ERMETIN 3 MG TABLET (4 TABLET)

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1.BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI
ERMETİN 3 mg tablet
2.KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde: İvermektin

3 mg

Yardımcı maddeler:
Kroskarmeloz sodyum 6.25 mg
Yardımcı maddeler için Bölüm 6.1’e bakınız.

3.FARMASÖTİK FORM
Tablet
Yuvarlak bikonveks beyaz-beyazımsı renkte tablettir.

4.KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1.Terapötik endikasyonlar
•İntestinal strongiloidiyaz (anguillulosis) tedavisi,
•Wuchereria bancrofti‘ye bağlı lenfatik filariasisi olan hastalarda şüpheli ya da tanısı konmuş mikrofilaremi tedavisi,
•Önceki tedavi başarısız olduğunda insan sarkoptik uyuzunun tedavisi. Uyuz tanısı klinik olarak ve/veya parazitolojik inceleme ile doğrulanmalıdır. Uyuz tanısı konulmadan kaşıntı tedavisi için önerilmez.

4.2.Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:
İntestinal strongiloidiyaz tedavisi:
Önerilen doz vücut ağırlığı başına 200 mikrogram ivermektin tek oral doz şeklindedir. Hastanın kilosuna göre belirlenen doz tablosu aşağıdaki gibidir:
Tablo- 1

Wuchereria bancrofti nedeniyle meydana gelen mikrofilaremi tedavisi:
Wuchereria bancrofti nedeniyle meydana gelen mikrofilaremi tedavisi için kütle dağılımı açısından önerilen doz, 6 ayda bir tek oral doz şeklinde yaklaşık 150-200 μg/kg’dır.

Tedavinin yalnızca 12 ayda bir uygulanabildiği endemik bölgelerde, tedavi edilen hastalarda mikrofilaraeminin yeterli şekilde baskılanmasını sağlamak için önerilen doz 300-400 μg/kg’dır.

Hastanın kilosuna göre belirlenen doz tablosu aşağıdaki gibidir: Tablo-2

6 ayda bir uygulanan DOZ (3 mg tablet sayısı)

12 ayda bir uygulanan DOZ
(3 mg tablet sayısı)

Alternatif olarak, tartı yoksa veya çoklu tedavi kullanımı planlanmışsa, ivermektin dozu, hastanın boyuna göre aşağıdaki şekilde de belirlenebilir:
Tablo-3

BOY
(cm)

6 ayda bir uygulanan DOZ (3 mg tablet sayısı)

12 ayda bir uygulanan DOZ
(3 mg tablet sayısı)

Sarcoptes Scabiei (uyuz) tedavisi:
Önerilen doz vücut ağırlığı başına 200 mikrogram ivermektin tek oral doz şeklindedir.

Tablo- 4

Klasik skabiyez:
Tablo-4’teki gibi uygun doz uygulanmalıdır. İvermektinin ovisidal etkisi olmadığı için ilk doz sonrası 8-15. günler arası 2. doz uygulaması da düşünülmelidir.

Yaygın ve krutlu skabiyez:
Bu şiddetli enfeksiyon durumlarında, iyileşmeyi sağlamak için 8- 15 gün içinde ivermektin ve/veya eşzamanlı topikal tedavi için de ikinci bir doz gerekli olabilir.

Uygulama Şekli
Oral kullanım içindir.

6 yaşın altında olan çocuklarda, yutmadan önce tabletler kırılmalıdır. Tek oral dozun aç karnına su ile alınması önerilir.

Doz günün herhangi bir saatinde alınabilir, bir bardak su ile birlikte aç karnına yutulmalıdır.

Uygulamadan iki saat önce veya sonra hiçbir yiyecek alınmamalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda ERMETİN kullanımına ilişkin bilgi yoktur.

Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda ERMETİN kullanımına ilişkin bilgi yoktur. ERMETİN, çoğunlukla karaciğerde metabolize olduğu için karaciğer yetmezliği olan hastalara verilirken

dikkat edilmelidir.

Pediyatrik popülasyon:
Tüm endikasyonlarda 15 kg altındaki pediyatrik hastalarda güvenliliği saptanmamıştır.

Geriyatrik popülasyon:
İvermektin güvenliliğine ilişkin yeterli veri bulunmamaktadır.

4.3.Kontrendikasyonlar
Etkin maddeye ya da bölüm 6.1’de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılığı olduğu bilinen kişilerde kontrendikedir.

4.4.Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Bağışıklık sistemi baskılanmış, intestinal strongiloidiyaz için tedavi edilen hastalarda

ivermektinin etkinliği ve dozaj rejiminin belirlendiği yeterli sayıda klinik çalışma yoktur.

Özellikle bu tip hastalarda, tek bir ivermektin dozunu takiben enfestasyonun devam ettiğini

gösteren vakalar bildirilmiştir.

İvermektin, filaria veya anguillulosis enfeksiyonun profilaktik tedavisi için değildir; insanlarda enfektif larvaları öldürmek veya olgunlaşmasını önlemek için ivermektinin etkinliğini gösteren hiçbir veri mevcut değildir.

İvermektin’in, herhangi bir filaria türünün yetişkin solucanına karşı herhangi bir aktivitesi olduğu gösterilmemiştir.

İvermektinin filaria enfeksiyonu durumunda gözlenen tropikal pulmoner eozinofili sendromu,

lenfadenit ya da lenfanjit üzerinde herhangi bir faydalı etkisi olduğu gösterilmemiştir.

İvermektin uygulamasının ardından, advers etkilerin yoğunluğu ve ciddiyeti muhtemelen

özellikle kandaki tedavi öncesi mikrofilarya yoğunluğu ile ilişkilidir. Loa loa ile eş zamanlı enfekte (koenfeksiyon) olan hastalarda, özellikle kandaki mikrofilarya yoğunluğu genellikle

oluşturmaktadır.

Yüksek miktarda mikrofilarya ile koenfekte olan ve ivermektin tedavisi alan hastalarda nadiren Merkezi Sinir Sistemi (MSS) ile ilişkili advers etkiler (ensefalopatiler) bildirilmiştir. Sonuç olarak, Loa loa endemik alanlarında, ivermektin ile tedaviden önce özel tahliller (ölçümler) alınmalıdır (bkz. Bölüm 4.8).

Loa loa enfeksiyonu bulunmayan hastaların ivermektin ile tedavi almaları sonucunda bilinç kaybının artması ve koma benzeri nörolojik toksisiteler bildirilmiştir. Bu vakalar destek tedavisi ve ivermektinin kesilmesi (bırakılması) ile genellikle düzelmiştir.

Afrika’da Wuchereria bancrofti ‘nin neden olduğu filaryazisin dietilkarbamazin sitrat (DEC) ve ivermektin ile birlikte yoğun tedavisinde önerilmez. Loa loa benzeri diğer mikrofilarya koenfeksiyonları ile enfekte olan hastalarda yüksek derecede mikrofilaremi görülebilir. (bkz. Bölüm 4.9).

DEC’e karşı sistemik maruziyeti olan bu tür hastalarda bu ilacın hızlı ve etkili mikrofilarisidal etkilerinden kaynaklı ciddi yan etkiler (advers etkiler) görülebilir. Onkoserkiyazisi olan hastalarda DEC gibi hızlı mikrofilarisidal etkisi bulunan ilaçların alımınını takiben ciddiyeti değişen kütanöz ve/veya sistemik reaksiyonlar (Mazzotti reaksiyonu) ve oftalmik reaksiyonlar bildirilmiştir.

Bu reaksiyonlar muhtemelen mikrofilaryanın ölümünü takiben salınan ürünlere karşı gelişen inflamatuar yanıtlara bağlı oluşmaktadır.

Onkoseriazise bağlı ivermektin tedavisi alan hastalar, bu reaksiyonlarla ilk kullanımlarında karşılaşabilirler.

Hiperreaktif onkodermatitis veya “Sowda” tanılı hastaların (özellikle Yemen’de gözlenir) mikrofilarisidal bir ilaçla tedavi sonrası, şiddetli kütanöz advers reaksiyonlar (ödem ve onkodermatitin şiddetlenmesi) ile karşılaşması diğer hastalara göre daha olasıdır.

MDR-1 geni mdr-1/abcb1 tek mutasyonu ivermektinin santral sinir sisteminde birikimini artırarak ensefalopatiye neden olduğu ve CYP3A4 mutasyonlarının doz-etki yetersizliğine neden olabileceği dikkate alınmalıdır.

Bu ilaç tablet başına 1 mmol sodyum (23 mg) sodyum içerir yani aslında “sodyum içermez”.

4.5.Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Nadiren de olsa pazara veriliş sonrasında ivermektinin warfarin ile birlikte alımında INR artışı bildirilmiştir.

İvermektin ile dietilkarbamazin sitratın (DEC) birlikte sistemik olarak kullanıldığı diğer mikrofilaryalarla koenfeksiyon bulunan hastalarda ilacın hızlı ve etkili mikrofilarisidal tedavisine bağlı olarak ciddi yan etkiler görülebilmektedir. Bu yan etkiler değişen şiddette kutanöz ve/veya sistemik reaksiyonlar (Mazzotti rekasiyonu) ve oftalmolojik reaksiyonlar bildirilmiştir. Bu reaksiyonlar muhtemelen mikrofilaryaların ölümüne karşı alerjik ve inflamatuar yanıtlardan kaynaklanmaktadır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Veri bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon:
Veri bulunmamaktadır.

4.6.Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C’dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolu (Kontrasepsiyon) Veri bulunmamaktadır. Bu durumdaki kadınlar ilacı kullanmadan önce etkili bir doğum kontrol yöntemi kullanmalıdır.

Gebelik dönemi
ERMETİN, hamilelikte güvenlik verisi bulunmadığı için hamilelikte kullanılmamalıdır.

Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir.

Onkoserkiyazisin toplu tedavisi sırasında, sınırlı sayıda (yaklaşık 300) gebe kadına ait veriler, gebeliğin ilk trimesterinde ivermektin tedavisiyle ilişkili olabilecek konjenital anomaliler, spontan düşükler, ölü doğumlar ve bebek ölümleri gibi hiçbir advers etkiye işaret etmemiştir. Bugüne kadar başka epidemiyolojik veri mevcut değildir.

İvermektin yalnızca kesin olarak endike olduğunda kullanılmalıdır.

Laktasyon dönemi
Uygulanan ivermektin dozunun %2’sinden azı anne sütüne geçebilmektedir.

Yenidoğan bebeklerde kullanım güvenliğine dair veri yoktur. İvermektin, yalnızca emziren

annelerde beklenen faydanın potansiyel riskten fazla olması halinde uygulanmalıdır. Bebeklerini emzirmek isteyen annelerin tedavisi, çocuğun doğumundan 1 hafta sonrasına kadar

ertelenmelidir.

Üreme yeteneği /Fertilite
Hayvan çalışmalarında üreme siteminde toksisite görülmüştür (bkz. Bölüm 5.3). Ancak,

insanlardaki potansiyel risk bilinmemektedir.

4.7.Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
İvermektin kullanımı ile bilinç kaybının artması ve koma bildirilmiştir. ERMETİN’in sizi nasıl

etkilediğinden emin olduğunuz zamana kadar araç ve makine kullanımında dikkatli olunuz.

Bazı hastalarda, araç veya makine kullanma yeteneğini etkileyebilecek baş dönme hissi,

sersemlik, dönme hissi (vertigo), titreme, yorgunluk veya uyku hali gibi advers etkiler

yapabilmektedir. Araç ve makine kullanmadan önce veya dikkatinizin açık olması gereken

işlerde önce ERMETİN’e karşı vermiş olduğunuz reaksiyonlardan emin olunuz (bkz. Bölüm

4.8).

4.8.İstenmeyen etkiler Bu belge, güvenli elektronik imza ile imzalanmıştır.

İvermektin tedavisi ile ilişkili advers ilaç reaksiyonları sıklıkları aşağıdaki verilmektedir. Çok yaygın (≥ 1/10); yaygın (≥ 1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (≥1/1,000 ila <1/100); seyrek (≥1/10,000 ila <1/1,000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Klinik çalışmalar

Strongiloidiyaz
İvermektinin strongiloidiyaz tedavisinde genel olarak iyi tolere edildiği gösterilmiştir.

Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Sersemlik hali
Yaygın olmayan: Uyuklama, vertigo, tremor

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları Yaygın: Göğüste ağrı/sıkışma, öksürük

Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Karında şişkinlik, diyare, mide bulantısı
Yaygın olmayan: Anoreksi, kabızlık, kusma

Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın: Kaşıntı
Yaygın olmayan: Döküntü, ürtiker

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları Yaygın: Ateş
Yaygın olmayan: Asteni/yorgunluk, karın ağrısı

Araştırmalar
Yaygın: ALT ve/veya AST yükselmesi, lökopeni
Yaygın olmayan: Anemi

Onkoserkiazis
İvermektinin onkoserkiazis tedavisinde genel olarak iyi tolere edildiği gösterilmiştir.

Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Çok yaygın: Aksiller lenf nodülü büyümesi, inguinal lenf nodülü büyümesi, inguinal lenf nodülünde gerginlik
Yaygın: Aksiller lenf nodülünde gerginlik, servikal lenf nodülü büyümesi, servikal lenf nodülünde gerginlik, diğer lenf nodüllerinde büyüme, diğer lenf nodüllerinde gerginlik

Göz hastalıkları
Yaygın: Limbitis, punktat opasite
Seyrek: Gözde anormal his, göz kapağı ödemi, anterior uveit, konjunktivit, limbit, keratit, korioretinit ya da koroidit

Kardiyak hastalıklar
Yaygın: Ortostatik hipotansiyon, taşikardi

Deri ve deri altı doku hastalıkları
Çok yaygın: Kaşıntı, deride ödem, papüler ve püstüler ya da ürtikerli döküntü

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları Yaygın: Artralji/sinovit
Seyrek: Miyalji

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları Çok yaygın: Ateş
Yaygın: Yüzde ödem, periferik ödem

Araştırmalar
Yaygın: Eozinofili, hemoglobin artışı.

Skabiyez

Sinir sistemi hastalıkları
Seyrek: Baş ağrısı, baş dönmesi, letarji, uyuşukluk

Gastrointestinal hastalıklar
Seyrek: Anoreksi, karında rahatsızlık

Deri ve deri altı doku hastalıkları
Seyrek: Döküntü

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları Seyrek: Artralji

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları
Yaygın: İnsanda akarların antijenlerine karşı oluşan sensitivite sonucundaki geçici kaşıntı alevlenmesine bağlı görülen immünolojik reaksiyon

Pazarlama sonrası deneyim

Onkoserkiaz
Göz hastalıkları
Bilinmiyor: Konjunktival kanama

Tüm endikasyonlar

Sinir Sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Nöbet, bilinç bulanıklığı ve koma

Kardiyak hastalıklar
Çok seyrek: Hipotansiyon (esas olarak ortostatik hipotansiyon)

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları Bilinmiyor: Astım kötüleşmesi

Bilinmiyor: Toksik epidermal nekroliz, Stevens-Johnson sendromu

Araştırmalar
Bilinmiyor: Karaciğer enzimlerinde artış, bilirubin artışı

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli u Türkiye rkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir ; e- posta: tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)

4.9.Doz aşımı ve tedavisi
Önerilen dozlarda kullanımı önemlidir. Aşırı dozda ivermektin kullanımı ile bilinç kaybında artış ve koma vakaları bildirilmiştir.

İnsanlarda bilinmeyen miktarlarda ivermektin veteriner formülasyonlarının yutma, enjeksiyon, vücut yüzeylerinde maruziyet yolu ile kazara zehirlenmelerinde, aşağıdaki semptomlar rapor edilmiştir: döküntü, kontakt dermatit, ödem, baş ağrısı, vertigo, asteni, bulantı, kusma, diyare ve abdominal ağrı. Bildirilen diğer advers etkiler; nöbet, ataksi, dispne, parestezi ve ürtikeri içermektedir.

Kaza ile zehirlenme durumunda tedavi yönetimi:
•Özel bakım ünitelerinde gözetim altında gerekirse sıvı replasmanı ve hipertansif tedavi ile semptomatik tedavi önerilmektedir. Mevcut veri olmamasına karşın, kaza ile ivermektine bağlı intoksikasyonlarda GABA agonistlerin tedavide verilmesinden kaçınılması gerektiği önerilebilmektedir.

•
Sağlıklı gönüllülerde yapılan bir çalışmada, aç durumda 2000 mcg/kg’a kadar ivermektin ya da yüksek yağ (48,6 g yağ) içeren bir öğünü takiben 600 mcg/kg’a kadar ivermektin oral uygulanmasından sonra, gıda alımından bağımsız olarak herhangi bir dozda merkezi sinir sistemi toksisitesi belirtisi gözlenmemiştir. (5.2. bakınız)

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1.Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Antihelmintik
ATC kodu : P02CF01

İvermektin, Streptomyces avermitilis‘in fermantasyon sıvılarından izole edilen avermektinlerden elde edilir. Omurgasız sinir ve kas hücrelerinde bulunan glutamat kapılı klorür kanallarına yüksek affinite gösterir. Bu kanallara bağlanması, klorür iyonlarına karşı membran geçirgenliğinde bir artışı teşvik ederek nöral veya kas hücresinin hiperpolarizasyonuna yol açar. Bu da, nöromüsküler felce neden olur ve bazı parazitlerin ölümüne yol açabilir.

İvermektin ayrıca GABA nörotransmiterini (gama-aminobütirik asit) içeren diğer ligand kapılı klorür kanalları ile etkileşime girer.

Afrika, Asya, Güney Amerika, Karayipler ve Polinezya’da yürütülen klinik çalışmalar, en az 100 μg/kg oral ivermektin dozunun uygulanmasını takip eden hafta içinde Wuchereria bancrofti mikrofilaremisinde bir azalma (%1’den daha az) olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çalışmalar, tedavi edilen popülasyonlarda mikrofilaremide azalma göstermiştir ve tedavi edilen popülasyonlardaki enfestasyon oranı korunmuştur.

İnsanda mikrofilaraeminin (Wuchereria bancrofti için tek parazit rezervuarı) tedavi edilmesiyle, Wuchereria bancrofti‘nin vektör böcekler tarafından bulaşmasını sınırlamak ve epidemiyolojik zinciri kesintiye uğratmak açısından toplu tedavinin uygulanması yararlı görünmektedir.

Kilogramı başına 200 mikrogramlık tek bir ivermektin dozu ile tedavinin etkili olduğu ve bağışıklığı normal olan ve Strongyloides stercoralis‘in istilasının sindirim sistemi ile sınırlı olduğu hastalarda iyi tolere edildiği gösterilmiştir.

MDR-1 geni mdr-1/abcb1 tek mutasyonu ivermektinin santral sinir sisteminde birikimini artırarak ensefalopatiye neden olduğu ve CYP3A4 mutasyonlarının doz-etki yetersizliğine neden olabileceği dikkate alınmalıdır.

5.2.Farmakokinetik özellikler
Genel özellikler

Emilim:
İvermektinin oral uygulama ardından emilim oranı oral hidroalkolik solüsyona göre yaklaşık %50’dir.

Tablet formunda 12 mg’lık tek bir ERMETİN dozunun oral uygulamasından yaklaşık 4 saat sonra gözlemlenen ana bileşenin (H2B1a) ortalama pik plazma konsantrasyonu 46.6 (± 21.9) ng/mL’dir.

Dağılım:
İvermektinin bir üyesi olduğu avermektin sınıfının bileşiklerinin seçici aktivitesi, bazı memelilerin glutamat kapılı klorür kanallarına sahip olmadığı ve avermektinlerin memeli ligand kapılı klorür kanalları için düşük bir afiniteye sahip olduğu gerçeğine atfedilebilir. Ek olarak, ivermektin insanlarda kan-beyin bariyerini kolaylıkla geçmez.

Biyotransformasyon:
İvermektin karaciğerde metabolize edilir. İnsanda ivermektinin plazma yarı ömrü (t1/2) yaklaşık 12 saattir ve metabolitlerinin plazma yarı ömrü ise (t1/2) yaklaşık 3 gündür.

İn vitro çalışmalarda, oral terapötik dozlarda kullanılan ivermektinin CYP3A4’ü (IC50 = 50 μM) veya diğer CYP enzimlerini (2D6, 2C9, IA2 ve 2E1) önemli ölçüde inhibe etmediğini gösterilmektedir.

Eliminasyon:
İvermektin ve/veya metabolitleri, uygulanan dozun %1’inden daha azı idrarla olmak üzere, yaklaşık 12 saat içerisinde hemen hemen yalnızca feçesle atılmaktadır.

klinik farmakokinetik çalışmada ayrıca değerlendirilmiştir.

Denekler, açlık durumunda 30 ile 120 mg (333 ile 2000 mcg / kg) ivermektin veya standart yüksek yağlı (48.6 g yağ) bir öğünün ardından 30 mg (333 ile 600 mcg / kg) ivermektin oral dozları almıştır.

Yüksek yağlı bir yemekten sonra 30 mg ivermektin uygulaması, aç karnına 30 mg ivermektin uygulamasına göre biyoyararlanımda yaklaşık 2.5 kat artışla sonuçlanmıştır.

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:
Plazma konsantrasyonu, artan dozlarla genellikle orantılı bir şekilde artar.

Hastalardaki karakteristik özellikler
İvermektin farmakokinetiği karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda çalışılmamıştır.

Farmakokinetik/farmakodinamik ilişkiler
Veri bulunmamaktadır.

5.3.Klinik öncesi güvenililik verileri
Birçok hayvan türünde yürütülen yüksek ve tek doz toksisite çalışmaları; fare, sıçan ve köpeklerde midriyazis, tremor, ataksi; maymunlarda kusma ve midriyazis ile sonuçlanmıştır. Maternal toksik dozlara yakın veya eşit tekrarlayan dozlarda ivermektin uygulanmasının ardından, birkaç hayvan türünde (fareler, sıçanlar, tavşanlar) fetal anormallikler (yarık damak) gözlenmiştir. Bu çalışmalarla, tek düşük doz ile risk belirlenmesi zordur. İvermektinin in vitro çalışmalarında, genotoksisite göstermediği görülmüştür. İvermektin in vitro genotoksisite deneylerinde (bakteri ve fare hücrelerinde mutajen tayini ve insan hücrelerinde plansız DNA sentezi) negatif bulunmuştur. İvermektinin klastojenisite potansiyelini araştıran testler yapılmamıştır. Fare ve sıçanlarda 94 ve 105 hafta yürütülen karsinojenite çalışmalarında ivermektine yakın bir bileşik olan abamektin ile sırasıyla 8 mg/kg/gün ve 2 mg/kg/gün dozlarda negatif sonuçlar elde edilmiştir. Bununla birlikte, in vivo genotoksisite veya karsinojenisite çalışması yapılmamıştır.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1 Yardımcı maddelerin listesi
Mikrokristalin selüloz

Kolloidal Silikondioksit

Kroskarmeloz sodyum

Magnezyum stearat

6.2 Geçimsizlikler
Yoktur.

6.3 Raf ömrü
24 ay

6.4 Saklamaya yönelik özel tedbirler Bu belge, güvenli elektronik imza ile imzalanmıştır.

Ürünü ışıktan korumak için orijinal ambalajında saklayınız.

6.5 Ambalajın niteliği ve içeriği
Karton kutu içerisinde şeffaf PVC-Alu blister ambalajda 4, 8, 10, 16, 20 tablet kullanma talimatı ile birlikte sunulmaktadır.

6.6 Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller ‘Tıbbi Atıkların Kontrol Yönetmeliği’ ve ‘Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik’lerine uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ
World Medicine İlaç San. ve Tic. A.Ş.

Bağcılar/İstanbul

8. RUHSAT NUMARASI
2024/593

9.İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 26.12.2024
Ruhsat yenileme tarihi:

10. KÜB’ÜN YENİLENME TARİHİ