bir güvenlilik sinyali oluşmamıştır ve güvenlilik profili erişkinlerinki ile karşılaştırılabilirdir.

Geriyatrik popülasyon:
TECENTRIQ monoterapisi gören 65 yaş ve üzerindeki hastalar ile daha genç hastalar arasında genel olarak bir güvenlilik farklılığı gözlenmemiştir. ≥85 yaşındaki hastalar için veriler, bu hasta popülasyonu hakkında bir sonuca varabilmek için çok kısıtlıdır.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması:
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli Türkiye erkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir e-posta: tel: 0 800 314 00 08; faks:0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Atezolizumab doz aşımına ilişkin bilgi mevcut değildir.

Doz aşımı durumunda, hastalar advers reaksiyon belirtileri veya semptomları bakımından yakından izlenmeli ve uygun semptomatik tedavi başlatılmalıdır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Antineoplastikler ve İmmünomodülatör ajanlar, Monoklonal Antikorlar ve Antikor İlaç Konjugatları, PD-1/PDL-1 (Programlanmış hücre ölüm proteini 1 / ölüm ligandı 1) İnhibitörleri

ATC kodu: L01FF05

21

Etki mekanizması:
Hümanize IgG1 anti-programlı ölüm-ligandı 1 (PD-L1), tümör hücreleri ve/veya tümör infiltre eden immün hücrelerinde eksprese olabilir ve tümör mikroortamında anti-tümör immün yanıtının inhibisyonuna katkıda bulunabilir. PD-L1’in T-hücrelerinde ve antijen sunan hücrelerde bulunan PD-1 ve B7.1 reseptörlerine bağlanması, sitotoksik T-hücre aktivitesini, T-hücre çoğalmasını ve sitokin üretimini baskılar.

Atezolizumab Fc bölgesi değiştirilmiş bir hümanize immünoglobülin G1 (IgG1) monoklonal antikorudur; doğrudan PD-L1’e bağlanır ve PD-1 ve B7.1 reseptörlerinin ikili blokajını sağlayarak, antikor bağımlı hücresel sitotoksisiteyi indüklemeden antitümör immün yanıtın yeniden aktive edilmesi de dahil, immün yanıtın PD-L1/PD-1 aracılı inhibisyonunu serbest bırakır. Atezolizumab, PD-L2/PD-1 etkileşimini koruyarak PD-L2/PD-1 aracılı inhibitör sinyallerin devam etmesine izin verir.

Klinik etkililik ve güvenlilik:
1200 mg dozda üç haftada bir uygulanan TECENTRIQ ile yapılan çalışmaların tanımı için, TECENTRIQ 1200 mg/20 mL infüzyonluk çözelti hazırlamak için konsantre’nin Kısa Ürün Bilgisi’ne bakınız.

Üçlü negatif meme kanseri

•IMpassion130 (WO29522): Daha önce metastatik hastalık için tedavi edilmemiş, lokal ileri veya metastatik ÜNMK hastalarında randomize faz III çalışma

Metastatik hastalık için daha önce kemoterapi almamış, rezeke edilemeyen, lokal ileri veya metastatik ÜNMK olan hastalarda, atezolizumab ile nab-paklitakselin etkililik ve güvenliliğini değerlendirmek için Faz III, çift kör, iki kollu, çok merkezli, uluslararası, randomize, plasebo kontrollü bir çalışma olan IMpassion130 yürütülmüştür. Taksan monoterapisi için uygun olan hastalar seçilmiştir (yani hızlı klinik ilerlemenin olmaması, yaşamı tehdit eden viseral metastazların veya hızlı semptom ve/veya hastalık kontrolü ihtiyacının olmaması). Son 12 ay içerisinde neoadjuvan veya adjuvan ortamında kemoterapi alan hastalar, otoimmün hastalık öyküsü olan, randomizasyondan önceki 4 hafta içinde bir canlı atenüe aşı, randomizasyondan önceki 4 hafta içinde sistemik immünostimülatör ajan uygulanmış veya randomizasyondan önceki 2 hafta içinde sistemik immunosupresif tıbbi ürün kullanmış hastalar, tedavi edilmemiş semptomatik veya kortikosteroide bağlı beyin metastazı öyküsü olan hastalar dahil edilmemiştir. Tümör değerlendirmeleri, 1. döngünün (1. gün) ardından ilk 12 ay süreyle 8 haftada (± 1 hafta) bir ve sonrasında 12 haftada (± 1 hafta) bir olmak üzere gerçekleştirilmiştir.

Toplamda 902 hasta çalışmaya dahil edilmiş ve karaciğer metastazı varlığı, taksan tedavisi öyküsü ve tümör infiltre edici immün hücrelerde (IC) PD-L1 ekspresyonu durumuna göre tabakalandırılmıştır (PD-L1 ile boyanmış tümör infiltre edici immün hücreler [IC] < %1 VENTANA PD-L1 (SP142) testi ile değerlendirilen tümör alanına karşı tümör alanının ≥ %1’i).

Hastalar, her 28 günlük siklusta 1. ve 15. günlerde intravenöz infüzyon yoluyla atezolizumab 840 mg veya plasebo ve her 28 günlük siklusta 1., 8. ve 15. günlerde intravenöz infüzyon yoluyla nab-paklitaksel (100 mg/m2) almak üzere randomize edilmiştir. Hastalar, RECIST v1.1 uyarınca radyografik hastalıkta ilerleme veya kabul edilemez bir toksisite meydana gelene kadar tedavi görmüştür. Kabul edilemez toksisite nedeniyle nab-paklitaksel durdurulduğunda atezolizumab ile tedaviye devam edilebilir. Her tedavi kolunda medyan tedavi döngüsü sayısı atezolizumab için 7 ve nab-paklitaksel için 6’dır.

22

Çalışma popülasyonunun demografik ve başlangıç özellikleri, tedavi kolları arasında iyi dengelenmiştir. Hastaların çoğu kadındır (%99,6), %67,5’i beyaz, %17,8’i Asyalıdır. Medyan yaş 55’ dir (aralık: 20-86). Başlangıçta ECOG performans skoru 0 (%58,4) veya 1’dir (%41,3). Genel olarak, dahil edilen hastaların %41’inde başlangıçta PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 iken, %27’sinde karaciğer metastazları ve %7’sinde beyin metastazları mevcuttur. Yaklaşık olarak hastaların yarısı, (neo)adjuvan koşullarda bir taksan (%51) veya antrasiklin (%54) almıştır. PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 olan hastalarda demografik bilgiler ve başlangıç tümör hastalığı, genel itibariyle daha geniş çalışma popülasyonunu temsil ediyordu.

Eş birincil etkililik sonlanım noktaları, ITT popülasyonunda ve RECIST v1.1 uyarınca PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 olan hastalarda araştırmacı tarafından değerlendirilen, progresyonsuz sağkalımın (PS) yanı sıra ITT popülasyonunda ve PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 olan hastalarda genel sağkalımı (GS) içermiştir. İkincil etkililik sonlanım noktaları, RECIST v1.1 uyarınca objektif yanıt oranı (OYO) ve yanıt süresini (YS) içermiştir.

Medyan sağkalım takibi 13 aylık olan progresyonsuz sağkalım (PS) için son analiz sırasında PD-L1 ekspresyonu ≥%1 olan hastalar için IMpassion130’un PS, OYO ve YS sonuçları Tablo 3’de özetlenmiştir ve PS için Kaplan-Meier eğrileri PD-L1 ekspresyonu <%1 olan hastalar Şekil 1’de gösterilmektedir. Nab-paklitaksele atezolizumab eklendiğinde PS’de iyileşme gözlenmemiştir (TO 0,94; %95 GA 0,78; 1,13).

Nihai GS analizi, PD-L1 ekspresyonu ≥%1 olan ve medyan takip süresi 19,12 ay olan hastalarda yapılmıştır. GS sonuçları Tablo 3’de ve Kaplan-Meier eğrileri Şekil 1’de sunulmaktadır. PD-L1 ekspresyonu <%1 olan hastalar, nab-paklitaksele atezolizumab eklendiğinde gelişmiş GS gözlenmemiştir (TO 1,02; %95 GA 0,84; 1,24).

PD-L1 ekspresyonu ≥%1 olan hastalarda, önceki (neo)adjuvan tedavi, BRCA1/2 mutasyonu ve başlangıçta asemptomatik beyin metastazları araştırılarak keşif amaçlı alt grup analizleri yapılmıştır. Daha önce (neo) adjuvan tedavi almış hastalarda (n=242) birincil (nihai) PS için tehlike oranı 0,79 ve final GS için 0,77 iken, daha önce (neo)adjuvan tedavi almamış hastalarda (n=127), birincil (nihai) PS için tehlike oranı, final GS için 0,44 ve 0,54 olarak saptanmıştır.

IMpassion130 çalışmasında, test edilen 614 hastanın 89’u (%15) patojenik BRCA1/2 mutasyonları taşımaktaydı. PD-L1+/BRCA1/2 mutant alt grubundan 19 hasta atezolizumab artı nab-paklitaksel ve 26 plasebo artı nab-paklitaksel almıştır. Araştırmacı analize dayanarak ve küçük örnek boyutunun kabul edilmesiyle, BRCA1/2 mutasyonunun varlığı, atezolizumab ve nab-paklitakselin PS klinik yararını etkilemiyor gibi görünmektedir.

Tedavi edilen hasta sayısı az olmasına rağmen, başlangıçta asemptomatik beyin metastazı olan hastalarda etkililik kanıtı yoktu; medyan PS, atezolizumab artı nab-paklitaksel kolunda (n=15) 2,2 ay iken, plasebo artı nab-paklitaksel kolunda (n=11) 5,6 aydır (TO 1,40; %95 GA 0,57, 3,44).

23

Tablo 3: PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 olan hastalarda etkililik özeti (IMpassion130)

Ana etkililik sonlanım noktaları

Atezolizumab + nab-paklitaksel

Plasebo +
nab-paklitaksel

Birincil etkililik sonlanım noktaları

Araştırmacı tarafından değerlendirilen PS (RECIST v1.1)-Primer analiz3

Olay sayısı (%)

Medyan PS süresi (ay)

%95 GA

Tabakalandırılmış tehlike oranı‡ (%95 GA)

p değeri1

12-aylık PS (%)

Araştırmacı tarafından değerlendirilen PS (RECIST v1.1)-Güncellenmiş keşif analizi4

Olay sayısı (%)

Medyan PS süresi (ay)

%95 GA

Tabakalandırılmış tehlike oranı‡ (%95 GA)

p değeri1

12-aylık PS (%)

30,3 17,3

GS 1,2,5

Ölüm sayısı(%) 120 (%64,9) 139 (%75,5)

Medyan olay süresi (ay) 25,4 17,9

%95 GA (19,6; 30,7) (13,6; 20,3)

Tabakalandırılmış tehlike oranı‡
(%95 GA) 0,67 (0,53; 0,86)

Ana etkililik sonlanım noktaları

İkincil ve araştırmaya yönelik sonlanım noktaları

Araştırmacı tarafından değerlendirilen OYO (RECIST 1.1)

Yanıt veren hasta sayısı (%)

%95 GA

Tam yanıt sayısı (%)

Kısmi yanıt sayısı (%)

Stabil hastalık sayısı

Araştırmacı tarafından değerlendirilen YS3

Ay olarak medyan

%95 GA

1 Tabakalandırılmış log-rank testine dayalıdır
2 PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 olan hastalarda tedavi kolları arasında GS karşılaştırmaları, önceden tanımlanmış analiz hiyerarşisine göre resmi olarak test edilmemiştir.

3 17 Nisan 2018’deki klinik sonlanımda PS, OYO, YS için son analiz ve GS için ilk ara analiz başına 4 2 Ocak 2019’daki klinik sonlanımda araştırma/deneme amaçlı PS analizi başına
5 14 Nisan 2020’deki klinik sonlanımda GS için son analiz başına

24

‡ Karaciğer metastazı varlığı ve taksan tedavisi öyküsüne göre tabakalandırılmıştır.

PS= Progresyonsuz sağkalım; RECIST= Solid Tümörlerde Yanıt Değerlendirme Kriterleri v1.1.; GA= Güven aralığı; OYO= Objektif yanıt oranı; YS= Yanıt süresi; GS= Genel sağkalım

Şekil 1: PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 olan hastalarda Progresyonsuz Sağkalım için Kaplan-Meier Eğrisi (IMpassion130)

Tecentriq + nab-paklitaksel
Plasebo + nab-paklitaksel

Riskli Hasta Sayısı
Tecentriq + nab-paklitaksel
Plasebo + nab-paklitaksel

Şekil 2: PD-L1 ekspresyonu ≥ %1 olan hastalarda Genel Sağkalım için Kaplan-Meier Eğrisi (IMpassion130)

Tedavi Grubu

Plasebo + nab-paklitaksel
Tecentriq + nab-paklitaksel

Süre (ay)

Riskli Hasta Sayısı
Plasebo + nab-paklitaksel
Tecentriq + nab-paklitaksel

EORTC QLQ-C30 ile ölçülen hasta tarafından bildirilen genel sağlık durumu/sağlıkla ilişkili yaşam kalitesinin (HRQoL) bozulmasına kadar geçen süre (başlangıç puanından sürekli ≥10 puanlık bir düşüş) her tedavi grubunda benzerdir ve bu tüm hastaların karşılaştırılabilir bir süre boyunca temel HRQoL’lerini koruduğunu göstermektedir.

25

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler
Atezolizumaba maruziyet 1 mg/kg – 20 mg/kg doz aralığında 3 haftada bir uygulanan sabit doz 1200 mg doz ile orantılı olarak artmıştır. 472 hastayı içeren bir popülasyon analizi, aşağıdaki doz aralığı için atezolizumab farmakokinetiğini birinci derece eliminasyonla bir doğrusal iki bölmeli düzenleme modeli ile 1 – 20 mg/kg olarak açıklamıştır. Üç haftada bir uygulanan 1.200 mg atezolizumab dozu ve 2 haftada bir uygulanan 840 mg atezolizumab dozu ve 4 haftada bir uygulanan 1.680 mg atezolizumab dozunun farmakokinetik özellikleri aynıdır. Bu üç doz rejimiyle karşılaştırılabilir toplam maruziyetlere ulaşılması beklenmektedir. Bir popülasyon farmakokinetik analizi, 6-9 hafta tekrarlı dozlamadan sonra kararlı durumun elde edildiğini öne sürmektedir. Eğri altındaki alanda, maksimum konsantrasyon ve en düşük konsantrasyonda sistemik birikim sırasıyla 1,91; 1,46 ve 2,75 kat olmuştur.

Emilim:
Atezolizumab intravenöz infüzyon şeklinde uygulanır. Diğer uygulama yollarıyla yapılan çalışmalar olmamıştır.

Dağılım:
Popülasyon farmakokinetik analizi, bir hastada merkezi kompartman dağılım hacminin 3,28 L ve kararlı durumunda hacmin 6,91 L olduğunu göstermektedir.

Biyotransformasyon:
Atezolizumabın metabolizması doğrudan araştırılmamıştır. Antikor klerensi esas olarak katabolizmayla gerçekleşir.

Eliminasyon:
Popülasyon farmakokinetik analizi, atezolizumabın klerensinin 0,2 L/gün ve tipik terminal eliminasyon yarı ömrünün 27 gün olduğunu göstermektedir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Popülasyon farmakokinetiği ve maruziyet-yanıt analizlerine göre aşağıdaki faktörlerin atezolizumabın farmakokinetiği üzerinde bir etkisi yoktur: Yaş, (21-89 yaş), bölge, etnik köken, böbrek bozukluğu, hafif karaciğer bozukluğu, PD-L1 ekspresyonu düzeyi veya ECOG performans durumu. Vücut ağırlığı, cinsiyet, pozitif ADA durumu, albümin seviyeleri ve tümör yükünün atezolizumab farmakokinetiği üzerindeki etkisi istatistiki olarak anlamlı ancak klinik olarak anlamlı değildir. Doz ayarlaması önerilmemektedir.

Pediyatrik popülasyon:
Pediyatrik (<18 yaş, n=69) ve genç erişkin (18-30 yaş, n=18) hastalarda yürütülen erken faz, çok merkezli, açık etiketli bir çalışmadan elde edilen farmakokinetik sonuçlar, atezolizumab klerensi ve dağılım hacminin, normal vücut ağırlığına göre normalize edildiğinde 15 mg/kg alan pediyatrik hastalar ve her 3 haftada bir 1200 mg atezolizumab alan genç erişkin hastalar arasında karşılaştırılabilir olduğunu göstermiştir. Maruziyetin ise, vücut ağırlığı düştükçe pediyatrik hastalarda arttığı gözlenmiştir. Bu değişiklikler, atezolizumab konsantrasyonunun terapötik hedef maruziyetinin altına düşmesi ile bağlantılı değildir. 2 yaş altındaki çocuklar için veriler sınırlıdır, bu nedenle kesin sonuçlara varılamamaktadır.

Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda TECENTRIQ için özel bir çalışma yapılmamıştır. Yaşın atezolizumabın farmakokinetiği üzerindeki etkisi bir popülasyon farmakokinetik analizinde değerlendirilmiştir.

26

Yaş, 21-89 yaş aralığındaki (n=472) ve medyan 62 yaşındaki hastalar temel alındığında, atezolizumabın farmakokinetiğini etkileyen önemli bir kovaryant olarak tanımlanmamıştır. <65 yaşındaki (n=274), 65-75 yaşındaki (n=152) ve >75 yaşındaki (n=46) hastalarda atezolizumabın farmakokinetiğinde klinik açıdan anlamlı bir fark gözlenmemiştir (bkz. Bölüm 4.2).

Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda TECENTRIQ için özel bir çalışma yapılmamıştır. Popülasyon farmakokinetik analizinde, böbrek fonksiyonu normal (90 mL/dk/1,73 m2 veya üzeri tahmini glomerüler filtrasyon hızı [eGFR]; n=140) olan hastalarla karşılaştırıldığında, hafif (60 – 89 mL/dk/1,73 m2 eGFR; n=208) veya orta şiddetli (30 – 59 mL/dk/1,73 m2 eGFR; n=116) böbrek yetmezliği olan hastalarda atezolizumabın klerensinde klinik açıdan önemli farklar bulunmamıştır. Yalnızca birkaç hastada şiddetli böbrek yetmezliği vardır (eGFR 15 – 29 mL/dk/1,73 m2; n=8) (bkz. Bölüm 4.2). Şiddetli böbrek yetmezliğinin atezolizumabın farmakokinetiği üzerindeki etkisi bilinmemektedir.

Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer bozukluğu olan hastalarda TECENTRIQ için özel bir çalışma yapılmamıştır. Popülasyon farmakokinetik analizinde, hafif (bilirubin ≤NÜS ve AST>NÜS veya bilirubin >1 – 1,5 x NÜS ve herhangi bir AST) veya orta (bilirubin > 1,5 – 3 x NÜS ve herhangi bir AST) karaciğer yetmezliği olan ve normal karaciğer fonksiyonu (bilirubin ≤ NÜS ve AST ≤NÜS) olan hastalar arasında atezolizumabın klerensi bakımından klinik olarak önemli farklar bulunmamıştır. Şiddetli (bilirubin > 3 x NÜS ve herhangi bir AST) karaciğer yetmezliği olan hastalara ilişkin veri mevcut değildir. Karaciğer yetmezliği, Ulusal Kanser Enstitüsü (NCI) karaciğer fonksiyon bozukluğu kriterlerine göre tanımlanmıştır (bkz. Bölüm 4.2). Şiddetli karaciğer yetmezliğinin (bilirubin > 3 x NÜS ve herhangi bir AST) atezolizumabın farmakokinetiği üzerindeki etkisi bilinmemektedir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Karsinojenite:
TECENTRIQ’in yapılmamıştır.

çalışması

Mutajenite:
TECENTRIQ’in mutajenik potansiyelini belirlemek için mutajenite çalışması yapılmamıştır. Bununla birlikte, monoklonal antikorların DNA veya kromozomları değiştirmesi beklenmemektedir.

Fertilite:
TECENTRIQ ile herhangi bir doğurganlık çalışması yapılmamıştır. Bununla birlikte, kronik toksisite çalışmasına sinomolgus maymunlarında erkek ve dişi üreme organlarının değerlendirilmesi dahil edilmiştir.Atezolizumabın dişi maymunlara tahmini EAA’da uygulanması (önerilen dozu alan hastalardaki EAA’nın yaklaşık 6 katı), geri dönüşümlü olarak düzensiz adet döngüsüne ve yumurtalıklarda yeni oluşturulmuş korpus lutea eksikliğine neden olmuştur. Erkek üreme organları üzerinde herhangi bir etkisi olmamıştır.

Teratojenite:
TECENTRIQ ile hayvanlarda üreme veya teratojenite çalışmaları yapılmamıştır. Hayvan çalışmaları, PD-L1/PD-1 yolağının inhibisyonunun, gelişen fetüsün bağışıklıkla ilişkili reddine yol açarak fetal ölümle sonuçlanabileceğini göstermiştir. TECENTRIQ uygulaması,

27

embriyo-fetal ölüm dahil olmak üzere fetal zarara neden olabilir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi
L-histidin
Glasiyal asetik asit
Sükroz
Polisorbat 20
Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler
Bu tıbbi ürün, Bölüm 6.6’da belirtilenlerin dışında diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır.

6.3. Raf ömrü
Açılmamış flakon: 36 ay

Seyreltilmiş çözelti: Hazırlama zamanından sonra ≤30°C’de 24 saate kadar ve 2-8°C’de 30 güne kadar kullanımdaki kimyasal ve fiziksel stabilite gösterilmiştir.

Mikrobiyolojik açıdan, hazırlanan infüzyonluk çözelti hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmazsa, kullanım sırasındaki saklama süreleri ve kullanım öncesi koşullar kullanıcının sorumluluğundadır ve normalde, seyreltme kontrollü ve valide aseptik koşullarda yapılmadığı sürece, 2-8°C’de 24 saatten fazla veya ortam sıcaklığında (≤25°C) 8 saatten fazla olmamalıdır.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
Buzdolabında saklayınız (2-8°C).

Işıktan korumak için flakonu karton kutusunda saklayınız.

Dondurmayınız. Çalkalamayınız.

Tıbbi ürünün seyreltme sonrasında saklama koşulları için bkz. Bölüm 6.3.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
14 mL çözelti içeren tapalı (butil kauçuk) flakon (Tip I cam).

Bir flakonluk paket.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
TECENTRIQ herhangi bir antimikrobiyal koruyucu veya bakteriyostatik ajan içermemektedir ve hazırlanan çözeltinin steril olmasını sağlamak için, bir sağlık meslek mensubu tarafından aseptik teknik kullanılarak hazırlanmalıdır.

Aseptik hazırlama, taşıma ve saklama
İnfüzyonun hazırlanması sırasında aseptik temas sağlanmalıdır.

Hazırlama işlemi:
•Eğitilmiş personel tarafından aseptik koşullar altında, özellikle de parenteral ürünlerin aseptik hazırlanmasına ilişkin iyi uygulama kuralları doğrultusunda yapılmalıdır.

•İntravenöz ajanların güvenli teması için standart önlemleri kullanarak laminer hava akımı veya biyolojik güvenlik kabininde hazırlanmalıdır.

28

•Aseptik koşulların idamesini sağlamak için hazırlanan intravenöz infüzyon çözeltisine uygun saklama işlemi ile devam etmelidir.

Çalkalamayınız.

Seyreltme talimatları:
14 mL TECENTRIQ konsantresi flakondan çekilmeli ve içinde sodyum klorür 9 mg/mL (% 0,9) enjeksiyonluk çözelti bulunan PVC, polietilen (PE) veya poliolefin infüzyon torbası içine seyreltilmelidir. Seyreltmeden sonra seyreltilmiş çözeltinin nihai konsantrasyonu 3,2 ve 16,8 mg/mL arasında olmalıdır.

Torba, köpük oluşumuna izin vermeden çözeltiyi karıştırmak için yavaşça alt üst edilmelidir. İnfüzyon hazırlandığında hemen uygulanmalıdır (bkz. Bölüm 6.3).

Parenteral tıbbi ürünler uygulanmadan önce partiküller ve renk değişimi açısından çıplak gözle incelenmelidir. Partiküller veya renk değişimi gözlenirse çözelti kullanılmamalıdır.

TECENTRIQ ile ürüne temas eden polivinil klorür (PVC), polietilen (PE) veya poliolefin (PO) yüzeyleri olan intravenöz torbalar arasında geçimsizlik gözlenmemiştir. İlave olarak, polietersülfon veya polisülfon içeren düz eksenli filtre membranları ve infüzyon setleri ile PVC, PE, polibutadien veya polieterüretan içeren diğer infüzyon yardımcıları ile de geçimsizlik gözlenmemiştir. Düz eksenli filtre membranlarının kullanılması seçime bağlıdır.

Diğer ilaçları aynı infüzyon hattında birlikte uygulamayınız.

Kullanılmamış/son kullanma tarihi geçmiş ilaçların imhası:
Tıbbi ürünlerinin çevreye salınması en aza indirilmelidir. İlaçlar, atık suyla birlikte atılmamalıdır ve evsel atıklarla imhasından kaçınılmalıdır.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller, “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği’’ ve “Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ

Roche Müstahzarları Sanayi Anonim Şirketi
Uniq İstanbul, Ayazağa Cad. No:4, D/101
Maslak 34396, Sarıyer- İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI(LARI)

9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ İlk ruhsat tarihi: 21.02.2023
Ruhsat yenileme tarihi: –

10. KÜB’ÜN YENİLENME TARİHİ

29