EKIPERTA 1G IM/IV ENJEKSIYON ICIN LIYOFILIZE TOZ

KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

EKİPERTA® 1 g IM/IV enjeksiyon için liyofilize toz Steril

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde:
Her bir flakon 1 g ertapeneme eşdeğer 1,046 g ertapenem sodyum içerir.

Yardımcı madde(ler):
Sodyum bikarbonat 175 mg
Sodyum hidroksit k.m. (pH ayarı için)

3. FARMASÖTİK FORM

Enjeksiyon için liyofilize toz
Enjeksiyon için steril, beyazdan açık sarıya liyofilize tozdur.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar
Tedavi
EKİPERTA, ertapeneme duyarlı olduğu bilinen veya olma olasılığı yüksek olan bakterilerin neden olduğu ve parenteral tedavinin gerekli olduğu durumlarda, pediyatrik hastalarda (3 ay ila 17 yaş arası) ve yetişkinlerde aşağıdaki enfeksiyonların tedavisinde endikedir (Bkz. Bölüm 4.4 ve 5.1):
•İntra-abdominal enfeksiyonlar
•Toplumdan edinilen pnömoni
•Akut jinekolojik enfeksiyonlar
•Deri ve yumuşak dokunun diyabetik ayak enfeksiyonları (Bkz. Bölüm 4.4)

Profilaksi
EKİPERTA erişkinlerde elektif kolorektal cerrahiden sonra operasyon bölgesinde enfeksiyonun önlenmesi (profilaksi) için endikedir (Bkz. Bölüm 4.4).

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji

Tedavi

Yetişkinler ve ergenlerde (13 ila 17 yaş): EKİPERTA dozu intravenöz yolla günde bir kez 1 gramdır (g) (bkz. Bölüm 6.6).

Bebekler ve çocuklar (3 ay ila 12 yaş): EKİPERTA dozu intravenöz yolla günde iki kez 15 mg/kg’dır (günde 1 g’ı geçmemelidir) (bkz. bölüm 6.6).

1

Profilaksi
Yetişkinler: Elektif kolorektal cerrahi sonrası enfeksiyonu önlemek için operasyondan 1 saat önce intravenöz yolla 1 g (tek doz) ertapenem verilir.

Böbrek yetmezliği
EKİPERTA, hafif ila orta şiddette böbrek yetmezliği olan yetişkin hastalardaki enfeksiyonların tedavisi için kullanılabilir. Kreatinin klerensi > 30 mL/dk/1,73 m2 olan hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda ertapenemin güvenliliği ve etkililiği ile ilgili bir doz önerisini destekleyecek yeterli veri yoktur. Bu nedenle ertapenem bu hastalarda kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 5.2). Böbrek yetmezliği olan çocuk ve ergenlere ilişkin veri bulunmamaktadır.

Hemodiyaliz
Ertapenem’in hemodiyaliz hastalarındaki güvenliliği ve etkililiğine ilişkin bir doz önerisini desteklemek için yeterli veri yoktur. Bu nedenle bu hastalarda ertapenem kullanılmamalıdır.

Karaciğer yetmezliği
Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması önerilmemektedir (bkz. Bölüm 5.2).

Pediyatrik popülasyon
EKİPERTA’nın 3 aylıktan küçük çocuklarda güvenliliği ve etkililiği henüz belirlenmemiştir. Veri yoktur.

Geriyatrik popülasyon
Şiddetli böbrek yetmezliği vakaları dışında önerilen EKİPERTA dozu uygulanmalıdır (Böbrek yetmezliğine bakınız).

Uygulama şekli:
İntravenöz uygulama: EKİPERTA 30 dakika içinde infüze edilmelidir.

EKİPERTA ile olağan tedavi süresi 3 ila 14 gündür ancak enfeksiyonun tipine ve ciddiyetine ve neden olan patojen(ler)e bağlı olarak değişebilir. Klinik olarak endike olduğunda, klinik iyileşme gözlenirse uygun bir oral antibakteriyel ajana geçiş uygulanabilir.

Uygulamadan önce tıbbi ürünün hazırlanmasına ilişkin talimatlar için bkz. Bölüm 6.6.

İntravenöz veya intramusküler yoldan uygulanır.

EKİPERTA, 14 güne kadar intravenöz infüzyon ya da 7 güne kadar intramusküler enjeksiyon şeklinde uygulanabilir.

İntravenöz yoldan uygulanırken EKİPERTA 30 dakika içinde infüze edilmelidir.

EKİPERTA IM, intramusküler uygulamanın uygun olduğu enfeksiyonlarda, intravenöz uygulamaya alternatif olarak kullanılabilir.

2

4.3. Kontrendikasyonlar
•Etkin maddeye veya Bölüm 6.1’de listelenen yardımcı maddelerin herhangi birine aşırı duyarlılık
•Diğer karbapenem antibakteriyel ajanlardan herhangi birine aşırı duyarlılık
•Beta-laktam antibakteriyel ajanın (örn. penisilinler veya sefalosporinler) diğer herhangi bir türüne şiddetli aşırı duyarlılık (örn. anafilaktik reaksiyon, şiddetli deri reaksiyonu)
•Seyreltici olarak lidokain HCl’nin kullanımı nedeniyle, intramusküler yoldan uygulanan EKİPERTA, amid türündeki lokal anestetiklere bilinen aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Hipersensitivite
Beta-laktamlar ile tedavi edilen hastalarda ciddi ve bazen ölümle sonuçlanan aşırı duyarlılık (anafilaksi) reaksiyonları bildirilmiştir. Bu reaksiyonlar çoklu alerjenlere karşı duyarlılık öyküsü olan kişilerde daha fazla ortaya çıkma eğilimi gösterir. Ertapenem ile tedaviye başlanmadan önce penisilinler, sefalosporinler, diğer beta-laktamlar ve diğer alerjenlere karşı geçmişteki aşırı duyarlılık reaksiyonları dikkatle araştırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.3). Alerjik bir reaksiyon geliştiğinde ertapenem hemen kesilmelidir (bkz. Bölüm 4.8). Ciddi anaflaktik reaksiyonlar acil tedavi gerektirir.

Süper enfeksiyon
Ertapenemin uzun süre kullanımı duyarlı olmayan organizmaların aşırı üremesine yol açabilir.

sırasında

süperenfeksiyon gelişirse uygun önlemler alınmalıdır.

İntramusküler uygulama
EKİPERTA’yı intramusküler olarak uygularken, yanlışlıkla damar içine enjeksiyondan kaçınılmalıdır.

Lidokain HCl, EKİPERTA’nın intramusküler uygulamasında kullanılan çözücüdür. İlave önlemler için lidokain HCl’nin ürün bilgilerine bakınız.

Antibiyotikle ilişkili kolit
Ertapenem ile antibiyotikle ilişkili kolit ve psödomembranöz kolit rapor edilmiştir ve şiddeti hafif ila yaşamı tehdit edici arasında değişebilir. Bu nedenle, antibakteriyel ajanların uygulanmasından sonra ishal görülen tüm hastalarda bu tanının değerlendirilmesi önemlidir. EKİPERTA ile tedavinin kesilmesi ve Clostridioides difficile için belirli bir tedavinin uygulanması düşünülmelidir. Peristaltizmi inhibe eden tıbbi ürünler verilmemelidir.

Nöbetler
Tedavi sırasında veya 14 günlük takip döneminde, ertapenem (günde bir kez 1 g) ile tedavi edilen yetişkin hastalara yönelik klinik inceleme sırasında nöbetler rapor edilmiştir. Nöbetler, en yaygın olarak yaşlı hastalarda ve önceden merkezi sinir sistemi (MSS) bozuklukları (örn. beyin lezyonları veya nöbet hikayesi) olan ve/veya böbrek fonksiyonu bozulmuş hastalarda ortaya çıkmıştır. Pazarlama sonrası ortamda benzer bulgular görülmüştür.

3

Ensefalopati
Ertapenem kullanımı ile ensefalopati bildirilmiştir (bkz. Bölüm 4.8). Ertapenem kaynaklı ensefalopatiden şüpheleniliyorsa (örneğin; miyoklonus, nöbetler, mental durum değişikliği, bilinç düzeyinde azalma), ertapenem tedavisinin kesilmesi düşünülmelidir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda ertapenem kaynaklı ensefalopati riski daha yüksektir ve rezolüsyon uzayabilir.

Valproik asit ile eşzamanlı kullanım
Ertapenem ve valproik asit/sodyum valproatın eşzamanlı kullanımı önerilmemektedir (bkz. Bölüm 4.5).

Optimum düzeyin altında maruziyet
Mevcut verilere dayanarak, 4 saati aşan cerrahi müdahalelere ilişkin birkaç vakada, hastaların optimum düzeyin altında ertapenem konsantrasyonlarına ve sonuç olarak da potansiyel tedavi başarısızlığına ilişkin riske maruz kalma olasılığı göz ardı edilemez. Bu nedenle, bu tür olağandışı vakalarda dikkatli olunmalıdır.

Özel popülasyonlarda kullanıma yönelik hususlar
Şiddetli enfeksiyonların tedavisinde ertapenem kullanımına ilişkin deneyim sınırlıdır. Toplumdan edinilen pnömoninin tedavisine yönelik klinik çalışmalarda, ertapenem ile tedavi edilen, değerlendirilebilir hastaların %25’inde yetişkinlerde şiddetli hastalık görülmüştür (pnömoni şiddeti indeksi > III olarak tanımlanır). Akut jinekolojik enfeksiyonların tedavisine yönelik bir klinik çalışmada, ertapenem ile tedavi edilen, değerlendirilebilir hastaların %26’sında, yetişkinlerde şiddetli hastalık görülmüştür (≥39°C vücut sıcaklığı ve/veya bakteriyemi); on hastada ise bakteriyemi görülmüştür. İntra-abdominal enfeksiyonların tedavisine yönelik bir klinik çalışmada ertapenem ile tedavi edilen değerlendirilebilir hastaların %30’unda, yetişkinlerde yaygın peritonit, %39’unda ise mide, duodenum, ince bağırsak, kolon ve safra kesesi dahil apandis dışındaki bölgeleri içeren enfeksiyonlar görülmüştür. APACHE II skorları ≥15 olan, çalışmaya kaydedilmiş, değerlendirilebilir nitelikte sınırlı sayıda hasta mevcuttur ve bu hastalarda etkililik belirlenmemiştir.

Penisiline dirençli Streptococcus pneumoniae’den kaynaklanan, toplumdan edinilen pnömoninin tedavisinde ertapenemin etkililiği belirlenmemiştir.

Eşzamanlı osteomiyelit ile birlikte diyabetik ayak enfeksiyonlarında, ertapenemin etkililiği belirlenmemiştir.

2 yaşından küçük çocuklarda, ertapenem ile nispeten az sayıda deneyim mevcuttur. Bu yaş grubunda, enfekte eden organizma(lar)nın ertapeneme duyarlılığını belirlemek için özel dikkat gösterilmelidir. 3 aylıktan küçük çocuklara yönelik veri mevcut değildir.

Sodyum
Bu tıbbi ürün, Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) tarafından bir yetişkin için önerilen günlük maksimum 2 g sodyum alımının % 6,85’ine eşdeğer, her 1,0 g doz için yaklaşık 137 mg sodyum içerir. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

4

İntramusküler uygulama
EKİPERTA’yı intramusküler olarak uygularken, yanlışlıkla damar içine enjeksiyondan kaçınılmalıdır.

Lidokain HCl, EKİPERTA’nın intramusküler uygulamasında kullanılan çözücüdür. İlave önlemler için lidokain HCl’nin ürün bilgilerine bakınız.

4.5. Diğer tıbbi ürünlerle etkileşim ve diğer etkileşim şekilleri
Tıbbi ürünlerin CYP aracılı klerensinin veya P-glikoprotein aracılı klerensinin inhibisyonundan kaynaklanan etkileşim olasılığı çok düşüktür (bkz. Bölüm 5.2). Valproik asit düzeylerinde terapötik aralığın altına düşebilecek azalmalar, valproik asit karbapenem ajanlarıyla birlikte uygulandığında rapor edilmiştir. Düşük valproik asit düzeyi, nöbet kontrolünün yetersiz olmasına yol açabilir; bu nedenle, ertapenem ile valproik asit/sodyum valproatın eşzamanlı kullanımı önerilmemektedir ve alternatif antibakteriyel veya antikonvülzan tedaviler düşünülmelidir.

4.6. Gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi B.

Ertapenemin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Gebelik dönemi
Gebe kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar gerçekleştirilmemiştir. Hayvanlarda yapılan çalışmalarda gebelik, embriyofetal gelişim, doğum sırasında veya sonrasında gelişim açısından doğrudan veya dolaylı zararlı etkileri görülmemektedir. Bununla birlikte, potansiyel yarar fetüse yönelik olası riske ağır basmadığı sürece, ertapenem gebelik sırasında kullanılmamalıdır.

Gebe kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır.

Laktasyon dönemi
Ertapenem anne sütüne geçer. Bebeğe yönelik advers reaksiyon potansiyeli nedeniyle, anneler ertapenem alırken bebek emzirmemelidir.

Üreme yeteneği/ Fertilite
Ertapenem kullanımının erkek ve kadınlarda fertilite üzerindeki etkisine ilişkin yeterli ve iyi kontrollü bir çalışma mevcut değildir. Klinik öncesi çalışmalar, fertilite açısından doğrudan veya dolaylı zararlı etkileri belirtmemektedir (bkz. Bölüm 5.3).

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Araç ve makine kullanma yeteneği üzerindeki etkiler konusunda bir çalışma yapılmamıştır. EKİPERTA, hastaların araç ve makine kullanma yeteneğini etkileyebilir. Hastalara, EKİPERTA ile baş dönmesi ve somnolansın rapor edildiği bildirilmelidir (bkz. Bölüm 4.8).

5

4.8 İstenmeyen etkiler
Güvenlilik profilinin özeti

Erişkinler
Klinik çalışmalara ertapenem ile tedavi edilen toplam hasta sayısı 2.200’ün üzerindedir; bu hastaların 2.150’sinden fazlası 1 g ertapenem dozu almıştır. Ertapenem ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %20’sinde advers reaksiyonlar (yani, araştırıcı tarafından büyük olasılıkla, muhtemelen veya kesinlikle tıbbi ürünle ilişkili olduğu kabul edilen) rapor edilmiştir. Tedavi, hastaların %1,3’ünde advers reaksiyonlar nedeniyle kesilmiştir. 476 hasta daha, kolorektal cerrahi sonrası cerrahi bölge enfeksiyonlarının profilaksisi için klinik çalışmada cerrahi öncesi 1 g tek doz halinde ertapenem almıştır.

Yalnızca ertapenem alan hastalarda tedavi sırasında ve tedavi durdurulduktan sonra 14 günlük takip sırasında en sık bildirilen advers reaksiyonlar diyare (%4,8), infüze edilen damarda komplikasyon (%4,5) ve bulantıdır (%2,8).

Yalnızca ertapenem alan hastalarda, tedavi sırasında ve tedavi durdurulduktan sonra 14 günlük takip sırasında en sık olarak bildirilen laboratuvar anormallikleri ve ilgili insidans oranları şunlardır: ALT (%4,6), AST (%4,6), alkalin fosfataz (%3,8) ve trombosit sayımında (%3,0) yükselmeler.

Pediyatrik popülasyon (3 aylık ila 17 yaş arasındaki çocuklar):
Klinik çalışmalarda ertapenem ile tedavi edilen toplam hasta sayısı 384’tür. Genel güvenlilik profili, yetişkin hastalarınkiyle karşılaştırılabilirdir. Ertapenem ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %20,8’inde advers reaksiyonlar (yani, araştırıcı tarafından büyük olasılıkla, muhtemelen veya kesinlikle tıbbi ürünle ilişkili olduğu kabul edilen) rapor edilmiştir. Tedavi, hastaların %0,5’inde advers reaksiyonlar nedeniyle kesilmiştir.

Yalnızca ertapenem alan hastalarda, tedavi sırasında ve tedavi durdurulduktan sonra 14 günlük takip sırasında en sık olarak bildirilen advers reaksiyonlar şunlardır: diyare (%5,2) ve infüzyon bölgesinde ağrı (%6,1).

Yalnızca ertapenem alan hastalarda, tedavi sırasında ve tedavi durdurulduktan sonra 14 günlük takip sırasında en sık olarak bildirilen laboratuvar anormallikleri ve ilgili insidans oranları şunlardır: nötrofil sayımında (%3,0) azalmalar ve ALT (%2,9) ve AST’de (%2,8) yükselmeler.

Advers reaksiyonların tablo halinde listesi
Yalnızca ertapenem alan hastalarda, tedavi sırasında ve tedavi durdurulduktan sonra 14 günlük takip sırasında aşağıdaki advers reaksiyonlar rapor edilmiştir:

Yaygın (≥1/100 ila <1/10); Yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100); Seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000); Çok seyrek (<1/10.000); Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

6

Çocuklar ve
adolesanlar (3 aylık ila 17
yaşında)

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan: Oral kandidiyazis, kandidiyazis, fungal enfeksiyon,
psödomembranöz enterokolit,
vajinit
Seyrek: Pnömoni, dermatomikoz, operasyon sonrası yara enfeksiyonu, idrar yolu enfeksiyonu

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Seyrek: Nötropeni, trombositopeni

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Seyrek: Alerji
Bilinmiyor: Anafilaktoid
reaksiyonlar dahil anafilaksi

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın olmayan: Anoreksi Seyrek: Hipoglisemi

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan: Uykusuzluk, zihin karışıklığı
Seyrek: Ajitasyon, anksiyete, depresyon
Bilinmiyor: Zihinsel durumda değişiklik (agresyon, deliryum, oryantasyon bozukluğu,
zihinsel durumda değişiklikler dahil)

Bilinmiyor:
Zihinsel
durumda değişiklik (agresyon dahil)

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Baş ağrısı
Yaygın olmayan: Baş dönmesi, somnolans, tat almada anormallik, nöbet (bkz. Bölüm 4.4)
Seyrek: Titreme, senkop
Bilinmiyor: Halüsinasyonlar,
bilinçte inhibisyon, diskinezi,
miyoklonus, yürüme güçlüğü,
ensefalopati (bkz. Bölüm 4.4)

Yaygın olmayan: Baş ağrısı
Bilinmiyor:
Halüsinasyonlar

Göz hastalıkları

Seyrek: Skleral bozukluk

Kardiyak hastalıklar

Yaygın olmayan: Sinüs bradikardi Seyrek: Aritmi, taşikardi

Vasküler hastalıklar

Yaygın: İnfüze edilen damarda komplikasyon, flebit/tromboflebit Yaygın olmayan: Hipotansiyon Seyrek: Kanama, kan basıncında yükselme

Yaygın olmayan: Sıcak basması, hipertansiyon.

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediyastinal hastalıklar

Yaygın olmayan: Dispne, farengeal rahatsızlık
Seyrek: Burun tıkanıklığı, öksürük, epistaksis, raller/ronkus, hırıltı

7

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Diyare, bulantı, kusma.

Yaygın olmayan: Konstipasyon, asit regürjitasyonu, ağız kuruluğu,
dispepsi, abdominal ağrı
Seyrek: Disfaji, fekal inkontinans, pelvik peritonit
Bilinmeyen: Dişlerde renk değişimi

Yaygın: Diyare
Yaygın olmayan: Dışkıda renk
değişimi, melena

Hepatobiliyer hastalıklar

Seyrek: Kolesistit, sarılık, karaciğer bozukluğu

Yaygın: Döküntü, kaşıntı
Yaygın olmayan: Eritem, ürtiker
Seyrek: Dermatit, deskuamasyon, hipersensitivite vasküliti
Bilinmiyor: Akut generalize
ekzantematöz püstüloz (AGEP),
Eozinofili ile birlikte ilaç döküntüsü ve sistemik semptomlar (DRESS sendromu)

Yaygın: Bez
dermatiti
Yaygın olmayan: Eritem, döküntü, peteşi

bağ

doku ve kemik hastalıkları

Seyrek: Kas krampı, omuz ağrısı. Bilinmiyor: Kas güçsüzlüğü

Seyrek: Böbrek yetmezliği, akut renal yetmezlik

Gebelik, puerperiyum durumları ve perinatal hastalıklar

Seyrek: Abortus

Üreme sistemi ve meme hastalıkları

Seyrek: Genital kanama

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın olmayan:
Ekstravazasyon, asteni/bitkinlik, ateş, ödem/şişme, göğüs ağrısı Seyrek: Enjeksiyon yerinde
sertleşme, halsizlik

Yaygın: İnfüzyon yerinde ağrı
Yaygın olmayan:
İnfüzyon yerinde yanma, infüzyon yerinde kaşıntı,
infüzyon yerinde eritem, enjeksiyon yerinde eritem ve infüzyon yerinde sıcaklık

8

Araştırmalar/Laboratuvar teknikleri

Biyokimya

Yaygın: ALT, AST, alkalin
fosfatazda yükselmeler
Yaygın olmayan: Total serum
bilirubinde, direkt serum
bilirubinde, dolaylı serum
bilirubinde, serum kreatininde,
serum ürede ve serum glikozunda artışlar
Seyrek: Serum bikarbonat, serum kreatinin ve serum potasyumda
azalmalar; serum LDH düzeyinde, serum fosfor ve serum potasyumda artış

Yaygın: ALT ve AST’de
yükselmeler

Hematoloji

Yaygın: Trombosit sayımında
yükselme
Yaygın olmayan: Beyaz kan
hücrelerinde, trombosit sayımında, segmentli nötrofillerde,
hemoglobinde ve hematokritte
azalmalar; eozinofillerde, aktive parsiyel tromboplastin zamanında, protrombin zamanında, segmentli nötrofillerde ve beyaz kan
hücrelerinde artışlar
Seyrek: Lenfositlerde azalma;
band nötrofillerde, lenfositlerde metamiyelositlerde, monositlerde, miyelositlerde, atipik lenfositlerde artışlar

Yaygın: Nötrofil sayımında
azalmalar
Yaygın olmayan: Trombosit
sayımında, aktive parsiyel
tromboplastin
zamanında,
protrombin
zamanında
artışlar;
hemoglobinde
azalmalar

İdrar analizi

Yaygın olmayan: İdrarda
bakterilere, idrarda beyaz kan hücrelerine, idrarda epitelyal hücrelere ve idrarda kırmızı kan hücrelerine ilişkin artışlar; idrarda maya varlığı
Seyrek: Ürobilinojende artış

Muhtelif

Yaygın olmayan: Pozitif
Clostridioides difficile toksini

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

9

4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Ertapenem ile doz aşımının tedavisi için spesifik bir bilgi bulunmamaktadır. Ertapenem ile doz aşımı pek muhtemel değildir. Sağlıklı erişkin gönüllülere 8 gün boyunca 3 gram tek doz ertapenemin intravenöz uygulanması anlamlı toksisiteye yol açmamıştır. Erişkinlerde yapılan klinik çalışmalarda, günde en fazla 3 g yanlışlıkla uygulama, klinik açıdan önemli advers reaksiyonlara yol açmamıştır. Çocuklarda yürütülen klinik çalışmalarda 40 mg/kg ve maksimum 2 grama kadar tek doz IV toksisiteye yol açmamıştır.

Ancak doz aşımı halinde, EKİPERTA ile tedavi kesilmeli ve ilaç böbreklerden atılana kadar genel destekleyici tedavi yapılmalıdır.

Ertapenem büyük ölçüde hemodiyalizle uzaklaştırılabilir (bkz. Bölüm 5.2); ancak doz aşımı tedavisi için hemodiyaliz kullanımına ilişkin hiçbir bilgi yoktur.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grubu: Sistemik kullanılan antibakteriyeller, Karbapenemler ATC kodu: J01DH03

Genel özellikler
Etki mekanizması
Ertapenem, penisilin bağlayıcı proteinlere (PBP’ler) bağlandıktan sonra bakteriyel hücre duvarı sentezini inhibe eder. Escherichia coli’de, afinite PBP 2 ve 3’te en güçlü düzeydedir.

Farmakokinetik/Farmakodinamik (PK/PD) ilişkisi

plazma

konsantrasyonunun enfekte eden organizmanın MIC’sini aşma süresinin, klinik öncesi PK/PD çalışmalarındaki etkililikle en iyi şekilde ilişkili olduğu gösterilmiştir.

Direnç mekanizması
Ertapeneme duyarlı olduğu kabul edilen türlerde, direnç Avrupa’daki gözetim çalışmalarında yaygın değildir. Dirençli izolatlarda, karbapenem sınıfında diğer antibakteriyel ajanlara direnç, izolatların tümünde olmasa da bazılarında görülmüştür. Ertapenem; penisilinaz, sefalosporinazlar ve genişletilmiş spektrumlu beta-laktamazlar dahil ancak metallo-beta-laktamazlar hariç olmak üzere, beta-laktamazların çoğu sınıfında hidrolize karşı etkili şekilde stabildir.

Metisiline dirençli staphylococci ve enterococci, hedef PBP duyarsızlığı nedeniyle ertapeneme karşı dirençlidir; P. aeruginosa ve diğer fermantatif olmayan bakteriler, muhtemelen sınırlı penetrasyon ve aktif dışarı atım nedeniyle genelde dirençlidir.

Direnç Enterobacteriaceae’de yaygın değildir ve ertapenem, genişletilmiş spektrumlu beta-laktamazlarda (ESBL’ler) genelde aktiftir. Bununla birlikte, ESBL’ler veya diğer potent beta-laktamazlar (örn. AmpC türleri) azalmış geçirgenlikle birlikte var olduğunda, direnç gözlenebilir; direnç, bir ya da birden fazla dış membran porini veya artan dışarı atılmayla gelişir. Ayrıca direnç, karbapenemi hidrolize eden anlamlı düzeyde aktivite ile beta-laktamazların alımı yoluyla da artabilir (örn. IMP ve VIM metallo-beta-laktamazlar veya KPC türleri); ancak bunlar nadir görülür.

10

Ertapenemin etki mekanizması; kinolonlar, aminoglikozitler, makrolidler ve tetrasiklinler gibi diğer antibiyotik sınıflarındakinden farklılık gösterir. Ertapenem ile bu maddeler arasında hedef bazlı bir çapraz direnç yoktur. Bununla birlikte, mekanizmanın bazı bileşiklere ve/veya dışarı atım (efflux) pompasına geçirgenliği olduğunda, mikroorganizmalar, birden fazla antibakteriyel ajan sınıfına direnç gösterebilir.

Kesme noktaları
EUCAST MIC kesme noktaları şunlardır:
•Enterobacterales: S ≤ 0,5 mg/L ve R > 0,5 mg/L
•Streptococcus pneumoniae: S ≤ 0,5 mg/L ve R > 0,5 mg/L
•Haemophilus influenzae: S ≤ 0,5 mg/L ve R > 0,5 mg/L
•M. catarrhalis: S ≤ 0,5 mg/L ve R > 0,5 mg/L
•Gram negatif anaeroblar: S ≤ 0,5 mg/L ve R > 0,5 mg/L
•Gram pozitif anaeroblar: S ≤ 0,5 mg/ L ve R > 0,5 mg/ L
•Viridans grubu streptococci: S≤ 0,5 mg/L ve R > 0,5 mg/ L
•Türlerle ilgili olmayan kesme noktaları: S ≤ 0,5 mg/L ve R > 0,5 mg/L

(Not: Staphylococci’nin ertapeneme duyarlılığı, metisilin duyarlılığından ve grup A, B, C ve G streptococci duyarlılığı, benzilpenisilin duyarlılığından elde edilir)

Reçete yazan kişilere, varsa lokal MIC kesme noktalarıyla ilgili danışılması gerektiği bildirilmelidir.

Mikrobiyolojik duyarlılık
Edinilmiş direnç prevalansı coğrafi olarak değişebilir; özellikle şiddetli enfeksiyonları tedavi etme sırasında, seçilmiş türlere ilişkin süre ve dirence ilişkin lokal bilgiler istenmektedir. Karbapeneme dirençli organizmalardan kaynaklanan lokalize enfeksiyon kümesi Avrupa Birliği’nde rapor edilmiştir. Aşağıdaki bilgiler, mikroorganizmanın ertapeneme duyarlı olma olasılığıyla ilgili yalnızca yaklaşık kılavuz bilgiler sağlamaktadır.

Yaygın biçimde duyarlı türler:

Gram pozitif aeroblar:
Metisiline duyarlı staphylococci (Staphylococcus aureus dahil)* Streptococcus agalactiae*
Streptococcus pneumoniae*†
Streptococcus pyogenes

Gram negatif aeroblar:
Citrobacter freundii
Enterobacter aerogenes
Enterobacter cloacae
Escherichia coli*
Haemophilus influenzae*
Haemophilus parainfluenzae
Klebsiella oxytoca
Klebsiella pneumoniae*
Moraxella catarrhalis*

11

Morganella morganii
Proteus mirabilis*
Proteus vulgaris
Serratia marcescens

Anaeroblar:
Clostridium türleri (C. Difficile hariç)*
Eubacterium türleri*
Fusobacterium türleri*
Peptostreptococcus türleri*
Porphyromonas asaccharolytica*
Prevotella türleri*

Edinilmiş direncin sorun olabileceği türler:

Gram-pozitif aeroblar
Metisiline dirençli staphylococci +#
Anaeroblar:
Bacteroides fragilis ve B.fragilis Grubunda yer alan ürünler*

Doğal olarak dirençli organizmalar:

Gram pozitif aeroblar:
Corynebacterium jeikeium
Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium dahil Enterococci

Gram negatif aeroblar:
Aeromonas türleri
Acinetobacter türleri
Burkholderia cepacia
Pseudomonas aeruginosa
Stenotrophomonas maltophilia

Anaeroblar:
Lactobacillus türleri

Diğer:
Chlamydia türleri
Mycoplasma türleri
Rickettsia türleri
Legionella türleri

* Aktivite, klinik çalışmalarda tatmin edici biçimde gösterilmiştir.

edinilen

pnömoninin tedavisinde ertapenemin etkililiği belirlenmemiştir.

+ Bazı Üye Devletlerde edinilmiş direnç sıklığı > %50
# Metisiline dirençli staphylococci (MRSA dahil) beta-laktamlara her zaman dirençlidir.

Klinik çalışmalardan elde edilen bilgiler
Pediyatrik Çalışmalarda Etkililik
Ertapenem, 3 aylık ila 17 yaşındaki hastalarda, randomize, karşılaştırmalı, çok merkezli çalışmalarda, öncelikle pediyatrik güvenlik, ikinci olarak da etkilik açısından değerlendirilmiştir.

12

Klinik MITT popülasyonunda, tedavi sonrası vizitte, klinik yanıt değerlendirmesi olumlu olan hasta oranı, aşağıda gösterilmektedir:

Hastalık Grubu†

Toplumdan Edinilen Pnömoni (CAP)

Hastalık Grubu

İntraabdominal
Enfeksiyonlar (IAI)

Akut Pelvik
Enfeksiyonlar (API)

† Bu, ertapenem grubundaki 9 hastayı (7 CAP ve 2 IAI), seftriakson grubundaki 2 hastayı (2 CAP) ve tikarsilin/klavulanat grubunda çalışmaya girişte sekonder bakteremisi ve IAI’si olan 1 hastayı kapsar.

5.2. Farmakokinetik özellikler
Plazma konsantrasyonları
Sağlıklı genç erişkinlerdeki (25-45 yaş arası) 1 g ertapenem dozunun tek bir 30 dakikalık intravenöz infüzyonunu takiben ertapenem plazma konsantrasyonları 0,5 saat sonra (infüzyon sonu) 155 mikrogram/ml (Cmaks), 12 saat sonra 9 mikrogram/ml ve 24 saat sonra 1 mikrogram/ml’dir.

Yetişkinlerde ertapenem’in plazma konsantrasyon eğrisi altındaki alan (EAA), 0,5 ila 2 g doz aralığında neredeyse doz orantılı olarak artar.

Yetişkinlerde günde 0,5 ila 2 g arasında değişen çoklu intravenöz dozları takiben ertapenem birikimi olmaz.

3 ay ile 23 ay arasındaki hastalarda 15 mg/kg ertapenem dozunun (maksimum 1 g doza kadar) tek bir 30 dakikalık intravenöz infüzyonunu takiben ertapenem plazma konsantrasyonları 0,5 saat sonra (infüzyonun sonu) 103,8 mikrogram/ml (Cmaks), 6 saat sonra 13,5 mikrogram/ml ve 12 saat sonra 2,5 mikrogram/ml’dir.

2 ila 12 yaş arasındaki hastalarda 15 mg/kg ertapenem dozunun (maksimum 1 g doza kadar) tek bir 30 dakikalık intravenöz infüzyonunu takiben ertapenem plazma konsantrasyonları 0,5 saat sonra (infüzyonun sonu) 113,2 mikrogram/ml (Cmaks), 6 saat sonra 12,8 mikrogram/ml ve 12 saat sonra 3,0 mikrogram/ml’dir.

13 ila 17 yaş arasındaki hastalarda 20 mg/kg ertapenem dozunun (maksimum 1 g doza kadar) tek bir 30 dakikalık intravenöz infüzyonunu takiben ertapenem plazma konsantrasyonları 0,5 saat sonra (infüzyonun sonu) 170,4 mikrogram/ml (Cmaks), 12 saat sonra 7,0 mikrogram/ml ve 24 saat sonra 1,1 mikrogram/ml’dir.

13

13-17 yaş arası üç hastada 1 g ertapenem dozunun tek bir 30 dakikalık intravenöz infüzyonunu

sonu)

155,9 mikrogram/ml (Cmaks), 12 saat sonra 6,2 mikrogram/ml’dir.

Emilim:
%1 lidokain HCl enjektabl, USP (adrenalinsiz serum fizyolojik) ile hazırlanan ertapenem önerilen 1 g dozda IM uygulamayı takiben hemen hemen tamamen emilir. Ortalama biyoyararlanım yaklaşık %90’dır. 1 g günlük IM uygulamadan sonra ortalama pik plazma konsantrasyonlarına (Cmaks) yaklaşık 2,3 saat (Tmaks) içinde ulaşılır.

Dağılım:
Ertapenem insan plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanır. Sağlıklı genç erişkinlerde (25- 45 yaş arası), ertapenemin proteinlere bağlanması plazma konsantrasyonu yükseldikçe azalır; 50 mikrogram /ml’den düşük plazma konsantrasyonlarında bağlanma oranı yaklaşık %95 iken, yaklaşık 155 mikrogram/ml plazma konsantrasyonunda, bağlanma oranı yaklaşık %92 olmuştur (intravenöz yoldan 1 g dozundan sonra infüzyon sonunda elde edilen ortalama konsantrasyon).

Ertapenemin dağılım hacmi (Vdss) erişkinlerde yaklaşık 8 litre (0,11 litre/kg), 3 ay – 12 yaş arası pediyatrik hastalarda yaklaşık 0,2 litre/kg ve 13-17 yaş arası pediyatrik hastalarda yaklaşık 0,16 litre/kg’dır.

Günde bir kez 1 g’lık intravenöz dozların üçüncü gününde, her bir numune alım noktasında yetişkinlerin vezikül (içi sıvı dolu deri kabarcığı) sıvısında elde edilen ertapenem konsantrasyonları vezikül sıvısındaki EAA’nın plazmadaki EAA’ya oranının 0,61 olduğunu göstermiştir.

İn vitro çalışmalar, ertapenemin yüksek oranda proteine bağlanan tıbbi ürünlerin (varfarin, etinil estradiol ve noretindron) plazma protein bağlanma oranı üzerindeki etkisinin düşük olduğunu göstermektedir. 1 g dozun ardından pik plazma ertapenem konsantrasyonunda bağlanma oranındaki değişiklik < % 12’dir. İn vivo olarak, probenesid (6 saatte bir 500 mg), 1 g tek intravenöz doz uygulanan gönüllülerde infüzyonun sonunda plazmada bağlanan ertapenem fraksiyonunu yaklaşık % 91’den yaklaşık % 87’ye düşürmüştür. Bu değişikliğin etkilerinin geçici olması beklenmektedir. Plazma proteinlerine bağlanma bakımından, ertapenemin başka bir tıbbi ürünün yerini alması veya başka bir tıbbi ürünün ertapenemin yerini alması nedeniyle klinik olarak anlamlı bir etkileşimin ortaya çıkma olasılığı bulunmamaktadır.

İn vitro çalışmalar, ertapenemin P-glikoprotein aracılı digoksin veya vinblastin taşınmasını inhibe etmediğini ve ertapenemin P-glikoprotein aracılı taşımaya yönelik bir substrat olmadığını göstermektedir.

Biyotransformasyon:
Sağlıklı genç erişkinlerde (23-49 yaş arası) radyoaktif olarak işaretlenmiş/etiketlenmiş Ertapenem 1 g IV infüzyonundan sonra plazma radyoaktivitesi esas olarak ertapenemden oluşmaktaydı (% 94). Ertapenemin en önemli metaboliti beta-laktam halkasının dehidropeptidaz-I-aracılı hidrolizi ile oluşan inaktif açık halka türevidir.

14

İnsan karaciğer mikrozomlarında yapılan in vitro çalışmalarda, ertapenemin, herhangi bir 6 major CYP izoformu (1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1, 3A4) aracılığıyla olan metabolizmayı inhibe etmediği görülmüştür.

Eliminasyon:
Radyoaktif olarak işaretlenmiş/ etiketlenmiş ertapenem 1 g IV dozundan sonra sağlıklı genç erişkinlerde (23-49 yaş arası), yaklaşık % 80’i idrarda, % 10’u feçeste bulunmuştur. İdrardaki % 80’nin yaklaşık % 38’i değişmemiş ilaç olarak ve yaklaşık % 37’si açık halka metaboliti olarak atılır.

1 g intravenöz dozu verilen genç yetişkin hastalarda (18 ila 49 yaş arası) ve 13 ila 17 yaşındaki hastalarda, ortalama plazma yarı ömrü yaklaşık 4 saattir. 3 aylık ila 12 yaşındaki çocuklarda ortalama plazma yarı ömrü yaklaşık 2,5 saattir. İdrarda ortalama ertapenem konsantrasyonları, doz sonrası 0 ila 2 saatlik dönemde 984 mikrogram/ml’yi, uygulamadan sonra 12 ila 24 saatlik dönemde ise 52 mikrogram/ml’yi aşar.

Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek yetmezliği:
Yetişkinlerde tek bir 1 g intravenöz ertapenem dozunun ardından, toplam ertapenem (bağlı ve bağlanmamış) ve bağlanmamış ertapenem EAA’ları sağlıklı kişilerle karşılaştırıldığında hafif derecede böbrek yetmezliği olan hastalara (Clcr 60 ila 90 ml/dk /1,73 m2) benzerdir (25-82 yaş

kişilerle

karşılaştırıldığında orta derecede böbrek yetmezliği (Clcr 31 ila 59 ml/dk/1,73 m2) yaklaşık olarak 1,5 kat ve 1,8 kat arttı. Toplam ertapenem ve bağlı olmayan ertapenem EAA’ları sağlıklı kişilerle karşılaştırıldığında ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda (Clcr 5 ila 30 ml/dk/1,73 m2) sırasıyla yaklaşık 2,6 kat ve 3,4 kat, artar. Hemodiyaliz gerektiren hastalarda, diyaliz seanslarında sırasıyla yaklaşık 2,9 kat ve 6,0 kat artmış olan toplam ertapenem ve bağlı olmayan ertapenemin EAA’ları, sağlıklı kişilerle karşılaştırıldığında artar. Bir hemodiyaliz oturumundan hemen önce verilen tek bir 1 g intravenöz dozdan sonra, diyalizatta dozun yaklaşık % 30’u geri kazanılır. Böbrek yetmezliği olan pediyatrik hastalarda herhangi bir veri bulunmamaktadır.

İlerlemiş böbrek yetmezliği olan hastalarda ertapenemin güvenilirliği ve etkinliği hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır ve bir doz önerisini desteklemek için hemodiyaliz gerektiren hastalar bulunmaktadır. Bu nedenle ertapenem bu hastalarda kullanılmamalıdır.

Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda ertapenemin farmakokinetik özellikleri belirlenmemiştir. Ertapenemin karaciğer metabolizmasının limitli içeriği dolayısıyla, farmaokinetiğinin karaciğer yetmezliğinden dolayı etkilenmesi beklenmez. Dolayısıyla, karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması yapılması önerilmemektedir.

Çocuklar:
Ertapenemin plazma konsantrasyonları günde bir kez 1 g intravenöz dozdan sonra 13-17 yaş arası pediyatrik hastalarda ve erişkinlerde benzerdir.

15

20 mg/kg dozdan sonra (maksimum 1 g doza kadar) 13-17 yaş arası hastalarda farmakokinetik parametre değerleri sağlıklı genç erişkinlerdekiyle genel olarak benzerdir. Bu yaş grubundaki tüm hastaların 1 g doz alması durumunda, farmakokinetik verilere ilişkin bir tahmin sunmak için, farmakokinetik veriler, doğrusallık varsayılarak 1 g doz için ayarlanarak hesaplanmıştır. Sonuçların karşılaştırması, günde bir kez 1 g ertapenem dozu ile, 13 ila 17 yaşındaki hastalarda yetişkinlerinkiyle karşılaştırılabilir bir farmakokinetik profil elde edildiğini göstermektedir. EAA oranları (13 ila 17 yaş/yetişkinler), infüzyon sonu konsantrasyon ve dozlama aralığının orta noktasındaki konsantrasyon, sırasıyla 0,99, 1,20 ve 0,84’tür.

3 ay-12 yaş arası hastalarda ertapenemin 15 mg/kg tek doz intravenöz uygulamadan sonra, dozlam aralığının ortasına karşılık gelen plazma konsantrasyonları erişkinlerde günde bir kez 1 g intravenöz dozdan sonra dozaj aralığının ortasına karşılık gelen plazma konsantrasyonlarıyla benzerdir (Bkz. Plazma konsantrasyonları). 3 ay-12 yaş arası hastalarda ertapenemin plazma klerensi (ml/dak/kg) erişkinlere göre yaklaşık 2 kat daha fazladır. 3 ay-12 yaş arası hastalarda 15 mg/kg dozundaki EAA değeri ve dozlama aralığının orta noktasındaki plazma konsantrasyonları, 1 g ertapenem intravenöz dozunu alan genç sağlıklı erişkinlerdeki konsantrasyonlarıyla benzerdir.

Yaşlılar:
1 g ve 2 g ertapenem intravenöz dozunun ardından plazma konsantrasyonları, genç yetişkinlere kıyasla (< 65 yaş) sağlıklı yaşlı hastalarda (≥ 65 yaş) biraz daha yüksektir (sırasıyla yaklaşık % 39 ve % 22). Şiddetli böbrek bozukluğu bulunmadığında, yaşlı hastalarda dozaj ayarlaması gerekmez.

Cinsiyet:
Ertapenemin plazma konsantrasyonları, erkeklerde ve kadınlarda karşılaştırılabilirdir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Klinik olmayan veriler; farmakoloji, tekrarlı doz toksisitesi, genotoksisite, üreme toksisitesi ve gelişime yönelik geleneksel çalışmalara dayanarak, insanlar için özel bir tehlike ortaya koymamıştır. Bununla birlikte, yüksek dozlarda ertapenem alan sıçanlarda, nötrofil sayımları azalmış ve bu durum, önemli bir güvenlilik sorunu olarak kabul edilmemiştir. Hayvanlarda, ertapenemin karsinojenik potansiyelini değerlendirmeye yönelik uzun süreli çalışmalar yürütülmemiştir.

6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi
−Sodyum bikarbonat
−Sodyum hidroksit

6.2. Geçimsizlikler
Ertapenemin rekonstitüsyonu veya uygulaması için dekstroz içeren infüzyon sıvılarını veya çözücüleri kullanmayın.

16

Uyumluluk çalışmaları yapılmadığı için, bu tıbbi ürün, Bölüm 6.6’da söz edilenler haricinde, başka tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır.

6.3. Raf ömrü
24 ay.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler
Liyofilize tozu sulandırılmadan önce 25oC’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

Sulandırılmış EKİPERTA çözeltileri
Rekonstitüsyondan sonra sulandırılmış çözelti hemen kullanılmalıdır. Hemen kullanılmayacaksa % 0,9’luk sodyum klorür enjeksiyonu ile hazırlanmış çözelti (bkz. Bölüm 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli), 25oC’nin altındaki oda sıcaklığında saklandığında 6 saat içinde kullanılmalıdır. Buzdolabı sıcaklığında (2-8oC) 24 saat saklanabilir, ancak buzdolabından çıkardıktan sonra 4 saat içinde kullanılmalıdır.

İntramusküler uygulama için % 1 lidokain HCl çözeltisi ile sulandırıldığında, 25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklandığında 1 saat stabildir.

EKİPERTA çözeltisi dondurulmamalıdır.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
1 g liyofilize toz içeren cam flakon.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler Kullanım için talimatlar:

Sadece tek kullanımlıktır.

Sulandırılmış çözeltiler, hazırlandıktan hemen sonra 9 mg/ml (%0,9) sodyum klorür çözeltisinde seyreltilmelidir.

İntravenöz uygulama için hazırlık:

EKİPERTA sulandırılmalı ve uygulamadan önce seyreltilmelidir.

Yetişkinler ve ergenler (13 ila 17 yaş arası)

Rekonstitüsyon
1 g EKİPERTA flakonunun içeriğini 10 ml enjeksiyonluk su veya 9 mg/ml (% 0,9) sodyum klorür çözeltisiyle sulandırarak yaklaşık 100 mg/ml’lik yeniden yapılandırılmış bir çözelti elde edin. Çözünmesi için iyice çalkalayın (Bkz. Bölüm 6.4).

Seyreltme
50 ml’lik bir seyreltici torbası için: 1 g’lık bir doz için, sulandırılmış flakonun içeriğini hemen 50 ml’lik bir torba sodyum klorür 9 mg/ml (% 0,9) çözeltisine aktarın; veya
50 ml’lik bir seyreltici flakon için: 1 g’lık bir doz için, 50 mL’lik bir flakon sodyum klorür 9 mg/ml (% 0,9) çözeltisinden 10 ml çekin ve atın. Sulandırılmış 1 g EKİPERTA flakonunun içeriğini 50 ml’lik flakon sodyum klorür 9 mg/ml (% 0,9) çözeltisine aktarın.

17

İnfüzyon
30 dakikalık bir süre boyunca infüze edin.

Çocuklar (3 aydan 12 yaşına kadar)
Rekonstitüsyon
1 g EKİPERTA flakonunun içeriğini 10 ml enjeksiyonluk su veya 9 mg/ml (% 0,9) sodyum klorür çözeltisiyle sulandırarak yaklaşık 100 mg/ml’lik yeniden yapılandırılmış bir çözelti elde edin. Çözünmesi için iyice çalkalayın (Bkz. bölüm 6.4).

Seyreltme
Bir torba seyreltici için: 15 mg/kg vücut ağırlığına eşit bir hacmi (1 g/gün’ü aşmayacak şekilde) nihai konsantrasyonu 20 mg/ml veya daha az olan bir torba sodyum klorür 9 mg/ml (%0,9) çözeltisine aktarın veya

Bir flakon seyreltici için: 15 mg/kg vücut ağırlığına eşit bir hacmi (1 g/gün’ü aşmayacak şekilde) 20 mg/ml veya daha düşük nihai konsantrasyon için 9 mg/mL (%0,9) sodyum klorür flakonuna aktarın.

İnfüzyon
30 dakikalık bir süre boyunca infüze edin.

Sulandırılmış çözeltiler, uygulamadan önce, partiküler madde ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir. EKİPERTA çözeltileri beyazdan açık sarıya kadar değişir. Bu aralıktaki renk değişimleri aktivitesini etkilemez.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj Atıkları Kontrolü Yönetmelikleri”’ne uygun olarak imha edilmelidir.

7. RUHSAT SAHİBİ
TÜM EKİP İLAÇ A.Ş.

İstanbul Tuzla Kimya Organize Sanayi Bölgesi
Aromatik Cad. No:55, 34956 Tuzla / İSTANBUL
Tel. no: 0 216 593 24 25 (Pbx) Faks no: 0 216 593 31 41

8. RUHSAT NUMARASI
2018/5

9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ İlk ruhsat tarihi: 12.01.2018
Ruhsat yenileme tarihi: 03.01.2023

10. KÜB’ÜN YENİLENME TARİHİ

18