LEVONAT 500 MG 7 FİLM TABLET

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

UYARI: TENDİNİT VE TENDON YIRTILMASI, PERİFERAL NÖROPATİ,

SANTRAL SİNİR SİSTEMİ ETKİLERİ VE MYASTENİA GRAVİS’İN

ŞİDDETLENMESİNİ DE İÇEREN CİDDİ ADVERS REAKSİYONLAR

•LEVONAT da dahil olmak üzere florokinolonlar aşağıdaki gibi sakatlığa yol açan ve

geri dönüşümsüz advers reaksiyonlara neden olabilir:

oTendinit ve tendon yırtılması

oPeriferal nöropati

oSantral sinir sistemi etkileri

Bu reaksiyonlardan herhangi birinin gözlendiği hastalarda LEVONAT kullanımı derhal

bırakılmalı ve florokinolon kullanımından kaçınılmalıdır.

•LEVONAT da dahil olmak üzere florokinolonlar, myastenia gravisli hastalarda kas

güçsüzlüğünü şiddetlendirebilir. Bilinen myastenia gravis öyküsü olanlarda LEVONAT

kullanımından kaçınılmalıdır.

•LEVONAT’ın da dahil olduğu florokinolon grubu ilaçların ciddi advers reaksiyonlarla

ilişkili olduğu bilindiğinden aşağıdaki endikasyonlarda başka alternatif yoksa

kullanılabilir.

oAkut bakteriyel sinüzit

oKronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi

o Komplike olmayan üriner enfeksiyon

1.BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

LEVONAT® 500 mg film kaplı tablet

2.KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMİ

Etkin madde: Levofloksasin

Yardımcı maddeler:
Diğer yardımcı maddeler için 6.1’e bakınız.

3.FARMASÖTİK FORM

Film kaplı tablet
Somon renkli, iki yüzünde kırılma çizgisi olan oblong tablet.

4.KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1Terapötik endikasyonlar
Akut bakteriyel sinüzit, kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinde ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riski nedeniyle kullanılmamalıdır. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlık kanıtlanması gerekmektedir.

1

LEVONAT 500 mg Film Kaplı Tablet erişkinlerde aşağıda belirtilen enfeksiyonların tedavisinde

endikedir (bkz. bölüm 4.4 ve 5.1):

• Akut bakteriyel sinüzit

• Komplike olmayan sistit (bkz. bölüm 4.4)

• Bronşit dahil kronik obstrüktif akciğer hastalığının akut alevlenmesi

• Komplikeciltveyumuşakdokuenfeksiyonları/komplikeciltveciltyapısı enfeksiyonları

LEVONAT, yukarıda bahsedilen enfeksiyonlar için, yalnızca bu enfeksiyonların tedavisi için yaygın olarak önerilen antibakteriyel ajanların kullanılması uygun olmadığı zaman kullanılmalıdır.

•
•
•
•

Akut piyelonefrit ve komplike idrar yolu enfeksiyonları (bkz. bölüm 4.4)
Kronik bakteriyel prostatit
Toplumda edinilmiş pnömoni
Şarbon inhalasyonu: maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi (bkz. bölüm 4.4)

LEVONAT,intravenözlevofloksasinileilktedavisırasındadüzelmegöstermişolan hastalarda tedavi sürecini tamamlamak için de kullanılabilir.

Antibakteriyel ajanların uygun kullanımı konusunda, resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

4.2Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
LEVONAT günde bir veya iki kez uygulanır.

Dozaj, enfeksiyonun tipine ve şiddetine ve ayrıca neden olduğu varsayılan patojenin duyarlılığına bağlıdır.

LEVONAT, intravenöz levofloksasin ile ilk tedavi sırasında düzelme göstermiş olan hastalarda tedavi sürecini tamamlamak için de kullanılabilir; parenteral ve oral formların biyoeşdeğerliliği göz önüne alındığında, aynı dozaj kullanılabilir.

Pozoloji:
LEVONAT’ın aşağıda belirtilen dozlarda uygulanması önerilir:

Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klerensi > 50mL/dakika) olan hastalarda dozaj

Endikasyon

Günlük dozaj
(enfeksiyonun şiddetine göre)

Tedavi süresi
(enfeksiyonun şiddetine göre)

Akut bakteriyel sinüzit

Günde bir kez 500 mg

10-14 gün

Bronşit dahil kronik obstrüktif akciğer hastalığının akut alevlenmesi

Günde bir kez 500 mg

7-10 gün

Toplumdan edinilmiş pnömoni

Günde bir ya da iki kez 500 mg

7-14 gün

Akut piyelonefrit

Günde bir kez
500 mg

7-10 gün

2

Komplike
enfeksiyonları

idrar

Günde bir kez

500 mg

7-14 gün

Komplike olmayan sistit

Günde bir kez
250 mg

3 gün

Komplike deri ve yumuşak doku efeksiyonları

Günde bir veya iki kez 500

mg

7-14 gün

Kronik bakteriyel prostatit

Günde bir kez 500 mg

28 gün

Şarbon inhalasyonu

Günde bir kez 500 mg

8 hafta

Uygulama şekli:
LEVONAT ezilmeden, yeterli miktarda sıvıyla yutulmalıdır. Dozaja uyulmak için çentik çizgisinden bölünebilir. Film kaplı tabletler yemeklerle beraber veya yemek arasında alınabilir. Emiliminde azalma olabileceğinden, LEVONAT demir tuzları, çinko tuzları, magnezyum ya da alüminyum içeren antasidler ya da didanozin (yalnızca magnezyum ya da alüminyum içeren tampon maddelere sahip didanozin formülasyonları) ve sukralfatın uygulanmasından en az iki saat önce veya sonra alınmalıdır (bkz. bölüm 4.5).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Aşağıdaki tabloda belirtilen şekilde kullanılır.

Kreatinin klerensi ≤ 50 mL/dakika olan hastalarda dozaj

500 mg / 24 saat

500 mg / 12 saat

Kreatinin klirensi

ilk doz 250mg

ilk doz 500 mg

ilk doz 500 mg

sonra: 125 mg/24 saat sonra: 125 mg/48 saat

sonra: 250 mg/24 saat sonra: 125 mg/24 saat

sonra: 250 mg/12 saat sonra: 125 mg/12 saat

<10 ml/dakika sonra: 125 mg/48 saat

(hemodiyaliz ve sürekli

ambulatuvar peritoneal

diyaliz ile birlikte)*

sonra: 125 mg/24 saat

*Hemodiyalizi takiben veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyalizde ek bir doza gerek yoktur.

Karaciğer yetmezliği:
Levofloksasin karaciğerde önemli ölçüde metabolize edilmediği ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atıldığı için karaciğer yetmezliğinde dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

Pediyatrik popülasyon:
LEVONAT çocuklarda ve büyümesi devam eden ergenlerde kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3).

Geriyatrik popülasyon:
Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonları göz önünde bulundurularak uygulanan doz dışında herhangi dozaj ayarlamasına gerek yoktur (bkz. bölüm 4.4 “ Tendinit ve tendon rüptürü” ve “QT aralığının uzaması”).

3

4.3Kontrendikasyonlar
Aşağıda belirtilen durumlarda LEVONAT (levofloksasin) kullanılmamalıdır:
•Levofloksasine veya bölüm 6.1’de verilen LEVONAT’ın bileşiminde bulunan maddelerden herhangi birine veya diğer kinolonlara karşı aşırı duyarlılığı olan hastalar•Epilepsisi olan hastalar
•Florokinolon kullanımına bağlı gelişen tendon rahatsızlığı öyküsü olan hastalar

•Çocuklar ve büyümesi devam eden ergenler
•Hamilelik sırasında
•Emziren kadınlarda

4.4Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Kinolon veya florokinolon içeren ürünler kullanırken geçmişte ciddi advers reaksiyonlar yaşayan hastalarda levofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır (bkz. bölüm 4.8). Bu hastaların levofloksasin ile tedavisi ancak alternatif tedavi seçeneklerinin yokluğunda ve dikkatli bir yarar/risk değerlendirmesinden sonra başlatılmalıdır (ayrıca bkz. bölüm 4.3).

Direnç riski
Metisiline dirençli S. aureus’un, levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlara korezistans gösterme olasılığı çok yüksektir. Bu nedenle, organizmanın levofloksasine duyarlılığı laboratuar testleriyle doğrulanmadığı sürece (ve MDSA enfeksiyonlarının tedavisi için genel olarak önerilen antibakteriyel ajanların kullanılmasının uygun olmadığı düşünüldüğünde), bilinen veya şüphe edilen MDSA enfeksiyonlarının tedavisinde levofloksasin kullanılması önerilmez.

Levofloksasin akut bakteriyal sinüzitin ve kronik bronşitin akut alevlenmesinin tedavisinde, bu hastalıklar için yeterli tanı konulması durumunda kullanılabilir.

İdrar yolu enfeksiyonlarında en yaygın patojen olan E.coli’nin, florokinolonlara karşı direnci Avrupa Birliği içerisinde değişkenlik göstermektedir. Hekimlerin reçete ederken E.coli’nin florokinolonlara karşı direncinin lokal prevelansını dikkate almaları tavsiye edilmektedir.

Şarbon inhalasyonu
İnsanlarda kullanım, in vitro Bacillus anthrasis duyarlılığı verilerine ve sınırlı insan verileriyle birlikte hayvanlardaki deneysel verilere dayanmaktadır. Tedaviyi uygulayan doktor, şarbon tedavisi ile ilgili ulusal ve/veya uluslararası uzlaşı belgelerine başvurmalıdır.

Uzun süreli, sakatlığa sebep olan ve potansiyel olarak geri dönüşü olmayan ciddi advers ilaç reaksiyonları
Kinolon ve florokinolon alan hastalarda, yaşlarına ve mevcut risk faktörlerine bakılmaksızın, farklı, bazen çoklu vücut sistemlerini (kas-iskelet sistemi, sinir, psikiyatrik ve duyular) etkileyen uzamış (aylar veya yıllar süren), sakatlığa sebep olan ve potansiyel olarak geri dönüşü olmayan ciddi ilaç reaksiyonları vakaları bildirilmiştir. Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk belirti veya semptomları ortaya çıktığında Levofloksasin derhal kesilmeli ve hastalara reçete yazan doktorlarıyla temasa geçmeleri tavsiye edilmelidir.

4

Tendinit ve tendon rüptürü:
Tendinit ve tendon rüptürü (özellikle Aşil tendonu ancak onunla sınırlı olmamak üzere), bazen bilateral, kinolon ve filorokinolonlar ile tedavinin başlangıcından sonraki 48 saat içinde oluşabilir ve tedavinin kesilmesinden birkaç ay sonra bile meydana geldiği bildirilmiştir. Yaşlı hastalarda, böbrek yetmezliği olan hastalarda, solid organ nakli olan hastalarda, günlük 1000 mg levofloksasin dozu alan hastalarda ve aynı zamanda kortikosteroidlerle tedavi edilen hastalarda tendinit ve tendon rüptürü riski artar. Bu nedenle, eş zamanlı kortikosteroid kullanımından kaçınılmalıdır.

Tendinitin ilk belirtisinde (örneğin ağrılı şişlik, enflamasyon) levofloksasin tedavisi kesilmeli ve alternatif tedavi düşünülmelidir. Etkilenen uzuv(lar) uygun şekilde tedavi edilmelidir (örn.

immobilizasyon). Tendinopati belirtileri ortaya çıkarsa kortikosteroidler kullanılmamalıdır.

Clostridium difficile ile ilişkili hastalık
İshal, özellikle levofloksasin tedavisi sırasında veya sonrasında (tedaviden birkaç hafta sonrası dahil olmak üzere) şiddetli, kalıcı ve/veya kanlı olması durumunda, Clostridium difficile ile ilişkili hastalığın (CDAD) belirtisi olabilir. Bu hastalığın şiddeti, hafif seviyeden hayatı tehdit edici boyuta kadar değişebilir ve en şiddetlisi psödomembranöz kolittir (bkz. bölüm 4.8). Dolayısıyla, levofloksasin ile tedavi sırasında veya sonrasında ciddi ishal gelişen hastalarda bu tanının dikkate alınması önemlidir. Eğer CDAD şüphesi varsa veya doğrulanırsa, levofloksasin tedavisi hemen sonlandırılmalı ve gecikmeden uygun tedaviye başlanmalıdır. Bu klinik durumda, anti-peristaltik tıbbi ürünler kontrendikedir.

Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar

LEVONAT dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veya enflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) artralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısı ve konfüzyon) (Bkz. Bölüm 4.8).

Bu reaksiyonlar, LEVONAT’a başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.

Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda LEVONAT derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda LEVONAT dahil florokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

Nöbete eğilimli hastalar
Kinolonlar nöbet eşiğini düşürebilir ve nöbetleri tetikleyebilir. LEVONAT, epilepsisi hikayesi olan hastalarda kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3) ve diğer kinolonlarda olduğu gibi, nöbete yatkın olan veya teofilin gibi serebral nöbet eşiğini düşüren ilaçlarla eşzamanlı tedavi gören hastalarda son derece dikkatle kullanılmalıdır (bkz. bölüm 4.5). Konvülsiyon tipi nöbet oluşması durumunda (bkz. bölüm 4.8) levofloksasin tedavisinin kesilmesi gerekir.

Glikoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği olan hastalar:
Glikoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesinde latent veya aktüel defekt bulunan hastalar kinolon grubu antibakteriyellerle tedavi edildiğinde hemolitik reaksiyonlara eğilimli olabilir. Bu nedenle, bu hastalarda levofloksasin kullanılması gerekiyorsa, potansiyel hemoliz gelişimi

izlenmelidir.

Böbrek yetmezliği olan hastalar:
Levofloksasin temel olarak böbrekler yoluyla atıldığından, böbrek yetmezliği olan hastalarda LEVONAT dozunun ayarlanması gerekir (bkz. bölüm 4.2).

Aşırı duyarlılık reaksiyonları:
Levofloksasin, nadir olarak ilk dozdan sonra, öldürücü potansiyeli olan ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonlarına (örn. anjiyoödemden anafilaktik şoka kadar) neden olabilir (bkz. bölüm 4.8). Hastalar derhal tedaviyi kesmeli ve acil önlem alınması için doktorlarına veya acil doktoruna başvurmalıdır.

Şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar
Levofloksasin ile toksik epidermal nekroliz (TEN: Lyell sendromu olarak da bilinir), Stevens Johnson sendromu (SJS) ve eozinofili ve sistemik semptomların eşlik ettiği ilaç reaksiyonu (DRESS) dahil, yaşamı tehdit edici veya ölümcül olabilen şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar (SCAR’lar) bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Reçete yazımı sırasında hastalara şiddetli cilt reaksiyonlarının belirti ve semptomları hakkında bilgi verilmeli ve yakından izlenmelidir. Bu reaksiyonları düşündüren belirti ve semptomlar ortaya çıkarsa, levofloksasin derhal kesilmeli ve alternatif bir tedavi düşünülmelidir. Levofloksasin kullanımı ile hastada SJS, TEN veya DRESS gibi ciddi bir reaksiyon geliştiyse, bu hastada levofloksasin tedavisine hiçbir zaman yeniden başlanmamalıdır.

Disglisemi
Tüm kinolonlarla olduğu gibi, yaşlılarda daha sık olmak üzere genellikle bir oral hipoglisemik ajan (örn. glibenklamid) veya insülin ile eşzamanlı tedavi gören diyabetli hastalarda, hiperglisemi ve hipoglisemiyi içeren kan glukoz düzeyi bozuklukları görüldüğü bildirilmiştir. Hipoglisemik koma olguları bildirilmiştir. Diyabetli hastalarda kan glukozunun dikkatle takip edilmesi tavsiye edilmektedir (bkz. bölüm 4.8).

Bir hasta kan şekeri bozukluğu bildirirse levofloksasin tedavisi derhal durdurulmalı ve alternatif florokinolon olmayan antibakteriyel tedavi düşünülmelidir.

Fotosensitizasyonun önlenmesi
Levofloksasine bağlı fotosensitizasyon vakaları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Fotosensitizasyonun önlenmesi için hastaların tedavi süresince ve tedavinin kesilmesini takip eden 48 saat boyunca gereksiz kuvvetli güneş ışığına veya yapay UV ışınlarına (örn. güneş ışığı lambası, solaryum) maruz kalmamaları önerilir.

K vitamini antagonistleriyle tedavi edilen hastalar
Levofloksasin ile birlikte bir K vitamini antagonisti (örn. varfarin) ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testlerinde (PT/INR) olası artış ve/veya kanama nedeniyle, bu ilaçların birlikte kullanılması durumunda pıhtılaşma testleri izlenmelidir (bkz. bölüm 4.5).

QT aralığında uzama:
Levofloksasin de dâhil olmak üzere florokinolon kullanan hastalarda, aşağıdaki gibi QT aralığının uzaması açısından bilinen risk faktörleri varsa dikkatli olunması gerekir: -Doğuştan uzun QT sendromu
-QT aralığını uzattığı bilinenilaçların eş zamanlı kullanımı (örn. SınıfIAveIII antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler)
-Düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği (örn. hipokalemi, hipomagnezemi)

-Kardiyak hastalık (örn. kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü, bradikardi)
-İleri yaştaki hastalar ve kadınlar QTc aralığını uzatan ilaçlara karşı daha duyarlı olabilirler.

Bu nedenle, bu hasta grubunda levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlar kullanıldığında dikkatli olunmalıdır (bkz. bölüm 4.2 Geriyatrik popülasyon, 4.5, 4.8 ve 4.9).

Periferal nöropati
Kinolon ve florokinolon kullanan hastalarda parestezi, hipoestezi, dizestezi veya güçsüzlük ile sonuçlanan duyusal veya sensorimotor polinöropati vakaları bildirilmiştir. Levofloksasin tedavisi gören hastalara, potansiyel olarak geri dönüşü olmayan bir durumun gelişmesini önlemek için ağrı, yanma, karıncalanma, uyuşma veya güçsüzlük gibi nöropati semptomları gelişirse tedaviye devam etmeden önce doktorlarını bilgilendirmeleri tavsiye edilmelidir (bkz. bölüm 4.8).

Hepatobiliyer bozukluklar:
Levofloksasin ile sepsis gibi özellikle altta yatan ciddi hastalıkları bulunan kişilerde, karaciğer nekrozundan yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliğine kadar gidebilen olgular rapor edilmiştir (bkz. bölüm 4.8). İştahsızlık, sarılık, koyu renkte idrar, kaşıntı veya karında hassasiyet gibi karaciğer hastalığıyla ilgili semptom ve işaretler gelişirse, hastaya tedaviyi durdurması ve derhal doktoruyla temas kurması tavsiye edilmelidir.

Miyastenia Gravis’in şiddetlenmesi:
Levofloksasinin de dahil olduğu florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myastenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Myastenia gravisli hastalarda, florokinolon kullanımı ile solunum desteği gereksinimi ve ölümü de kapsayan pazarlama sonrası ciddi advers olaylar ilişkilendirilmiştir. Bilinen bir myastenia gravis öyküsü bulunan hastalarda levofloksasin kullanımından kaçınılmalıdır.

Görme bozuklukları
Görme bozukluğu ya da gözlerde herhangi bir etki ortaya çıktığında hemen göz doktoru tarafından muayene yapılmalıdır (bkz. bölüm 4.7 ve 4.8).

Süperenfeksiyon
Levofloksasinin özellikle uzun süreli kullanımı, duyarlı olmayan organizmaların aşırı çoğalmasına sebep olabilir Eğer tedavi sırasında süperenfeksiyon oluşursa uygun önlemler alınmalıdır.

Laboratuvar testleri ile etkileşim
Levofloksasin ile tedavi edilen hastalarda idrarda opiyat saptanması sırasında yalancı pozitif sonuç alınabilir. Pozitif opiyat taramalarını daha spesifik bir yöntemle doğrulamak gerekebilir.

Levofloksasin Mycobacterium tuberculosis çoğalmasını inhibe edebilir ve bu nedenle tüberkülozun bakteriyolojik tanısında yalancı negatif sonuca yol açabilir.

7

Aort anevrizması ve diseksiyonu ve kalp kapağı yetmezliği
Epidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra özellikle yaşlı hastalarda aort anevrizması ve diseksiyon riskinin arttığı ve aort ve mitral kapak yetersizliği olduğunu

bildirmektedir. Florokinolon alan hastalarda, bazen rüptür (ölümcül olanlar dahil) ile komplike hale gelen aort anevrizması ve diseksiyonu ve kalp kapaklarının herhangi birinin yetersizliği vakaları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8).

Bu nedenle, florokinolonlar, ailede anevrizma hastalığı veya doğuştan kalp kapak hastalığı öyküsü olan hastalarda veya önceden var olan aort anevrizması ve/veya aort diseksiyonu veya kalp kapağı hastalığı tanısı almış yatan hastalarda, veya diğer risk faktörlerinin veya yatkınlık yaratan koşulların varlığında yalnızca dikkatli bir yarar-risk değerlendirmesi yapıldıktan ve diğer tedavi seçenekleri değerlendirildikten sonra kullanılmalıdır:

Hem aort anevrizması ve diseksiyonu hem de kalp kapakçığı yetmezliği (örn., Marfan sendromu veya Ehlers-Danlos sendromu gibi bağ dokusu bozuklukları, Turner sendromu, Behçet hastalığı, hipertansiyon, romatoid artrit) için, veya ek olarak
Aort anevrizması ve diseksiyonu için (ör. Takayasu arteriti veya dev hücreli arterit gibi vasküler bozukluklar veya bilinen ateroskleroz veya Sjögren sendromu), veya ek olarak Kalp kapağı yetmezliği (örn. enfektif endokardit) için.

Sistemikkortikosteroidlerleeşzamanlıtedavigörenhastalardaaortanevrizmasıve diseksiyonu ve rüptürü riski artabilir.

Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.

Hastalara akut dispne, yeni kalp çarpıntısı başlangıcı veya karın veya alt ekstremitelerde ödem gelişmesi durumunda acil tıbbi yardım almaları tavsiye edilmelidir.

4.5Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Diğer tıbbi ürünlerin levofloksasin üzerindeki etkisi
Demir tuzları, çinko tuzları, magnezyum veya alüminyum içeren antasitler, didanozin LEVONAT ile birlikte demir tuzları, magnezyum veya alüminyum içeren antasitler veya didanozin (sadece alüminyum veya magnezyum içeren tamponlama maddeleri içeren didanosin formülasyonları) uygulandığında levofloksasin emilimi önemli ölçüde azalır. Florokinolonların çinko içeren multivitaminlerle birlikte uygulanması, oral absorpsiyonlarını azaltıyor gibi görünmektedir. Demir tuzları, çinko tuzları gibi iki veya üç değerlikli katyonlar içeren preparatların ya da magnezyum veya alüminyum içeren antasitler veya didanozin (yalnızca alüminyum veya magnezyum içeren tamponlama maddeleri içeren didanozin formülasyonları) LEVONAT uygulamasından 2 saat önce veya sonra alınmaması önerilir (bkz. bölüm 4.2). Kalsiyum tuzları levofloksasinin oral emilimi üzerinde minimal etki gösterir.

Sukralfat
Sukralfat ile birlikte uygulandığında LEVONAT’ın biyoyararlanımı önemli oranda azalmaktadır. Eğer hasta hem sukralfat hem de LEVONAT kullanacaksa, sukralfatın LEVONAT alınmasından en az iki saat sonra uygulanması önerilir (bkz. bölüm 4.2).

Tek başına uygulanmasına kıyasla, fenbufen ile birlikte kullanıldığında levofloksasinin konsantrasyonu yaklaşık olarak % 13 oranında daha yüksek bulunmaktadır.

Probenesid ve simetidin
Probenesid ve simetidin, levofloksasinin eliminasyonu üstünde istatistiksel olarak önemli ölçüde etki yapmaktadır. Levofloksasinin renal klirensi, simetidin ile % 24 oranında probenesid ile % 34 oranında azalmaktadır. Bunun nedeni her iki ilacın da levofloksasinin renal tübüler sekresyonunu bloke etmesidir. Ancak yapılan çalışmada incelenen dozlarda, istatistiksel olarak anlamlı görülen kinetik farklılıkların, klinik açıdan anlamlı olma ihtimali yoktur.

Levofloksasin, probenesid ve simetidin gibi levofloksasinin tübüler böbrek sekresyonunu etkileyen ilaçlarla birlikte uygulandığında, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Diğer ilgili bilgiler
Klinik farmakoloji çalışmalarında digoksin, glibenklamid, ranitidin, kalsiyum karbonat ile birlikte uygulanması halinde levofloksasinin farmakokinetiğinde klinikte önemi olabilecek herhangi bir değişiklik olmadığı gösterilmiştir.

Levofloksasinin diğer tıbbi ürünler üzerindeki etkisi
Siklosporin
Siklosporininyarı-ömrü,levofloksasinilebirlikteuygulandığında%33oranında artmaktadır.

K vitamini antagonistleri
Levofloksasin ile birlikte, bir K vitamini antagonisti (örneğin varfarin) ile tedavi edilen hastalardaki pıhtılaşma testleri (PT/INR) ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlar bildirilmiştir. Bu nedenle, K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleri yakından takip edilmelidir (bkz. bölüm 4.4).

QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar
Levofloksasin diğer florokinolonlarda olduğu gibi, QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları (örneğin Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) alan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (bkz. bölüm 4.4, QT aralığının uzaması).

Diğer ilgili bilgiler
Bir farmakokinetik etkileşim çalışmasında levofloksasin teofilin (bir CYP1A2 substratı) farmakokinetiğini etkilememiştir; bu nedenle levofloksasin bir CYP1A2 inhibitörü değildir.

Besinler
Gıdalarla klinik olarak anlamlı etkileşimi olmadığından, LEVONAT besin alımından bağımsız olarak kullanılabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Özel popülasyonlar üzerinde herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Pediyatrik popülasyon:
Pediyatrik popülasyon üzerinde herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Gebelik dönemi
Levofloksasinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin sınırlı miktarda veri bulunmaktadır. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, üreme toksisitesi ile ilgili olarak doğrudan veya dolaylı zararlı etkiler göstermemektedir (bkz. bölüm 5.3). Bununla birlikte, insan verilerinin yokluğu ve bu deneysel verilerin, florokinolonların büyüyen organizmanın ağırlık taşıyan kıkırdağına zarar verme riski taşıdığını düşündürmesi sebebiyle, levofloksasin gebe kadınlarda kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.3 ve 5.3).

Laktasyon dönemi
LEVONAT emzirme döneminde kontrendikedir. Levofloksasinin insan sütüne geçtiğine ilişkin yeterli bilgi yoktur; ancak diğer florokinolonlar anne sütüne geçer. İnsan verilerinin yokluğu ve bu deneysel verilerin, florokinolonların büyüyen organizmanın ağırlık taşıyan kıkırdağına zarar verme riski taşıdığını düşündürmesi sebebiyle, levofloksasin emziren kadınlarda kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.3 ve 5.3).

Üreme yeteneği/Fertilite
Levofloksasin, sıçanlarda fertilite veya üreme yeteneğinde herhangi bir bozulmaya neden olmamıştır.

4.7Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

LEVONAT’ın araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde küçük veya orta düzeyde etkisi vardır. Bazı istenmeyen etkiler (örn. sersemlik/baş dönmesi, uyuşukluk, görme bozuklukları) hastanın konsantre olma ve tepki verme yeteneğini bozabilir ve bu nedenle bu yeteneklerin özel önem taşıdığı durumlarda (örn. araba veya makine kullanma) bir risk oluşturabilir.

4.8İstenmeyen etkiler
Aşağıda verilen bilgiler 8300’den fazla hastanın katıldığı klinik araştırmalardan ve pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen verileri temel almaktadır.

Sıklıklar aşağıdaki gibi tanımlanmıştır:
Çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100); seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Her sıklık grubu içinde sunulan istenmeyen etkiler azalan şiddete göre sıralanmıştır.

Sistem Organ Sınıfı

Yaygın
(≥1/100 ila <1/10)

Yaygın
olmayan
(≥1/1.000 ila <1/100)

Seyrek
(≥1/10.000 ila
<1/1.000)

Bilinmiyor
(eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

Enfeksiyonlar ve Enfestasyonlar

Kandida
enfeksiyonu dahil mantar enfeksiyonu Patojen
direnci

Kan ve lenf sistemi
hastalıkları

Lökopeni Eozinofili

Trombositopeni Nötropeni

Pansitopeni
Agranülositoz
Hemolitik anemi

10

Bağışıklık sistemi
hastalıkları

Anjiyoödem
Aşırı duyarlılık (bkz. bölüm 4.4)

Anafilaktik şoka
Anafilaktoid şoka (bkz. bölüm 4.4).

Endokrin
hastalıkları

Uygunsuz
antidiüretik hormon
salgılanması sendromu
(SIADH)

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Anoreksi

Özellikle diyabetli hastalarda
hipoglisemi (bkz.

bölüm 4.4)

Hiperglisemi
Hipoglisemik koma (bkz. bölüm 4.4)

İnsomnia

Anksiyete Konfüzyon durumu
Sinirlilik

Psikotik
reaksiyonlar (örn. halüsinasyon ve
paranoya ile
birlikte)
Depresyon
Ajitasyon
Anormal rüyalar Kabuslar
Deliryum

İntihar düşünceleri ve intihar girişimi de
dahil, kendine zarar verici davranışlarla
birlikte psikotik
bozukluklar (bkz.

bölüm 4.4)

11

Baş ağrısı Sersemlik

Somnolans Tremor
Disguzi

Konvülsiyonlar
(bkz. bölüm 4.3 ve 4.4)
Parestezi

Periferik duyusal
nöropati (bkz. bölüm 4.4)
Periferik duyusal-
motor nöropati (bkz.

bölüm 4.4)
Koku duyusu kaybı (anosmi) dahil koku alma bozuklukları (parosmi)
Diskinezi
Ekstrapiramidal
bozukluk
Aguzi
Senkop
Benign intrakranial hipertansiyon

Göz hastalıkları*

Bulanık görüş gibi görme
bozuklukları (bkz.

bölüm 4.4)

Geçici görme kaybı (bkz. bölüm 4.4)

Kulak ve iç kulak
hastalıkları*

Vertigo

Kulak çınlaması

İşitme kaybı
İşitme yeteneğinde bozulma

Kardiyak
Hastalıklar**

Taşikardi
Palpitasyon

Kalp durmasıyla
sonuçlanabilen
ventriküler taşikardi
Ventriküler aritmi ve Torsade de pointes
(ağırlıklı olarak QT
uzaması risk faktörleri olan hastalarda rapor edilmiştir)
Elektrokardiyogramda QT aralığının uzaması (bkz. bölüm 4.4 ve 4.9)

Vasküler
Hastalıklar**

Hipotansiyon

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal
hastalıklar

Dispne

Bronkospazm
Alerjik pnömoni

12

Gastrointestinal hastalıklar

Karın ağrısı
Dispepsi
Flatulans
Konstipasyon

Diyare – çok nadir durumlarda
psödomembranöz kolit dahil,
enterokolitin
göstergesi olabilen hemorajik (bkz.

bölüm 4.4)
Pankreatit

Hepatobiliyer hastalıkları

Karaciğer
enzimlerinde artış
(ALT/AST
alkalin
fosfataz,
GGT)

Kanda
bilirubin artışı

Özellikle altta yatan
ciddi hastalıkları olan hastalarda ölümcül akut karaciğer yetmezliği
vakaları dahil sarılık ve ciddi karaciğer hasarı (bkz. bölüm 4.4)
Hepatit

Deri ve derialtı doku
hastalıklarıb

Kaşıntı
Kızarıklık
Ürtiker
Hiperhidroz

Toksik epidermal
nekroliz
Stevens-Johnson
sendromu
Eritema multiforme Fotosensitivite
reaksiyonu (bkz.

bölüm 4.4)
Lökositoklastik vaskülit
Stomatit

Kas iskelet
bozuklukları, bağ doku ve kemik
hastalıkları*

Artralji
Miyalji

Tendinit dahil
tendon bozukluğu (bkz. bölüm 4.3 ve 4.4) (Örneğin Aşil tendonu)
Myastenia
Gravis’li
hastalarda özel
önem taşıyabilecek kas güçsüzlüğü
(bkz. bölüm 4.4)

Rabdomiyoliz
Tendon rüptürü (örn. Aşil tendonu) (bkz.

bölüm 4.3 ve 4.4) Ligament rüptürü Kas rüptürü
Artrit

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Kan kreatinin düzeyinin
artması

Akut böbrek
yetmezliği (örn.

interstisyel nefrite bağlı)

13

Genel
bozukluklar ve uygulama
bölgesine
ilişkin
hastalıklar*

Asteni

Ateş

Ağrı (sırt, göğüs ve ektremitelerde ağrı dahil )

a Anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonlar bazen ilk dozdan sonra bile ortaya çıkabilir. b Mukokutanöz reaksiyonlar bazen ilk dozdan sonra bile ortaya çıkabilir.

* Önceden var olan risk faktörlerinden bağımsız olarak bazı durumlarda kinolon ve florokinolon kullanımıyla ilişkili olarak bazen birden çok sistem organ sınıfını ve duyusunu etkileyen uzun süreli (aylar veya yıllara kadar), devre dışı bırakan ve potansiyel olarak geri döndürülemez ciddi ilaç reaksiyonlarının çok nadir vakaları (tendinit, tendon kopması, artralji, ekstremitelerde ağrı, yürüme bozukluğu, parestezi ile ilişkili nöropatiler, depresyon, yorgunluk, hafıza bozukluğu, uyku bozuklukları ve işitme, görme, tat ve koku bozukluğu gibi reaksiyonlar dahil) bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).

** Florokinolon alan hastalarda bazen rüptür (ölümcül olanlar dahil) ile komplike hale gelen aort anevrizması ve diseksiyonu ve kalp kapaklarının herhangi birinin yetmezliği vakaları bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.4).

Florokinolon uygulanmasıyla ilişkili diğer istenmeyen etkiler: – Porfiri hastalığı bulunanlarda porfiri atakları

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu ovijilans FAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir e-posta: tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35

4.9Doz aşımı ve tedavisi
Hayvanlarda yapılan toksisite çalışmalarına veya terapötik dozların üstünde yapılan klinik farmakoloji çalışmalarına göre, LEVONAT’ın akut aşırı dozu durumunda beklenen en önemli belirtiler, konfüzyon, sersemlik, bilinç bozukluğu ve konvülsif nöbetler gibi merkezi sinir sistemi semptomları, mide bulantısı ve mukozal erozyonlar gibi mide- bağırsak reaksiyonlarının yanı sıra QT aralığındaki artışlardır.

Konfüzyon durumu, konvülsiyon, halüsinasyon ve tremoru da içeren merkezi sinir sistemi etkileri pazarlama sonrası deneyimlerde gözlenmiştir.

Aşırı doz durumunda, semptomatik tedavi uygulanmalıdır. QT aralığında uzama ihtimali olduğundan EKG takibi yapılmalıdır. Mide mukozasının korunması için antasidler uygulanabilir. Peritoneal diyaliz ve sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz dahil hemodiyaliz, levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.

14

5.FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, florokinolonlar ATC Kodu: J01MA12

Levofloksasin florokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır verasemik ilaç maddesi olan ofloksasin’in S (-) enantiomeridir.

Etki mekanizması
Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak levofloksasin, DNA-DNA giraz kompleksi ve topoizomeraz IV üzerine etki yapar.

FK/FD ilişkisi
Levofloksasinin bakterisidal aktivitesinin derecesi, serumdaki maksimum konsantrasyonun (Cmaks) veya eğri altındaki alanın (EAA), minimum inhibitör konsantrasyonuna (MIC) oranına bağlıdır.

Direnç mekanizması
Levofloksasine direnç, tip II topoizomeraz, DNA giraz ve topoizomeraz IV hedef bölge mutasyonlarıyla, aşamalı bir süreç sonucunda kazanılır. Permeasyon bariyeri (Pseudomonas aeruginosa’da sıktır) ve pompa mekanizmaları gibi diğer direnç mekanizmaları da levofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.

Levofloksasin ve diğer florokinolonlar arasında çapraz direnç gözlenmiştir.

Etkimekanizması nedeniylegenelolaraklevofloksasinvediğerantibakteriyelilaç sınıfları ile arasında çapraz direnç yoktur.

Sınır değerleri
Avrupa Antimikrobik Duyarlılık Testleri Komitesi (EUCAST) tarafından çok duyarlı ile duyarlı ve orta derecede duyarlı ile dirençli organizmaları ayırmak amacıyla levofloksasin için önerilen MİK sınır değerleri MİK testi için aşağıdaki tabloda sunulmaktadır (mg/l).

Levofloksasin için EUCAST klinik MİK sınır değerleri (versiyon 2.0, 2012-01-01):

Patojen

Enterobakteriler

Pseudomonas spp.

Acinetobacter spp.

Staphylococcus spp

Streptococcus pneumoniae1

Streptokok A,B,C ve G grupları

Haemophilus influenzae 2,3

Moraxella catarrhalis3

Türe özgü olmayan sınır değerleri4

15

1.Levofloksasin sınır değerleri yüksek doz tedavi ile ilişkilidir.

2.Düşük düzeyli florokinolon direnci (siprofloksasin MİK 0.12-0.5 mg/l) ortaya çıkabilir fakat bu direncin H. influenzae. ile gelişen solunum yolu enfeksiyonlarında klinik önemine ilişkin kanıt bulunmamaktadır.

3.Duyarlı sınır değerleri üzerinde MİK değerine sahip suşlar çok nadirdir ya da
bildirilmemiştir. Bu izolatlardan herhangi birinde yapılan tanıma ya da antimikrobiyal duyarlılık testleri tekrarlanmalıdır ve sonuç doğrulanırsa izolat referans laboratuvarına gönderilmelidir. Güncel direnç sınır değeri üzerindeki MİK değerine sahip olduğu doğrulanmış izolatların klinik yanıt ile ilişkili kanıtı ortaya çıkana dek dirençli olarak bildirilmelidir.

4.Sınır değerleri oral 500 mg x 1- 500 mg x 2 ve intravenöz 500 mg x 1- 500 mg x 2 dozları için geçerlidir

Direnç prevalansı seçilen türler için coğrafik olarak ve zamanla değişebilir. Özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde lokal direnç bilgisi istenir. Gerektiğinde, ilacın en azından bazı enfeksiyon türlerinde faydası şüpheli olduğunda lokal direnç prevalansı için uzman görüşü alınmalıdır.

Genellikle Duyarlı Türler

Aerobik Gram-pozitif bakteriler
Bacillus anthracis
Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı)
Staphylococcus saprophyticus,
C ve G grubu streptokoklar,
Streptococcus agalactiae,
Streptococcus pneumoniae
Streptococcus pyogenes

Aerobik Gram-negatif bakteriler
Eikenella corrodens
Haemophilus influenzae
Haemophilus parainfluenzae
Klebsiella oxytoca
Moraxella catarrhalis
Pasteurella multocida,
Proteus vulgaris,
Providencia rettgeri

Anaerobik bakteriler
Peptostreptococcus

16

Diğer
Chlamydophila pneumoniae
Chlamydia psittaci,
Chlamydia trachomatis,
Legionella pneumophila
Mycoplasma hominis,
Mycoplasma pneumoniae*
Ureaplasma urealyticum.

Gelişen direncin problem oluşturabileceği türler

Aerobik Gram-pozitif bakteriler
Enterococcus faecalis
Staphylococcus aureus (metisiline dirençli)+
Koagülaz-negatif Staphylococcus spp.

Aerobik Gram-negatif bakteriler
Enterobacter baumannii
Citrobacter freundii
Enterobacter aerogenes

17

Enterobacter cloacae
Escherichia coli
Klebsiella pneumoniae
Morganella morganii
Proteus mirabilis
Providencia stuartii
Pseudomonas aeruginosa
Serratia marcescens

Anaerobik bakteriler
Bacteroides fragilis

Doğal olarak dirençli suşlar

Aerobik Gram-pozitif bakteriler
Enterococcus faecium

+ Metisiline dirençli S. aureus’un levofloksasin dahil olmak üzere florokinolonlara karşı da eş direnç göstermesi yüksek olasılıktır.

5.2Farmakokinetik özellikler
Genel özellikler
Emilim:
Oral yoldan verilen levofloksasin 1-2 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarının elde edilmesiyle hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur. Mutlak biyoyararlanımı % 99- 100’dür.

Levofloksasinin emilimi üzerinde gıdaların küçük bir etkisi vardır.

Kararlı durum koşullarına, günde bir veya iki kez 500 mg’lık bir dozaj rejimini takiben 48 saat içinde ulaşılır.

Dağılım:
Levofloksasinin yaklaşık % 30-40’ı serum proteinlerine bağlanmış durumdadır. Levofloksasinin ortalama dağılım hacmi, tek ve tekrarlanan 500 mg dozlardan sonra yaklaşık 100 l’dir, bu da vücut dokularına yaygın dağılımı gösterir.

Dokulara ve vücut sıvılarına geçiş:
Levofloksasinin bronşiyal mukozaya, epitel astar sıvısına, alveolar makrofajlara, akciğer dokusuna, cilde (kabarcık sıvısı), prostat dokusuna ve idrara nüfuz ettiği gösterilmiştir.

Bununla birlikte, levofloksasin beyin omurilik sıvısına zayıf penetrasyona sahiptir.

Biyotransformasyon:
Levofloksasin çok az düzeyde metabolize olur, metabolitleri desmetil-levofloksasin ve levofloksasin N-oksittir. Bu metabolitler, idrarda atılırlar ve dozun <%5’ini oluştururlar. Levofoksasin stereokimyasal olarak stabildir ve kiral dönüşüme uğramaz.

Eliminasyon:
Levofloksasin oral ve intravenöz verilmesini takiben, plazmadan göreceli olarak yavaş elimine olur (t½ : 6 – 8 saat). Atılımı esas olarak renal yoldandır (verilen dozun >%85’i).

500 mg tekdozu takiben levofloksasinin ortalama total vücutklerensi 175± 29,2 ml/dak.’dır.

Levofloksasinin intravenöz ve oral uygulanmasında temel farmakokinetik farklılık

18

yoktur, bu oral ve intravenöz yolların birbirinin yerine geçebileceğini düşündürmektedir.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:
50-1000 mg doz aralığında, levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik izler.

Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği olan hastalar:
Böbrek yetmezliğinde levofloksasinin farmakokinetik özellikleri etkilenir. Böbrek fonksiyonlarının azalmasıyla birlikte, böbreklerden eliminasyonu ve klerensi düşer ve aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, eliminasyon yarı ömrü uzar:

Tek oral 500 mg dozu takiben böbrek yetmezliğinde farmakokinetik

ClCR [mL /dak]

< 20

20 – 49

50 – 80

ClR [mL/dak]

13

26

57

t1/2 [saat]

35

27

9

Yaşlı hastalar:
Levofloksasinin farmakokinetik özellikleri, kreatinin klerensindeki farklılıklarla alakalı olanlar dışında, yaşlılarla gençler arasında önemli değişiklikler göstermez.

Cinsiyet farklılıkları:
Kadın ve erkeklerde yapılan ayrı analizler neticesinde levofloksasinin farmakokinetik özelliklerinde cinsiyetler arasında çok küçük marjinal farklılıklar olduğu gösterilmiştir. Bu farkların klinik açıdan anlamlı olduğuna dair herhangi bir kanıt yoktur.

5.3Klinik öncesi güvenlilik verileri
Klinik öncesi veriler tek doz toksisitesi, tekrarlayan doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel ve üreme/gelişme toksisitesini içeren geleneksel çalışmalar temelinde insanlar için özel bir zarar saptamamıştır.

Levofloksasin sıçanlarda fertilite ya da üreme performansında bozukluğa yol açmamıştır ve fetüs üzerindeki tek etkisi maternal toksisiteye bağlı olan gelişme geriliğidir.

Levofloksasin bakteri ya da memeli hücrelerinde gen mutasyonuna yol açmamıştır fakat Çinli hamster akciğer hücrelerinde in vitro kromozom kırılmasına neden olmuştur. Bu etkiler topoizomeraz II inhibisyonuna atfedilebilir. İn vivo testlerde (mikronükleus, kardeş kromatid değişimi, plansız DNA sentezi, dominant letal testler) genotoksik potansiyel göstermemiştir.

Farelerde yürütülen çalışmalar levofloksasinin yalnızca çok yüksek dozlarda fototoksik aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir. Levofloksasin fotomutajenite tayininde genotoksik potansiyel göstermemiştir ve bir fotokarsinojenite çalışmasında tümör gelişimini azaltmıştır.

Diğer florokinolonlar gibi levofloksasin sıçan ve köpeklerde kıkırdak üzerinde etki (soyulma ve boşluk oluşumu) göstermiştir. Bu etkiler genç hayvanlarda daha belirgin olmuştur.

19

6.FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1Yardımcı maddelerin listesi
Avicel pH 102
Krospovidon
Hipromelloz
Saf su
Oktadekanil hidrojen fumarat sodyum
Opadry pembe (film kaplama) (titanyum dioksit, sarı demir oksit, kırmızı demir oksit, Macrogol 8000, talk)

6.2Geçimsizlikler
Bildirilmemiştir.

6.3Raf ömrü
24 ay

6.4Saklamaya yönelik özel tedbirler
25°C’nin altındaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklayınız.

6.5Ambalajın niteliği ve içeriği
PVC/Alu blister ambalajlarda 7 tablet içerir.

6.6Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller ‘Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği’ ve ‘Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik’lerine uygun olarak imha edilmelidir.

7.RUHSAT SAHİBİ

Atabay Kimya ve San. Tic. A.Ş.
Acıbadem Köftüncü Sok.

No:1 34718 Kadıköy/İSTANBUL

8.RUHSAT NUMARASI(LARI)

9.İLK RUHSAT TARİHİ /RUHSAT YENİLEME TARİHİ

İlk ruhsat tarihi: 24.09.2007
Ruhsat yenileme tarihi:-

10.KÜB’ÜN YENİLENME TARİHİ

20