RIFCAP 300 MG 16 KAPSÜL

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1.BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

RİFCAP 300 mg kapsül

2.KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM Etkin madde:
Rifampisin 300 mg

Yardımcı maddeler:
Yardımcı maddeler için 6.1 ‘e bakınız.

3.FARMASÖTİK FORM
Kapsül
Kırmızı renkli sert jelatin kapsül

4.KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1.Terapötik endikasyonlar
Tüberküloz: RİFCAP yeni, ilerlemiş, kronik ve ilaca-dirençli vakalar dahil olmak üzere, tüberkülozun tüm formlarının tedavisinde kullanılır. RİFCAP en az bir diğer antitüberküloz ilaçla (INH, pirazinamid, etambutol vb) birlikte kullanılmalıdır.

Lepra: RİFCAP multibasiller veya pausibasiller lepranın tedavisinde en az bir diğer lepra ilacı ile birlikte kullanılmalıdır.

Diğer enfeksiyonlar: Bruselloz, Legionnaire hastalığı ve ciddi stafilokok enfeksiyonların tedavisinde kullanılır. Dirençli enfeksiyon organizmalarının oluşmasına engel olmak için, RİFCAP enfeksiyon için uygun olan diğer bir antibiyotik ile birlikte verilmelidir.

Meningokokal hastalıkların profilaksisi: RİFCAP, nasofarinksten meningokokları elimine etmek için, N. meningitidis’in asemptomatik taşıyıcılarının tedavisinde kullanılır.

Haemophilus influenzae: RİFCAP H. influenzae’nin asemptomatik taşıyıcılarının tedavisinde ve mikroorganizma ile temas etmiş 4 yaş veya altındaki çocukların kemoprofîlaksisinde kullanılır.

4.2.Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Önerilen doz:
Tüberküloz: RİFCAP, rifampisin dirençli Mikobakteri çeşitlerinin ortaya çıkmasını önlemek amacı ile, diğer antitüberküloz ajanlardan en az biri ile birlikte verilmelidir.

Yetişkinler: Tavsiye edilen günlük tek doz 8-12 mg/kg’dır.

Günlük doz:
Vücut ağırlığı 50 kg’dan daha düşük olan hastalarda: 450 mg Vücut ağırlığı 50 kg ve üzeri olan hastalarda: 600 mg

Lepra: Önerilen doz ayda bir kez uygulanan 600 mg’dır. Alternatif olarak, günlük doz rejimi kullanılabilir. Tavsiye edilen günlük tek doz 10 mg/kg’dır.

Günlük doz: Vücut ağırlığı 50 kg’dan daha düşük olan hastalarda: 450 mg Vücut ağırlığı 50 kg ve üzeri olan hastalarda: 600 mg

RİFCAP her zaman en az bir diğer antilepra ilaç ile birlikte kullanılmalıdır.

Bruselloz, Legionnaires hastalığı veya ciddi stafilokok enfeksiyonlarının tedavisinde: Yetişkinler: Günlük 600-1200 mg’lık doz 2-4’e bölünerek, dirençli mikroorganizmalara karşı önlem almak amacı ile en az bir başka antibiyotikle birlikte verilir.

Meningokokal hastalıkların profılaksisinde temas etmiş kişilere: Yetişkinler: 2 gün süreyle günde 2 kez 600 mg
Çocuklar (1-12 yaş): 2 gün süreyle günde 2 kez 10 mg/kg
Çocuklar (3 ay-1 yaş): 2 gün süreyle günde 2 kez 5 mg/kg

Haemophilus influenzae invazif hastalıklarının profilaksisinde:
Yetişkinler ve çocuklar: H.influenzae tip B hastalığı ile temas etmiş ve 4 yaş veya daha küçük çocuklarla da temas halinde olan aile bireyleri (çocuk dahil) ve profilaksi endikasyonu alan diğer yakın temaslılar için doz profılaktik olarak 4 gün süre ile 20 mg/kg (günde 600 mg’ı aşmamak koşuluyla)’dır.

Hastaneden çıkmadan önce indeks vakalar tedavi edilmelidir.

Yeni doğan (1 aylıktan itibaren) 4 gün süreyle günde 1 kez 10 mg/kg’dır.

Diğer Enfeksiyonlar: RİFCAP’a duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde günlük doz olan 600-1200 mg 2-4’e bölünerek diğer uygun bir antibiyotik ile birlikte verilmelidir.

Uygulama şekli:
Oral uygulama içindir.

RİFCAP’ın günlük dozu, hastanın vücut ağırlığına göre hesaplanır, hızlı ve tamamen emilimi sağlamak için yemeklerden 30 dakika önce veya yemeklerden 2 saat sonra şeklinde kullanılması tercih edilmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer fonksiyon yetersizliği olan hastalarda günlük doz 8 mg/kg’dan daha fazla olmamalıdır. RİFCAP karaciğer fonksiyonları bozuk olan hastalarda yakın takip altında kullanılır. Gerektiğinde doz azaltılabilir.

Böbrek yetmezliği:
Böbrek yetmezliği olan hastalarda özellikle 600 mg dozun üzerinde kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

Pediyatrik popülasyon:
Tüberküloz: Günlük doz, tüm yaş gruplarında 600 mg’ı aşmamak koşuluyla 8-12 mg/kg vücut ağırlığıdır.

Lepra: Önerilen doz ayda bir kez olarak uygulanan 600 mg’dır. Alternatif olarak, günlük doz rejimi kullanılabilir. Tavsiye edilen günlük tek doz 10 mg/kg’dır.

Günlük doz: Vücut ağırlığı 50 kg’dan daha düşük olan hastalarda: 450 mg

Vücut ağırlığı 50 kg ve üzeri olan hastalarda: 600 mg
RİFCAP her zaman en az bir diğer antilepra ilaç ile birlikte kullanılmalıdır.

Meningokok menenjiti profilaksisi:
1-12 yaş arasındaki çocuklar: 2 gün süreyle günde 2 kez 10 mg/kg

3 ay-1 yaş arası çocuklar: 2 gün süreyle günde 2 kez 5 mg/kg

Haemophilus influenzae profilaksisi:
H.influenzae tip B hastalığı ile temas etmiş ve 4 yaş veya daha küçük çocuklarla da temas halinde olan aile bireyleri için (çocuk dahil) doz profilaktik olarak 4 gün süre ile 20mg/kg (günde 600 mg’ı aşmamak koşuluyla)’dır.

Yeni doğan (1 aylıktan itibaren) 4 gün süreyle günde 1 kez 10 mg/kg’dır.

Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda, karaciğerden atılımı artacağı için, renal fonksiyonların fizyolojik azalması ile birlikte rifampisinin renal atılımı orantısal olarak azalmaktadır, serumdaki terminal yarılanma ömrü genç hastalarınkine benzemektedir. Ancak, yaşlı hastalarda rifampisin kullanılan bir çalışmada ilacın kan seviyesinde artış gözlenmiştir. Özellikle eğer karaciğer fonksiyon yetersizliği olan bu gibi hastalarda rifampisin kullanımı sırasında dikkatli olunmalıdır.

4.3.Kontrendikasyonlar
Rifampisinlerden herhangi birine karşı geçmişte aşırı duyarlılık öyküsü bulunan kişilerde kullanılmamalıdır (Bkz. Bölüm 6.1).

Rifampisinin sakinavir/ritonavir kombinasyonları ile aynı anda kullanımı kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.5).

Sarılık hastalığı bulunanlarda kontrendikedir.

4.4.Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Karaciğer:
RİFCAP karaciğer yetmezliği olan hastalarda, sadece doktor kontrolü altında ve çok gerekliyse kullanılmalıdır. Bu hastalarda, karaciğer fonksiyonları dikkatle izlenmeli ve özellikle serum ALT (SGPT) ve AST (SGOT) düzeyleri tedaviden önce ve daha sonra tedavi sırasında ilk iki hafta haftalık ve sonraki altı hafta için her iki haftada bir kontrol edilmelidir. Eğer hepatoselüler hasarın belirtileri ortaya çıkarsa, RİFCAP tedavisi kesilmelidir.

Hepatik fonksiyonlarda klinik olarak anlamlı değişiklik ortaya çıkarsa rifampisin tedavisi kesilmelidir. Diğer antitüberküloz tedavi biçimleri ve farklı bir rejim düşünülmelidir. Tüberküloz tedavisinde uzmanlaşmış bir hekimden acil görüş alınmalıdır. Karaciğer fonksiyonları normale döndükten sonra tekrar rifampisin başlanırsa karaciğer fonksiyonu günlük olarak izlenmelidir.

Karaciğer fonksiyon yetersizliği olan hastalar, yaşlılar (>65 yaş), malnütrisyon hastaları ve 2 yaş altı çocuklarda; RİFCAP özellikle izoniazid ile birlikte kullanıldığında dikkatli olunmalıdır. Eğer hastanın daha önceden geçirilmiş bir karaciğer hastalığı yoksa ve karaciğer fonksiyonları normal olan hastalarda, ateşlenme, kusma, sarılık veya başka problemler meydana geldiği takdirde karaciğer fonksiyon testleri tekrarlanmalıdır.

Tedavinin ilk zamanlarında bazı olgularda RİFCAP ve bilirubinin karaciğerdeki atılım yolları için hücre seviyesinde yarışmalarından dolayı hiperbilirubinemi görülebilir. Bilirubin ve/veya transaminaz miktarlarının bir miktar artmış olduğunu gösteren tek bir laboratuvar sonucu

tedavinin kesilmesini gerektirmeyebilir. Testlerin tekrarlanması ve sonuçların hastanın durumunu dikkate alarak değerlendirilmesi daha uygun olur.

İmmünolojik Reaksiyonlar ve Anafılaksi:
Anafılaksiyi de içeren immünolojik reaksiyon daha çok aralıklı tedavi ile ortaya çıkar (haftada 2 veya 3 kezden az); bu nedenle hastalar yakından izlenmelidir. Hastalar tedavi rejimini bozdukları takdirde immünolojik reaksiyonların ortaya çıkabileceği konusunda uyarılmalıdır.

RİFCAP ile tüberküloz tedavisi uygulanan erişkinlerde, başlangıçta hepatik enzimlerin, bilirubinin, serum kreatininin ölçülmesi, tam kan sayımı ve trombosit sayımının (ya da tahmininin) gerçekleştirilmesi gerekir. Komplikasyon oluşturan bir durum bilinmediği ya da klinik olarak böyle bir durumdan kuşkulanılmadığı sürece, çocuklarda başlangıç testleri gerekli değildir.

Tedavi sırasında hastalar en az ayda bir kere görülmeli ve advers reaksiyonlarla ilişkili semptomlar konusunda spesifik olarak sorgulanmalıdır. Anormallik saptanan hastaların tümü, gerektiğinde laboratuvar testlerinin yapılması da dahil olmak üzere, takip edilmelidir.

RİFCAP adrenal hormonlar, tiroid hormonları ve D vitamini de dahil olmak üzere endojen substratların metabolizmasını arttırılabilecek enzim indüksiyonu özelliklerine sahiptir. İzole bildirilerde, delta amino levulinik asit sentetaz indüksiyonunun bir sonucu olarak porfirinin alevlenmesi RİFCAP kullanımıyla ilişkilendirilmiştir.

RİFCAP idrarda, terde, balgamda ve gözyaşında kırmızımsı bir renk değişimi meydana getirilebilir ve hastalar bu konuda önceden uyarılmalıdır.

Yumuşak kontakt lenslerde kalıcı özellikte boyanma meydana gelmiştir.

Günde 600 mg üzerindeki dozlarda renal yetmezlik olgularında dikkatli olunmalıdır.

RİFCAP ile tedavi sırasında diabetes mellitus kontrolü zorlaşabilir.

Periferik nöropatisi olan hastalarda dikkatli kullanılması gerekir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Sitokrom P-450 enzimleri ile etkileşim:
Rifampisinin bazı sitokrom P-450 enzimlerini indüklediği bilinmektedir. Sitokrom P 450 enzimiyle metabolize olan diğer ilaçların RİFCAP ile birlikte uygulanması bu ilaçların metabolize olmasını hızlandırabilir ve bu ilaçların aktivitelerini azaltabilir. Dolayısıyla sitokrom P-450 enzimiyle metabolize edilen diğer ilaçlarla birlikte RİFCAP kullanılmasında dikkatli olunmalıdır. Optimum terapötik kan düzeylerinin sürdürülmesi için RİFCAP’a başlanırken ya da birlikte uygulanan RİFCAP kesilirken bu enzimler tarafından metabolize edilen bu ilaçların dozajlarının ayarlanması gerekebilir.

Sitokrom P-450 enzimiyle metabolize edilen ilaçlara örnekler aşağıdaki gibidir: •Antikonvülzanlar (örn: fenitoin),
•Antiaritmikler (örn. dizopiramid, meksiletin, kinidin, propafenon, tokainid), •Hormon antagonistleri (antiöstrojenler, örneğin; tamoksifen, toremifen, gestinon), •Antipsikotikler (örn. haloperidol, aripiprazol),
•Antikoagülanlar (örn: kumarin, varfarin),

•Antifungaller (örn: flukonazol, itrakonazol, ketokonazol, vorikonazol),
•Antiviral ilaçlar (zidovin, sakinavir, indinavir, efavirenz, amprenavir, nelfinavir, atazanavir, lopinavir, nevirapin),
•Barbitüratlar,
•Beta-blokerler (bisoprolol, propanolol),
•Anksiyolitikler ve hipnotikler (diazepam, benzodiazepinler, zolpiklon, zolpidem),
•Kalsiyum kanal blokerleri (örn.: diltiazem, nifedipin, verapamil, nimodipin, isradipin, nikardipin, nisoldipin),

florokinolonlar,

telitromisin),
•Kortikostreoidler,
•Kardiyak glikozidleri (digitoksin, digoksin),
•Klofibrat,
•Sistemik hormonal kontraseptifler,
•Östrojenler,
•Antidiyabetikler (klorpropamid, tolbutamid, sülfanilüreler, rosiglitazon) •İmmünosupresif ajanlar (örn. siklosporinler, sirolimus, takrolimus), •İrinotekan,
•Tiroid hormonu (levotiroksin),
•Losartan,
•Analjezikler (metadon, narkotik analjezikler),
•Prazikuantel,
•Progestojenler,
•Kinin,
•Riluzol,
•Selektif 5-HT3 reseptör antagonistleri (örn. ondansetron),
•CYP3A4 ile metabolize olan statinler,
•Teofilin,
•Trisiklik antidepresanlar (örn: amitriptilin, nortriptilin),
•Sitotoksikler (örn.:imatinib),
•Diüretikler (örn.:eplerenone).

Oral kontraseptifleri kullanmakta olan hastalara, rifampisin tedavisi sırasında hormonal olmayan doğum kontrol yöntemleri uygulamaları önerilmelidir. Ayrıca diyabetin kontrol edilmesi daha zor olabilir.

Rifampisinin sakinavir/ritonavir kombinasyonları ile aynı anda kullanımı hepatoksisite potansiyelini arttırabilir. Dolayısıyla rifampisinin sakinavir/ritonavir kombinasyonları ile aynı anda kullanımı kontrendikedir.

Atovakon ve rifampisin birlikte kullanıldığında, atovakon konsantrasyonlarının azaldığı (>% 50 oranında) ve rifampisin konsantrasyonlarının arttığı (>%30 oranında) gözlenmiştir. Ketokonazol ve Rifampisinin birlikte kullanılması, her iki ilacın serum konsantrasyonlarının azalmasıyla sonuçlanmıştır.

Rifampisin ve enalaprilin birlikte kullanılması, enalaprilin aktif metaboliti olan enalaprilatın konsantrasyonlarında azalmayla sonuçlanmıştır. Hastanın klinik durumu gerektirdiğinde, dozaj ayarlamaları yapılmalıdır.

Birlikte antiasit uygulanması, RİFCAP’ın emilimini azaltabilir. Günlük RİFCAP dozları antasitlerin alınmasından en az 1 saat önce verilmelidir.

RİFCAP halotan ya da izoniazid ile birlikte verildiğinde, hepatotoksisite potansiyeli artar. RİFCAP ve halotanın birlikte kullanımından kaçınılmalıdır.

RİFCAP ve izoniazidi birlikte kullanan hastalar hepatotoksisite açısından yakından izlenmelidir.

Rifampisinin terapötik düzeylerinin serum folat ve B12 vitamininin standart laboratuvar tayinlerini inhibe ettiği gösterilmiştir. Bu durumda, alternatif tayin yöntemleri dikkate alınmalıdır. Serum bilirubininde geçici yükselme gözlenmiştir. Biliyer atılım için yarışmaya bağlı olarak, RİFCAP safra kesesinin görüntülenmesinde kullanılan kontrast maddenin safra ile atılımını bozabilir. Bu nedenle, bu testler RİFCAP’ın sabah dozundan önce gerçekleştirilmelidir.

P. aminosalisilik asit (PAS) gibi tüberküloz tedavisinde kullanılan diğer ilaçlar: PAS ve RİFCAP en az 8 saat ara ile alınmalıdır.

Rifampisin almakta olan hastalarda KIMS (Kinetic Interaction of Microparticles in Solution) yöntemi kullanıldığında opiatlar için çapraz reaktivite ve yanlış-pozitif idrar tarama testleri bildirilmiştir. Gaz kromatografisi/kütle spektrometrisi gibi doğrulama testleri rifampisini opiatlardan ayırt edecektir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Günde 600 mg üzerindeki dozlarda renal yetmezlik olgularında dikkatli olunmalıdır.

Rifampisin içeren rejimlerle uzun süreli antitüberküloz tedavisi uygulanan kadınlarda zaman zaman menstrüel siklus bozuklukları bildirilmiştir.

Pediyatrik popülasyon:
RİFCAP her zaman en az bir diğer antilepra ilaç ile birlikte kullanılmalıdır.

Yeni doğan (1 aylıktan itibaren) 4 gün süreyle günde 1 kez 10 mg/kg’dır.

4.6. Gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Oral kontraseptifleri kullanmakta olan hastalara, rifampisin tedavisi sırasında hormonal olmayan doğum kontrol yöntemleri uygulamaları önerilmelidir.

Gebelik dönemi
Hayvanlarda yapılan rifampisinin yüksek dozlu çalışmalarında teratojenik etkilerin olduğu gözlenmiştir. Rifampisin ile gebe kadınlarda yapılmış iyi kontrollü araştırmalar bulunmamaktadır.

Rifampisinin plasenta bariyerini geçtiği ve kordon kanında bulunduğunun bildirilmiş olmasına karşın, tek başına ya da diğer antitüberküloz ilaçlarla kombinasyon halinde insan fetusu üzerindeki etkileri bilinmemektedir.

Bu nedenle, RİFCAP gebe kadınlarda ya da çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlarda ancak potansiyel yararı fetüs için riske ağır basması durumunda kullanılmalıdır.

RİFCAP gebeliğin son birkaç haftası içinde kullanıldığı taktirde, anne ve çocukta postnatal hemorajilere neden olabilir; bunlar için K vitamini tedavisi endike olabilir. RİFCAP gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi
Rifampisin insan sütüne geçmektedir. Bu nedenle RİFCAP, emziren bir annede ancak hasta için potansiyel yararı bebek için potansiyel riske ağır basması durumunda kullanılmalıdır.

Üreme yeteneği/ Fertilite
Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Uzun dönemde fertilite bozukluğu potansiyeline ilişkin bilinen insan verileri bulunmamaktadır.

4.7.Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Araç ve makine kullanımı üzerine etkileri araştıran çalışma yapılmamıştır.

RİFCAP kullanımı sırasında ortaya çıkabilecek halsizlik, bitkinlik ya da görme problemleri gibi yan etkiler araç veya makine kullanımını etkileyebilir.

4.8.İstenmeyen etkiler
Advers ilaç reaksiyonları aşağıdaki sıklık derecesine göre belirtilmiştir:
Çok yaygın( ≥ 1/10); yaygın ( ≥ 1/100 ila ≤ 1/10); yaygın olmayan ( ≥ 1/1000 ila ≤ 1/100); seyrek (≥ 1/10000 ila ≤ 1/1000); çok seyrek (≤ 1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Günlük ve aralıklı doz uygulamalarında meydana gelen reaksiyonlar:

Kan ve lenfatik sistem hastalıkları:
Çoğunlukla aralıklı tedaviyle ilişkili olarak, purpura ile birlikte ya da purpura olmaksızın trombositopeni meydana gelebilir; ancak bu durum purpura meydana gelir gelmez ilaç kesilirse, geri dönüşümlüdür. Purpura ortaya çıktıktan sonra Rifampisin kullanımına devam edilmesi ya da yeniden başlanması durumlarında, serebral hemoraji ve ölümler bildirilmiştir.

Seyrek: Dissemine intravasküler koagülasyon da bildirilmiştir.

Rifampisin ile tedavi edilen hastaların küçük bir yüzdesinde eozinofili, lökopeni, ödem, kas zayıflığı ve miyopati oluştuğu bildirilmiştir.

Çok seyrek: Agranülositoz

Bağışıklık sistemi hastalıkları:
Hafif ve kendini sınırlayan deri reaksiyonları meydana gelebilir, bunların aşırı duyarlılık reaksiyonları olmadığı sanılmaktadır. Sıcak basması ve döküntü ile birlikte de görülebilen kaşıntı tipik belirtilerdir.

Yaygın olmayan: Ürtiker ve daha şiddetli kutanöz hipersensitivite reaksiyonları
Seyrek: Eksfolyatif dermatiti, pemfigoid reaksiyon, Stevens – Johnson sendromu da dahil eritem multiforme, Lyells sendromu ve vaskulit

Endokrin sistem hastalıkları:
Seyrek: Adrenal fonksiyonu bozulmuş olan hastalarda, adrenal yetmezlik bildirimleri olmuştur.

Santral sinir sistemi hastalıkları:
Seyrek: Psikoz

Gastrointestinal sistem hastalıkları:
Bilinmiyor: İştahsızlık, bulantı, kusma, abdominal rahatsızlık ve diyare gibi gastrointestinal reaksiyonlar bildirilmiştir.

Psödomembranöz kolit rifampisin tedavisinde raporlanmıştır.

Hepatobiliyer hastalıklar:
Bilinmiyor: Rifampisinden kaynaklanan hepatit meydana gelebilir; karaciğer fonksiyon testleri yapılmalıdır.

Aralıklı doz uygulaması ile görülebilen ve özellikle immünolojik kaynaklı reaksiyonlar aşağıdaki gibidir:

•Ateş epizodları, titreme, baş ağrısı, sersemlik hissi ve tedavinin genellikle 3. ve 6. aylarında görülen kemik ağrısı belirtileri olan “Flu sendromu”. Bu sendromun görülme sıklığı değişmektedir. Ancak 1 hafta boyunca 25 mg/kg veya daha fazla rifampisin dozu uygulanan hastaların %50’sinden fazlasında meydana gelebilmektedir.

•Nefes darlığı ve hırıltılı solunum
•Kan basıncında azalma ve şok
•Anafılaksi
•Akut hemolitik anemi
•Genellikle akut tübüler nekroza ya da akut interstisyel nefrite bağlı akut böbrek yetmezliği.

Eğer şiddetli komplikasyonlar artarsa; örn: böbrek yetmezliği, trombositopeni veya hemolitik anemi; rifampisin tedavisi kesilmelidir ve yeniden başlatılmamalıdır.

Üreme sistemi hastalıkları:
Rifampisin içeren rejimlerle uzun süreli antitüberküloz tedavisi uygulanan kadınlarda zaman zaman menstrüel siklus bozuklukları bildirilmiştir.

Rifampisin, idrar, ter, tükrük ve gözyaşında kırmızı renklenme yapabilir. Hastalar bu konuda önceden uyarılmalıdır. Yumuşak kontakt lenslerde kalıcı lekelenme yapabilir.

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirilmesi gerekmektedir e-posta: tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Belirtiler: Aşırı dozun akut alımından kısa süre sonra bulantı, kusma, abdominal ağrı, kaşıntı, baş ağrısı ve artan letarji ortaya çıkar, şiddetli karaciğer harabiyetine bağlı olarak bilinç kaybı görülebilir. Karaciğer enzimleri ve/veya bilirubin düzeylerinde geçici artışlar olabilir. Alınan dozun miktarına bağlı olarak deri, idrar, ter, tükürük, gözyaşı ve feçes kırmızı-kahverengiye veya portakal rengine boyanabilir. Pediyatrik hastalarda, fasiyal ya da periorbital ödem de

bildirilmiştir. Bazı fatal olgularda hipotansiyon, sinüs taşikardisi, ventriküler aritmiler, nöbetler ve kardiyak arrest bildirilmiştir.

Minimum akut letal ya da toksik doz tam olarak saptanmamıştır. Bununla birlikte, erişkinlerde, 9 ila 12 g arasında değişen rifampisin dozlarıyla fatal olmayan akut doz aşımları bildirilmiştir. 14-60 g arasında değişen dozlarla, erişkinlerde fatal akut doz aşımları bildirilmiştir. Bazı fatal ve fatal olmayan bildirimlerde, alkol ya da alkolün kötüye kullanımı hikayesi yer almıştır.

1 ila 4 yaşındaki pediyatrik hastalarda 100 mg/kg’lık bir ya da iki doz ile fatal olmayan doz aşımları bildirilmiştir.

Tedavi: Doz aşımı durumunda, yoğun destek girişimleri başlatılmalı ve ortaya çıkan her semptom tedavi edilmelidir. Bulantı ve kusmadan dolayı mide yıkanması kusturmaya tercih edilmelidir. Mide boşaldıktan sonra, gastrointestinal kanalda kalması muhtemel ilacın adsorbe edilmesine yardımcı olmak için aktif kömür verilmesi yararlı olabilir. Şiddetli bulantı, kusma görüldüğünde, antiemetiklere ihtiyaç olabilir. Aktif diürez ilacın atılımını hızlandırmaya yardımcı olur. Hemodiyaliz bazı hastalarda yararlı olabilir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER
5.1.Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Antibiyotikler

ATC kodu: J04AB02

Rifampisin, duyarlı hücrelerdeki DNA’ya bağımlı RNA polimeraz aktivitesini engeller. Özellikle de bakteriyel RNA polimeraza etki eder. Ancak memelilerdeki enzimi engellemez. Rifampisinin terapötik etkisi bu mekanizmada oluşur.

Rifampisin özellikle hızlı üreyen ekstraselüler organizmalara etkili olmakla beraber, intraselüler olarak ya da yavaş ve intermitan üreyen M. tuberculosis üzerinde de bakterisidal etki gösterir.

In-vitro olarak, Mycobacterium avium complex, M. kansasii ve M. Leprae’ya etkilidir.

Rifampisin, in vitro olarak, pek çok Gram-pozitif ve Gram-negatif mikroorganizmaya etkilidir; bunlar arasında Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Staphylococcus aureus, Proteus türleri, Staphylococcus epidermidis, H. influenzae, E. coli, Pseudomonas aeruginosa, Legionella pneumophila, Brucella türleri ve Streptococcus pyogenes bulunmaktadır.

Rifampisine çapraz direnç sadece diğer rifampisinlerle görülür.

Penisilinaz üreten ve üretmeyen suşlar ile beta-laktamlara dirençli olan stafilokoklar rifampisine duyarlıdır.

5.2.Farmakokinetik özellikler
Genel özellikler

Emilim:

Rifampisin mide-barsak kanalından kolay emilir. Normal yetişkinlerde ve çocuklarda maksimum kan seviyeleri kişiden kişiye değişir. Aç karnına 10 mg/kg’lık bir dozdan 2-4 saat sonra 10

µg/ml’lik zirve plazma konsantrasyonları oluşur. Gıdalarla birlikte alındığında, RİFCAP’ın emilimi azalır.

Dağılım:

Rifampisin vücutta iyi dağılır ve beyin-omurilik sıvısı dahil pek çok organ ve vücut sıvısında etkili konsantrasyonlarda bulunur. Rifampisin % 80 oranında proteinlere bağlanır. Bağlı olmayan fraksiyonun çoğu iyonize değildir ve bu nedenle dokularda serbestçe dağılır.

Biyotransformasvon:

Normal kişilerde rifampisinin yarı ömrü 600 mg’lık tek doz ile ortalama 3 saat olup 900 mg’lık dozdan sonra 5.1 saate yükselir. Tekrarlanan uygulamayla, yarılanma ömrü kısalır ve 2 ila 3 saatlik düzeylere ulaşır.

Eliminasyon:

Rifampisin safraya süratle elimine olur. Enterohepatik sirkülasyon sırasında deasetilasyonla meydana gelen metabolit 6 saat süreyle safrada bulunur; bu metabolit antibakteriyel etkiyi devam ettirir.

Dozun %30’a yakın bir kısmı, bunun da yarısı değişmemiş ilaç olarak, idrarla atılır.

Hastalardaki karakteristik özellikler
Pediyatrik popülasyon: Çocuklardaki farmakokinetik özellikler erişkindeki ile benzerdir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Karsinojenite
İnsanlarda uzun süreli potansiyel karsinojenite riski bilinmemektedir. Erkeklerde hızlı büyüyen birkaç tane akciğer karsinoması vakası vardır ancak direk ilaçla olan ilişkisi kanıtlanmamıştır. 60 haftalık periyot süresince insan günlük ortalama dozunun 2- 10 katı kadar doz uygulandığında, 46 haftanın sonunda, dişi farelerde karaciğer tümörü insidansında (özellikle spontan karaciğer tümörü gelişiminde) artış meydana gelmiştir. Benzer deneylerde aynı özellikte erkek farelerde, farklı özelliklerde farelerde veya sıçanlarda karsinojenite ile ilgili kanıt yoktur.

Tavşanlarda, farelerde, sıçanlarda, kobaylarda, in vitro insan lenfositlerinde ve insanlarda rifampisinin immunosupresif potansiyele sahip olduğu bildirilmiştir.

RİFCAP’ın ayrıca antitümöral etkisi bulunmaktadır.

Mutajenite
İnsanlarda uzun süreli potansiyel mutajenite riski bilinmemektedir. Bakterilerde, Drosophila melangaster veya farelerde mutajenite ile ilgili bir kanıt bulunmamaktadır. Bütün beyaz kan hücreleri rifampisin ile tedavi edildiğinde kromatid kırıklıklarında artış bildirilmiştir. Streptomisin, rifampisin, izoniazid ve pirazinamid ile kombinasyonu ve rifampisin, izoniazid ve pirazinamid kombinasyonu ile tedavi edilen hastalardan elde edilen in vitro lenfositlerde kromozomal sapmaların sıklığında artış gözlenmiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLERİ
6.1.Yardımcı maddelerin listesi
Magnezyum stearat

Mısır nişastası
İndigo carmin
Eritrosin
Titanyum dioksit

6.2.Geçimsizlikler
Geçerli değildir.

6.3.Raf ömrü
36 ay

6.4.Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C’nin altındaki oda sıcaklığında ve kuru bir yerde saklayınız.

6.5.Ambalajın niteliği ve içeriği
300 mg Rifampisin ihtiva eden 8, 16 ve 60 kapsüllük blister ambalajlarda.

6.6.Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.

7.RUHSAT SAHİBİ
Koçak Farma İlaç ve Kimya Sanayi A.Ş.

Bağlarbaşı, Gazi Cad. No: 64-66
Üsküdar / İSTANBUL
Tel : 0216 492 57 08
Faks : 0216 334 78 88

8.RUHSAT NUMARASI(LARI)
213/34

9.İLK RUHSAT TARİHİ /RUHSAT YENİLEME TARİHİ İlk ruhsat tarihi: 27.11.2007
Ruhsat yenileme tarihi:

10.KÜB’ÜN YENİLENME TARİHİ
—